روستای کندوان تنها روستای صخره ای کله قندی و قابل سکونت جهان در ایران скачать в хорошем качестве

روستای کندوان تنها روستای صخره ای کله قندی و قابل سکونت جهان در ایران

روستای کندوان، یکی از معروف ترین و شگفت انگیزترین جاذبه های طبیعی استان آذربایجان شرقی و ایران است که شهرت آن در تمام دنیا نیز به گوش همگان رسیده است. زیرا که روستای کندوان،تنها روستای صخره ای جهان است که در آن سکونت می شود. در کل دنیا علاوه بر روستای کندوان، دو روستای صخره ای دیگر هم وجود دارند که یکی از آن ها در شهر کاپادوکیای ترکیه و دیگری در روستای داکوتای آمریکا است اما با این تفاوت که این روستاهای صخره ای خالی از سکنه هستند. روستای کندوان با پیشینه تاریخی ۳ هزار ساله در شهرستان اسکو واقع شده است. خانه های کندویی و کله قندی این روستا در دل کوه قرار گرفته اند که کاملا حاصل فرآیند طبیعی هستند و بدون هیچ گونه دخالت انسانی تشکیل یافته اند. یکی از نکته های جالب درباره روستای کندوان این است که خانه هایش شبیه کندو هستند و سوغاتی روستا نیز عسل طبیعی است! خانه‌های کاملا سنتی، نشاط و صفای روستا، مردمان محلی خون گرم و مهربان، سوغاتی‌های خوشمزه و متنوع، آب زلال و معدنی کندوان از دلایلی هستند که گردشگران از سراسر دنیا به این روستا سفر می‌کنند. نقل و قول های زیادی درباره تاریخچه روستای کندوان وجود دارند. بنا به یکی از این حکایت ها، در قرن هفتم هجری ساکنان روستایی به نام "حیله ور" نخستین کسانی بودند که پا به کندوان گذاشته بودند. روستای حیله ور در ۲ کیلومتری غرب کندوان قرار داشته و مردم آن در زمان حمله مغول ها برای در امان ماندن به دشتی در مقابل کندوان فعلی هجرت کرده اند. با گذشت مدت زمان زیاد، مردم حفاری هایی را داخل کران انجام داده اند و برای خود خانه هایی به عنوان پناه گاه های امن ساخته اند. صخره های کله قندی شکل کندوان در اثر فعل و انفعالات کوه آتشفشانی سهند شکل گرفته اند و چنین منظره شگفت انگیزی خلق شده است.. گدازه ها و توده های مذاب و داغ آتشفشان در طی هزاران سال متمادی توسط برف و باران و باد به شکل کران در آمده اند. کندوان یک منطقه ییلاقی از رشته کوه های سهند است و عشایر زیادی در مراتع سرسبز آن زندگی می کنند. آن چه هویت روستای کندوان را تشکیل می دهد، وجود ۱۱۷ خانوار و منزل مسکونی در داخل توده های هرمی و مخروطی شکل صخره ای می باشد. مردم این روستا داخل توده های صخره ای برای خود علاوه بر منزل مسکونی، آغل، انبار و کارگاه نیز مهیا کرده اند. روستای کندوان از صخره هایی تشکل شده است که بعدها مردم برای زیستن در داخل آن ها اقدام به حفاری درون صخره ها کرده و برای خود خانه های مسکونی ایجاد کرده اند. همین امر نیز باعث جذابیت بیشتر روستای کندوان شده است. معماری خانه های روستایی در کندوان به شکل صخره های مخروطی یا کله قندی می باشد و بنا بر ادعای برخی باستان شناسان قدمت روستای کندوان به دوره های پیش از اسلام برمی گردد. صدها انبار، آغل و اتاقک در دل تپه های بلند کندوان حفر شده اند که ارتفاع برخی از این تپه ها به ۴۰ متر می رسد. قرار گرفتن روستای کندوان در یکی از مناطق خوش آب و هوای ایران و آذربایجان شرقی از مثبت ترین ویژگی های آن است. در روستای کندوان، دسترسی به کران ها و خانه های بالا تر از طریق پله هایی از بدنه خود کران ها امکان پذیر است. مردم روستایی از طبقات همکف معمولا به عنوان اصطبل استفاده می کنند و طبقات دوم، سوم و چهارم را به عنوان سکونت گاه مورد استفاده قرار می دهند. برخی از مردم طبقات چهارم را به عنوان انبار استفاده می کنند. در خارج از کران ها و محیط مسکونی و کنار معابر آبریزهایی وجود دارند که چندین خانواده از یک آبریز به طور مشترک استفاده می کنند. این آبریزها چندین انباره و محل نشیمن دارند که تعداد آن ها بستگی به شیب زمین دارد. از آن جایی که کران ها از قطر و ضخامت زیادی برخوردارند، ایجاد نورگیر در طبقات پایین چندان آسان نیست. به همین دلیل اکثر نورگیرها در طبقه های بالایی قرار دارند. پنجره های منزل همه از جنس چوب و شطرنجی شکل هستند و در برخی از آن ها قطعات کوچک شیشه به کار رفته است. در روستای کندوان مسجد، مدرسه، حمام و آسیاب وجود دارند و بزرگ ترین کران روستا متعلق به مسجد است. اغلب کران ها به دلیل فرم های مخروطی شکلشان دارای چندین طبقه هستند که از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند Kandovan (Persian: كندوان) is a village in Sahand Rural District of the Central District in Osku County, East Azerbaijan province, Iran. It is situated in the foothills of Mount Sahand, near the city of Osku. The village exemplifies manmade cliff dwellings which are still inhabited. The troglodyte homes, excavated inside volcanic rocks similar to dwellings in the Turkish region of Cappadocia, are locally called Karaan.[4] Karaans were cut into non-welded ignimbrites, also called "ash-flow tuffs," of Mount Sahand. The cone form of the houses is the result of the erosion of ignimbrite layers consisting of porous, round and angular pumice together with other volcanic particles that were positioned in a grey, acidic matrix. During the eruption of Sahand, pyroclastic flows formed the rocks of Kandovan. Around the village the thickness of this formation exceeds 100 metres (330 ft) and with time, due to water erosion, the cone-shaped cliffs were formed. Origin and stages of development Mount Sahand is one of the most important mountains, the Silent volcano in Iran for one hundred and forty thousand years ago, After the retreat of Kandovan Lake basin, The stone of Kandovan has appeared. There are several narrations about the causes of the emergence of the village