У нас вы можете посмотреть бесплатно 05. Σκιάχτρο - Οι κλωστές που δεν άντεξαν или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Facebook page: https://www.facebook.com/profile.php?... Spotify: https://open.spotify.com/artist/2xj9x... Μουσική Παραγωγή: Tsekos/Σκιάχτρο Μίξη/Mastering: Tsekos Προγραμματισμός: Tsekos Artwork: Aristoteles Yaprakas Παρουσίαση δίσκου 20 Ιανουαρίου: https://www.facebook.com/events/56925... Στίχοι Κάποτε κάποιος μου είπε πως είμαστε απλά οι συναντήσεις μας. Κι αν όλα γίνονται για κάποιον λόγο, μας έσωσε απ’ το άσχημο η κακή τύχη μας; Οι άνθρωποι αλλάζουν, όχι κι οι αναμνήσεις μας. Αλλάζει ο τόνος μονάχα κι έμφαση στις αφηγήσεις μας. Αυτοί είναι οι στίχοι μας. Άσε το Σκιάχτρο. Είμαι ο Θωμάς, περήφανος γιος καθαρίστριας. Είδα τον θάνατο πρώτη φορά σε σεντόνι, στον λόφο της γύφτισσας. Κι είπα σας ζηλεύω τόσο που νιώθετε. Έστω και την λύπη σας. Κι εσύ μου λες να μην φύγεις ποτέ. Κάτω υπάρχει ο,τι υπάρχει και πάνω, αμ δεν. Για μας που τα views δεν καλυτερεύουν κουπλέ. Για αυτούς που η ευτυχία σταματά σε ένα «νιώθω κομπλέ». Για μένα που το «όχι» δεν γίνεται «ναι». Μ’ είδα να αδειάζω. Μετά να ηρεμώ ψυχικά, κι έστω διστακτικά έβρισκα λόγους να χαμογελάσω. Για άλλους η ζωή είναι ταξίδι και για άλλους κυνήγι απλά να αποφύγουν το κάζο. Κι αν πάψει η φριχτή όψη του τέρατος να με τρομάζει σημαίνει πως πια ήδη του μοιάζω φτυστά. Μου λες προδικάζω. Που ήρθα τόσο κοντά που δίπλα σ’ άλλους ξεπαγιάζω δυσβάστακτα. Καρδιά και μυαλό μα θα στο ορκιστώ πως εγώ άνθισα κάπου εκεί ανάμεσα. Αγάπη δεν είναι να δίνεις αυτό που στερήθηκε ο άλλος, μα αυτό που δεν έχεις εσύ. Εγώ αυτό χάρισα. Πόσοι σου ‘παν «σ’ αγαπώ» και πόσοι εξαιτίας σου αγάπησαν; Σκέψου… Διαφέρει. Πάντα θα ζει με το βάρος του πόσα για μένα σημαίνει. Πάντα θα ζω με την σκέψη πως ένα ψέμα για το τέλος κρατούσαν και οι πιο ευτυχισμένοι. Κι όχι σε καμιά θρησκεία δεν είμαι πιστός. Μα χαράματα μεθυσμένοι γυρνούσαμε και είδα στα μάτια σου μπέσα ότι υπάρχει Θεός. Αυτός θα με κρίνει. Ποιος ξέρει πιο καλά από όλους την αγάπη; Αυτός που λαμβάνει ή αυτός που του λείπει; Κανείς απαντά ή κι οι δυο κι φαντάστηκα εμάς, όχι εμένα ξέχωρα από εκείνη… Κάποιοι δεν ήταν ποτέ τους παιδιά γιατί πήραν νωρίς την ευθύνη, παιδί δεν σε κάνει η ηλικία μα η συνθήκη. Λένε πως το αίμα νερό δεν θα γίνει και ήδη στα 7 το ‘πια γουλιά – γουλιά σε ποτήρι. Τί θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις; Πατέρα με ρώταγες, ενώ στα δικά μου μάτια είχες ήδη μικρύνει…