Könül Əlibəyli şeir İndicə anam gəlir скачать в хорошем качестве

Könül Əlibəyli şeir İndicə anam gəlir

Bu gün gözümü açanda buludları izlədim, Əllərim üşüyürdü, şalın altda gizlədim. Göydən göz yaşı axır, islanırdı gözlərim, Başımın üzərində özgələrin gözləri... Deyirlər: məni atıb uzaqlara getmisən, 4 aylıq bir körpəyə bunu necə etmisən?!. Ay canım anam, bunlar nə danışır axı? Niyə o yad xalanın gözlərindən yaş axır... Küçədəyəm... mən niyə öz yerimdə deyiləm? Bəhs etdikləri körpə... yox, axı mən deyiləm. Yəqin yeməyim bitib indi alıb gələrsən... Mənə baxıb ağlayan o xalaya deyərsən... Deyərsən ki, çəkilin, balamı qucağa alım, Siz səhv anlamısınız, mən onsuz necə qalım? Bu şirin kiçik barmaqları doyunca öpməmişəm, Hələ mən öz qızımın gülməyin görməmişəm. Dünyanın böyüklüyü o balaca gözlərindədir, Şirin qığıltılarında, qırıq sözlərindədir... 2 dünyanın ən gözəl ətri onun ətridir, Deyəcəyi ilk söz və yazacağı ilk sətridir. Axı onun hələ ki, südəmər vaxtlarıdır, Ağlamağa tək səbəb ac olan vaxtlarıdır. Axı onun nə günahı? Günahkar olan mənəm, Onu bu həyata 1:0 tərk edib gedən mənəm. Yenə dilim çaşdı, ana, bağışla, tərk etmək nədir? Mənim boyumu aşan sözlərin anlamı nədir? Hələ başa düşmürəm anasızlıq nə olan şeydir? Tanımadığın insana sığınmaq necə bir hissdir? Bu hissi dadmayan bilməz, anlamaz heç, di gəl ki, Həyat məni niyə bəs dequstator seçdi ki? Yenə bu nə cümlədir? Yoxsa anlamağım gəlir? Niyə durub-dururkən bərk ağlamağım gəlir? Dodaqlarım titrəyir, görəsən nə çatışmır? Sanki bu xalanın qucağı səninkinə oxşamır. Bir azca tələs, ana, günlər ömrümdən gedir, Hamıya demişəm gözləyin, indicə anam gəlir...