У нас вы можете посмотреть бесплатно Ağaçların Gizli Yaşamı - Peter Wohlleben // konuk Pelin Yüceyaltırık / или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Siz de benim gibi orman yangınlarından, yollar, köprüler için kesilen ağaçlardan, yok edilen ormanlardan, biz insanların doğayla giriştiği bu kıyasıya ve acımasız savaştan bıkanlardansınızdır belki diye, Ağaçların Gizli Yaşamı adlı kitaba ayırdım bu bölümü. Almanya’da orman eğitimi alan ve orman müdürlüğünde yıllarca memur olarak çalışan Peter Wohlleben’ın kaleminden çıkan kitap, ormanlarla ilgili göz ardı ettiğimiz, hatta bazılarını hiç bilmediğimiz çok önemli gerçekleri anlatıyor. Ağaçları birer birey, oluşturdukları ormanı bir toplum olarak görmek belki de onları bir kalemde silip atmanın önüne geçer diye düşünüyorum. • Ben Okurum Düşünüyorum da, çok da emin değilim, çünkü insana da ne kadar değer verdiğimiz ortada, öyle değil mi? 2013 yılının yaz aylarıydı. Cam açık yattığımız zamanlardı, sıcak günler. Önce derinden bir ses gelmeye başladı kulağıma, zzzzz diye, kanımı emmeye ant içmiş, hırslı bir sivrisinek mi acaba diye düşündüm. Ama ses uzaktan geliyordu, kıyısında yaşadığımız ormandan. Baharın yaza vardığı günlerde gezi olaylarını yaşamıştık o yıl. Gezi parkındaki ağaçlar için nöbet tutulmuştu günlerce. O ağaçlar duruyordu. Yaralananlar, ölenler olmuştu ama ağaçlar korunmuştu. Fakat şehrin dışında, çok az insanın ulaşabileceği ormanda, durum başkaydı. 3.köprü yolu için ağaçların kesimine başlanmıştı kuzey ormanlarında. Gecelerce o sesi dinledim ben, ağlayarak… ! Hiç bitmeyen sabaha kadar süren zzzzz sesi….! Bir toplu katliamın tanığı gibiydik biz o yaz. Sessizce, ağlayarak, elimiz kolumuz bağlı, kaybettik o canları. Köprüye kurban ettik. Sonra geçtiğimiz yıl, İsmail Güzelsoy’un Öksüz Ağaçların Çobanı adlı romanını okurken kadın kahramanın ağaçlarla ilgili anlattığı hikayeler çok ilgimi çekti. Büyülü gibiydi romanın o bölümleri. Ceviz ağaçlarının fotoğraf çekmesi, kavakların fısıltıyla konuşması, bazı ağaçların kökleriyle birbirlerine destek olması… Ormanda bir hayat var, dedim bir kez daha kendime. Bizim sandığımızdan çok daha derin, çok daha düzenli, çok daha canlı bir hayat… Ve bir gün kitapçıda Ağaçların Gizli Yaşamı’nı gördüm. Aradığımız acil kan bulunmuştu, benim ormanla ilgili merakımı giderecek başucu kitabı alınacaktı hemen. Alındı da. Aylar sonra da komşum ve arkadaşım Pelin ile kahve içerken bir de baktım sehpasının üstünde bizim kitap. #ağaçlarıngizliyaşamı #pelinyüceyaltırık