Скачать с ютуб Moje życie ascety в хорошем качестве

Moje życie ascety

Jak to jest być ascetą, dobrze? Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość... ;) A tak na serio - mówię tutaj o tym, że asceza pomaga mi w rozwijaniu rezyliencji, czyli umiejętności dostosowywania się do trudnych warunków i dobrego radzenia sobie z odczuwanym dyskomfortem. Dzielę się tutaj też dwiema metaforami, które mi pomagają - metaforą wojownika i metaforą dziecka. Jeśli macie inne metafory, którymi chcielibyście się podzielić - piszcie w komentarzach!