สมิงอาคม หมู่บ้านเนินสง่า скачать в хорошем качестве

สมิงอาคม หมู่บ้านเนินสง่า

หมู่บ้านเนินสง่า เป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่ห่างไกลจากความเจริญ. รอบ ๆ หมู่บ้าน เต็มไปด้วยเทือกเขาสลับซับซ้อน. มีผืนป่ารอบด้าน อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติอย่างมากมาย. ที่หมู่บ้านแห่งนี้มีบ้านเรือนไม่ถึงสี่สิบหลังคาเรือน. ผู้นำหมู่บ้านชื่อผู้ใหญ่สมพร... อายุหกสิบกว่าปี ด้วยอายุที่มากแล้ว ทำให้การดูแลลูกบ้านไม่ทั่วถึงนัก. ในช่วงสายของวันนี้ พรานสิน วัยห้าสิบกว่าปี กำลังผ่าฟืนอยู่ที่หน้าบ้าน. พรานสินแกเป็นพรานเก่าแก่ของที่นี่. ตลอดชีวิตของแกอยู่กับป่าและการล่าสัตว์ จนฝีมือเป็นที่ยอมรับของทุกคนในหมู่บ้าน. ขณะที่กำลังผ่าฟืนอยู่พรานสินก็เงยหน้าขึ้น ... แกก็เห็นแก้วและน้อยผู้เป็นลูกสาว ที่ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านอื่นหลายปีแล้ว ทั้งสองเดินเข้ามาพร้อมกับลูกชาย ชื่อว่าไอ้เชียรกับไอ้ยอด ไอ้เชียรเป็นลูกของนางแก้วลูกสาวคนโตของพรานสิน. เป็นหนุ่มหน้าตาคมเข้ม รูปร่างสูงโปร่ง. ท่าทางองอาจนิ่งขรึม มีแววตามุ่งมั่น. เมื่อพรานสินเห็นหลานชายคนโต พรานสินก็ยิ้มอย่างพอใจ. จากนั้น แกมองไปที่ไอ้ยอด วัยยี่สิบต้น ๆ . เป็นลูกชายของนางน้อยลูกสาวคนเล็ก. หน้าตาของไอ้ยอดหล่อเหลารูปร่างสูงใหญ่พอ ๆ กับไอ้เชียร. แต่มีนิสัยต่างกันอย่างเห็นได้ชัด. ไอ้ยอดดูเป็นคนขี้กลัว ไม่ค่อยพูด... และไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองมากนัก. ทั้งคู่เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน. ภาพของหลานทำให้พรานสินนึกย้อนไปเมื่อในอดีต. เมื่อสิบกว่าปีก่อน ครั้งนั้น แก้วกับน้อยยังอยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้ ไอ้เชียรกับไอ้ยอดเพิ่งอยู่ในวัยเด็ก. พรานสินจำได้ดีว่า ไอ้เชียรเป็นเด็กฉลาด หัวไว ปรับตัวเก่ง. ส่วนไอ้ยอดที่อายุน้อยกว่าขี้แง ตามติดแม่ตลอด พ่อของไอ้เชียรกับไอ้ยอดเสียชีวิตเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก. หลังจากพ่อของเด็กทั้งสองเสียชีวิตไป แก้วและน้อยก็ย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านอื่น. พวกเธอจึงพาลูกชายไปอยู่ด้วย. ไม่นาน ทั้งสองก็ได้มีสามีใหม่ และใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นหลายปี. กาลเวลาผ่านไป จนไอ้เชียรและไอ้ยอดเติบโตเป็นหนุ่มเต็มตัว. พวกเขาอยากเรียนรู้ชีวิตของนายพราน. อยากเรียนรู้การออกป่า ล่าสัตว์ และใช้ชีวิตแบบลูกผู้ชาย. ดังนั้น แก้วและน้อย จึงพาลูกชายทั้งสองกลับมาหาพรานสินผู้เป็นตา. “ฉันฝากไอ้เชียรกับไอ้ยอดให้พ่อช่วยสั่งสอนด้วยนะ” นางแก้วพูด. “พวกมันสองคนอยากเป็นนายพรานล่าสัตว์เหมือนกับพ่อ” ตาสินผู้เป็นพ่อตอบตกลงทันที “ได้สิ ข้าดูท่าทางของไอ้เชียรแล้ว มันต้องเป็นนายพรานที่เก่งเหมือนข้าแน่แน่” แต่พอพูดถึงไอ้ยอดหลานชายคนเล็ก ตาสินก็ถอนหายใจยาวออกมา “แต่ไอ้ยอดนี่สิ… ดูท่าทางเป็นคนขี้กลัว ไม่มั่นใจในตัวเองเท่าไรนัก ไม่รู้ว่าถ้าเขาไปอยู่ในป่าจริง ๆ จะเอาตัวรอดได้ไหม” เชียรรีบพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ฉันจะเป็นนายพรานที่เก่งเหมือนตาให้ได้” ส่วนไอ้ยอดก็พูดขึ้นตาม แต่เสียงของมันแผ่วเบาและไม่มั่นใจนัก “ฉันก็จะพยายามจ๊ะตา” แก้วและน้อยแม่ของชายหนุ่มทั้งสอง อยู่ที่นี่เพียงหนึ่งคืนก่อนจะพากันกลับไป ปล่อยให้ลูกชายทั้งสองคนอยู่กับพรานสิน เพื่อเรียนรู้การเป็นพราน และวิชาอาคมเล็กๆน้อยๆไว้ป้องกันตัว สองวันต่อมา ไอ้พงษ์ เพื่อนสมัยเด็กของไอ้ยอด เมื่อรู้ข่าวว่าเพื่อนกลับมาอยู่ที่หมู่บ้านเนินสง่า