Kaybedenler Kulübü - 1999.11.25 Perşembe (Sessiz Geçen Kısımlar Düzeltildi) скачать в хорошем качестве

Kaybedenler Kulübü - 1999.11.25 Perşembe (Sessiz Geçen Kısımlar Düzeltildi)

Kaybedenler Kulübü - 1999.11.25 Perşembe; En sevilen kayıtlardan biri olduğu için bozulan ve silinen kısımlar iyi kalitede düzeltilip kayıt tam halini aldı. 1999.11.25 kaydının tam halidir. Keyifli dinlemeler. Bir nevi radyo programı. Hayat. Hiçlik. Hiç gülümsememe. Hep gülümseme hali. Kahve. Sert. Kadın. Ölüm. Ate. Beklemek ve başarmak -Ne tuhaf... Mezar ve güzel kadın ilişkisibir gece... Sayın dinleyenler, ölümün olduğu yerde hiçbir şey ciddi olamaz.” Schopenhauer’ın ünlü sözünü kendilerine jingle edinmiş spontane kültür programının sorumlusu baş kaybeden Kaan Çaydamlı ile diğer kulüp üyesi Mete Avunduk, böyle açardı programı... Bir dönemin kült radyo programına imza attılar. 1990’ların sonuna damga vurdular. Şimdi de filmleri yapıldı. Peki niye bu kadar değerliydiler? Bakalım... HAYRANLIKLAR Kaan, hem mühendis, hem yayıncı, hem de ödüllü fotoğrafçı. Radyoculuğa oturduğu sokağa müzik dinleterek başlamış. Günaydın FM’de “Gece Fanzini”nden, Açık Radyo’da yanına geçici tonmaister olarak aldığı Mete ile “Bir Nevi Rock Tarihi”nden sonra, aynı fikri ikisi Kent FM’de hazırlayıp -ya da hazırlamayıpsundular. Tüm bulundukları adreslerden haberdar fan’larıyla ister istemez karşılaştı kaybedenler. Aralarından tanışıp kulübe kattıkları, “betlik amiri” payesi verdikleri de oldu. BOL LİKİTLİ Kaan ve Mete bazen alkollü, bazen kafeinli ama “kesinlikle” bol likit ve duman eşliğinde dinleyenlerin kafalarını karıştırırken, TV yerine adeta hayatı seyreden bir nevi Beavis and Butt-Head gibiydiler. Üstelik kulüp ikisinden ibaret değildi. Programda zamanla belli karakterler oluştu. Daha doğrusu onlar kendilerini yarattı. Arayanlar “Usta, aşk bir ayna mıdır?”, “Mantarlı enginar olur mu?” diye de sordular, ilan-ı aşk da ettiler durum göre. Bazen susturuldular Mete ya da Kaan tarafından, bazen evlerine davet edildiler. İşte öyle gerçek bir programdı “Kaybedenler Kulübü”. “Hayat berbat” diyorlardı. “Evet, hayat berbat ama bunu bilmek çok iyi.” Tabii programda standart kaybeden parçaları çalardı: Anlatacak bir hikâyesi hep olan Springsteen, “olası karanlık bir kadının yarattığı” Buckley erkekleri, The Cult, Red House Painters, Leonard Cohen, Orhan Gencebay, Rolling Stones vs. Gayretle, finaldeki olağan “adama listesi”ne de dahil olabilirdiniz. Yıllarca her salı, perşembe ve pazar, Kent’ten akrebin betliğinin ve terazinin hüznünün olanca süzülüşüne tanık olduk. Kaçırdınızsa, film sarar belki yaraları...