Σου είπα μάνα μ' (δημοτικό, τσακώνικο). скачать в хорошем качестве

Σου είπα μάνα μ' (δημοτικό, τσακώνικο).

Τραγούδι τσακώνικο (Πάρνωνας στην Αρκαδία), με προέλευση από τη Λακωνία Πελοποννήσου. (Ακούστε το ολόκληρο, ξεκινά σε διάλεκτο (τσακώνικα) και τελειώνει στα ελληνικά.) Ο ρυθμός του κομματιού είναι 5/8 (2-3) αλλά στους δύο πρώτους στίχους κάθε στροφής η ταχύτητα είναι πιο αργή από τους δύο επόμενους και χορεύεται ως «ΤΣΑΚΩΝΙΚΟΣ». Ο Τσακώνικος χορός σαν ενιαίο σύνολο, μελωδία, ρυθμός και χορός, είναι ίσως το μοναδικό δείγμα αρχαίας ελληνικής μουσικής που διασώθηκε ως σήμερα και αυτό γιατί είναι ιερός λατρευτικός χορός. Ο κλειστός αυτός χορός με τα φιδίσια κυκλίσματα, στροφές, τα σπειροειδή διπλώματα και ξεδιπλώματα θεωρείται ότι είναι αναπαράσταση της προσπάθειας του Θησέα να βγει από το Λαβύρινθο και ότι είναι ο χορός "γέρανος" που περιγράφει ο Πλούταρχος. Ο Τσακώνικος χορός μεταφέρθηκε από τους Μινωίτες στην περιοχή της Λακωνίας. Την εποχή της Αρχαίας Θρησκείας ο χορός ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα, η λατρεία του οποίου επικρατεί σε όλη την Κυνουρία. Από την μουσικοχορευτική εκδήλωση στο στάδιο της Αρχαίας Μεσσήνης στις 24 Αυγούστου 2012 "Μεσσήνιοι στο Κόσμο-Παγκόσμιες μουσικές διαδρομές-Ένα ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο!" Μια βραδιά ελληνικής παραδοσιακής μουσικής από τον Πόντο ως την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα, τα Επτάνησα, την Ηπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Ρούμελη και Μωρηά. Ναι, τελείωσε με Καλαματιανά, όπου το στάδιο γέμισε και με θεατές που χόρευαν. Συμμετείχαν η ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών, ο Λάκης Χαλκιάς, ο Μπάμπης Τσέρτος, η Σοφία Παπάζογλου, οι Encardia (ελληνόφωνα τραγούδια της Κάτω Ιταλίας), το Λύκειο Ελληνίδων Καλαμάτας, ο Χορευτικός Ομιλος Τρίπολης, η Λαογραφική Εστία Τρίπολης. Καλλιτεχνικός διευθυντής της παράστασης ο Χρίστος Τσιαμούλης, η Ορχήστρα και η Χορωδίας του Τμήματος Ελληνικής Μουσικής του Ωδείου Αθηνών υπό τη διδασκαλία και διεύθυνση του Ανδρέα Τσεκούρα (ορχήστρα) και της Κατερίνας Παπαδοπούλου (χορωδία). Σκηνοθέτησε ο σκηνοθέτης - συγγραφέας Σταμάτης Τσαρουχάς. ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΜΑΝΑ Μ' (Στίχοι) Σου είπα μάνα μ' καλέ μάνα μ' σου είπα μάνα πάντρεψε με, σου είπα μάνα πάντρεψε με σπιτονοικοκύρεψέ με. Γέρον άντρα καλέ μάνα μ' γέρον άντρα μη μου δώσεις, γέρο άντρα μη μου δώσεις γιατί θα το μετανιώσεις. Γιατί ο γέρος καλέ μάνα μ' γιατί ο γέρος τα λογιάζει, γιατί ο γέρος τα λογιάζει και τα διπλολογαριάζει. Και στα ξένα καλέ μάνα μ' και στα ξένα μη με δώσεις και στα ξένα μη με δώσεις γιατί θα το μετανοιώσεις. 'κει στα ξένα καλέ μάνα μ' 'κει στα ξένα αν 'ρωστήσω 'κει στα ξένα αν 'ρωστήσω ποιόν θα δω ποιόν θα μιλήσω. (Που 'ν' ο στούπος καλέ μάνα μ' που 'ν' ο στούπος που 'ν' τ' αλάτι, που 'ν' ο στούπος που 'ν' τ' αλάτι που 'ν' η κότα η λαθουράτη. Που 'ν' τ' αυγά της καλέ μάνα μ' που 'ν' τ' αυγά της εβδομάδος, που 'ν' τ' αυγά της εβδομάδος τ' αποκούμουσα της τάβλας.)