Mardin Peşrevi (Zengûle Bayati Peşrevi) Nota Eşliğinde İcrâ (Karar:Bolahenk Neyi- E) скачать в хорошем качестве

Mardin Peşrevi (Zengûle Bayati Peşrevi) Nota Eşliğinde İcrâ (Karar:Bolahenk Neyi- E)

Beste:Anonim Yöre:Mardin Nota:Bekir Gülsün İcrâ:Tuncay Kemertaş & Mükerrem Kemertaş - Yadigâr Albümü MARDİN'DE MUSİKİ KÜLTÜRÜ Mardin’in kültürel açıdan zengin olması, Dicle ve Fırat nehirleri arasında kalan Mezopotamya bölgesinin tarihsel süreçte - M.Ö. 4500’lerden günümüze - birçok uygarlığa ev sahipliği yapmasının bir sonucudur. Bu sayede, kültürel zenginlik mûsikîsel zenginliği de doğurmuştur. Süryânî ve Ermeni kilise mûsikîsi, geleneksel Kürt mûsikîsi, Osmanlı-Türk mûsikîsi ve son dönem popüler mûsikî örnekleri, Mardin mûsikîsini besleyen kollar arasında yer almaktadır. Artuklular döneminden günümüze kadar Mardin’de önemli bir mûsikî kültürü oluşmuş ve birçok mûsikîşinas yetişmiştir. Mardin mûsikî kültüründe ağırlıklı olarak Arap, Kürt, Türk ve Süryânî etkileri görülmektedir. Mardin mûsikîsinde “Türk-Kürt-Arap” ezgi motifleri göze çarpmaktadır. Türk mûsikîsi makamlarından “hüzzam, segâh, uşşâk, sabâ, rast, hicaz, bayati” gibi makamlar icrâlarda sıklıkla kullanılmaktadır. Bu makamların yanında sadece Mardin’de karşılaşılabilecek makam isimleri görülmektedir. Mardin’de yöreye özgü makamlar, “mensuri, şelgai, hâkimi, dîvan, ibrâhîmî, zengûle” şeklinde ifade edilebilir. Mardin’de asırlardır farklı kültürlerin bir arada yaşaması kültürel etkileşim ile birlikte kültürel çeşitliliği de ortaya çıkarmıştır. Hoşgörü içinde yaşayan toplumlarının oluşturduğu kültür sentezine örnek olarak sünnet ve düğünler gösterilebilir. Davullu ve zurnalı olan Mardin düğünlerinde “Işşak” adı verilen saz heyeti olur. Bu heyette “keman, cümbüş, ud ve darbuka” icrâcıları olmaktadır. Kaynak:TURKISH ACADEMIC RESEARCH REVIEW An Online International Periodical for the Social Sciences and Humanities TARR