Σκάρος, φλογέρα. Γιώργος Μπέλλος скачать в хорошем качестве

Σκάρος, φλογέρα. Γιώργος Μπέλλος

Η φλογέρα είναι πνευστό μουσικό όργανο. Ανήκει στα ελληνικά ποιμενικά όργανα, μαζί με το σουραύλι, τη μαντούρα και το θιαμπόλι. Είναι κυλινδρικό, μακρόστενο, καθώς και ανοικτό και στα δύο του άκρα. Το ένα άκρο (κεφαλή) είναι το μέρος στο οποίο φυσά ο οργανοπαίκτης και παράγει τις κύριες δονήσεις του ήχου, και κατά μήκος του κυλίνδρου φέρει έξι ευθυγραμμισμένες οπές σε σχετικές αποστάσεις μεταξύ τους, τις οποίες κλείνει και ανοίγει με τα δάχτυλά του ο οργανοπαίκτης καθώς παίζει και οι οποίες δίνουν τα διαστήματα της διατονικής κλίμακας. Είναι παραδοσιακό μουσικό όργανο που φτιάχνεται από καλάμι, ξύλο , αλλά και πιο σύγχρονα υλικά πλέον, όπως πλαστικό. Έχει διάφορα μεγέθη και απαντάται με μήκος από 15 ως και 80 περίπου εκατοστά. Χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή μουσική. Εδώ χρησιμοποιείται φλογέρα μήκους 40 εκ Στην Ελλάδα η φλογέρα κάποιες φορές συγχέεται λανθασμένα με το φλάουτο με ράμφος, το οποίο όμως φέρει επιστόμιο καθώς και επτά συν μία (στο άνω πίσω μέρος) οπές οι οποίες δίνουν τα διαστήματα της χρωματικής κλίμακας Ο σκάρος είναι γνήσιος οργανικός μουσικός ρυθμός που υπάρχει στην Ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, ειδικά στην Ήπειρο αλλά και σε άλλα μέρη της Ελλάδας, ιδίως της ορεινής Πίνδου. Αυτός ο ρυθμός που ιστορικά είναι άγνωστο πόσο παλαιός είναι επιτρέπει την επίδειξη τεχνικής μέσω της μελωδικής ανάπτυξη . Ουσιαστικά, ο σκάρος αποτελεί οργανικό ρυθμό ελεύθερης φύσης, ο οποίος χαρακτηρίζεται από γλυκιά και ρομαντική μελωδία, αντικατοπτρίζοντας ένα πολλαπλό συναίσθημα που εμπεριέχει ένα σύμπλεγμα παθιασμένων και έντονων συναισθημάτων. Τονίζονται οι αισθήσεις της θλίψης, της λύπης, της νοσταλγίας, του ερωτισμού, του ρομαντισμού, της αγάπης για τη Φύση και την αγροτική ζωή. Το άκουσμά του αναπαριστά ήχους και έθιμα παλαιότερων εποχών. Όσον αφορά την κτηνοτροφική πραγματικότητα, ο όρος σκάρος αναφέρεται στην έναρξη της βοσκής, είτε αυτή λαμβάνει χώρα τις πρώτες πρωινές ώρες, είτε μεσάνυχτα ή ακόμη και αργότερα το μεσημέρι. Αυτή η διαδικασία αποτελεί ουσιαστικό κομμάτι της κτηνοτροφικής ζωής. Ο ποιμένας ξυπνά το κοπάδι και το καθοδηγεί προς τις βοσκές. Η μελωδία της φλογέρας, ο ήχος των κουδουνιών και των κυπριών, τα βελάσματα των προβάτων, τα γαυγίσματα των σκύλων και περιστασιακά οι φωνές και οι μελωδίες των ποιμένων συνδυάζονται δημιουργώντας έναν υπέροχο και ονειρικό ηχοτοπίο. Ο σκάρος σηματοδοτεί την έναρξη και το τέλος των καλοκαιρινών γλεντιών (πανηγυριών) στα χωριά της Ηπείρου, της νότιας Πίνδου και γενικότερα σε χωριά σε όλη την Ελλάδα.[2] Η λέξη (σκάρος) είναι αρχαίας ετυμολογίας, που σημαίνει την νυχτερινή βοσκή και παραπέμπει στο κτηνοτροφικό πλαίσιο, στους Βλάχους, ενώ ως δομή και φρασεολογία θυμίζει αρκετά το κλέφτικο τραγούδι.[3]