چجوری بی معنایی زندگیمونو جشن بگیریم؟!! скачать в хорошем качестве

چجوری بی معنایی زندگیمونو جشن بگیریم؟!!

زیاد دوس ندارم درگیر ایسم هایی بشیم که زیاد هم شاید تو زندگیمون کاربردی نداشته باشه ولی اگه بخوایم خیلی خلاصه راجع به پوچ گرایی (نیهیلیسم)، وجودگرایی (اگزیستانسیالیسم) و ابزوردیسم حرف بزنم اینجوری باید گفت که نیهیلیسم همونجوری از اسمش پیداس فلسفه اش بر پایه ی هیچیه. برای هیچی به دنیا اومدیم، برای هیچی هم میریم... زیادی غم انگیز نیست؟! اگزیستانسیالا هم گفتن الان این که خیلی غم انگیز شد؛ حالا گریه نکن فدا سرت، حتما لازم نیس که به دین ایمونی پایبند باشی تا زندگیت هدفمند باشه، بیا و برا خودت یه هدفی درست کن و برا اون زندگی کن. حالا آلبر کامو میاد و میگه ای بابا چرا سختش میکنین ! ما که نمیتونیم یه جواب منطقی برای چرایی خودمون و این دنیا پیدا کنیم پس سه تا کار میتونیم در مقابلش انجام بدیم: یکی اینکه از بازی کردن انصراف بدیم ! در ادامه میگه چرا این گزینه ی مناسبی نیست. (کتاب افسانه ی سیزیف بهتر توصیفش میکنه)، دومیش اینه که با اینکه میدونی دنیا همه هیج و ماها همه هیچ ولی بازم خودتو بزنی به کوچه علی چپ و به یه چیزی اعتقاد پیدا کنی... بنظر کامو این بیشتر یه خودکشی فلسفیه تا یه راه حل ! سومیش هم ابزوردیسمه! قبولش کن ! قبول کن و لذت ببر! فقط یه زندگی داری و با عشق و علاقه زندگیش کن !! بجای اینکه بگی چرا؟ بپرس چرا که نه ؟!! حالا سوالی که واسه خود من پیش میاد اینه که این باعث بی بندوباری نمیشه؟ بنظرم شاید نشه صددرصد زندگیمونو روی این فلسفه بنا کرد (چون تا کی میشه که در مقابل شکست ها هی بگی به کتفم ؟!!) ولی لاقل یاد گرفتن لذت بردن حداقل کاریه که میشه انجام داد..