Neyzen Tevfik | Âdem Öldü, İdris Gitti, Nuh Geldi (Günay Aktürk Şiir Dinle) скачать в хорошем качестве

Neyzen Tevfik | Âdem Öldü, İdris Gitti, Nuh Geldi (Günay Aktürk Şiir Dinle)

Neyzen Tevfik’in derin felsefi sorgulamalarla örülü "Seyran" adlı bu şiiri, insanlık tarihine ve zamanın döngüsüne ışık tutuyor: Âdem Öldü, İdris Gitti, Nuh Geldi "Azab-ı Mukaddes" adlı eserinden alınan bu başyapıt, varoluşun köklerine inen çarpıcı sorularıyla dinleyiciyi düşünmeye ve kendi içsel yolculuğuna davet ediyor. Âdem’den Nuh’a uzanan insanlık hikayesini sorgulayan bu şiir, yalnızca geçmişi değil, günümüzü de eleştiren keskin bir bakış açısına sahip. Neyzen’in dizelerinde, insanlığın çileyle yoğrulmuş tarihini ve evrensel arayışını hissetmek mümkün. Aynı zamanda, şiirin her dizesi onun mizah dolu zekâsını ve derinlikli düşünce yapısını da gözler önüne seriyor. Bu eser, "böyle bir devranın bir daha görülmediğini" bizlere hatırlatıyor. 📖 En Güzel Şiirler - Günay Aktürk - Neyzen Tevfik Şiirleri 📖 🔔 Kanalıma Abone Olun ▶ https://bit.ly/31nXDhR 👍 Videoyu beğendiyseniz, beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın! Seyran Şiiri Sözleri Ölmüşlerle uğraşılmaz demişler, Hikmetini bize soran olmadı. Bu bir rüya altı bin yıl görüldü, Uyanıp da daha yoran olmadı. Bilinsin ya Âdem nasıl kovuldu? Hem ilk oğlu katlolundu, boğuldu. Sanki çile çekmek için doğuldu, Bu belaya karşı duran olmadı. Âdem öldü, İdris gitti, Nuh geldi, Lüt’un işi başka, Yusuf güzeldi. Hangi dinle bu kârhane düzeldi, Hangi şahın mülkü viran olmadı? Hangi kanun, nizam kaldı temelli? Dinli, dinsiz, feylesof, kelli felli, Güvenip de bilgisine besbelli, Alt tarafı karıştıran olmadı. Bir mecliste toplanmıştı enbiya, Hep erenler uluları, evliya, Önde Bektâş ile pîrim Mevlânâ, Ben de gizli girdim, duyan olmadı. Her nebiye bir veli sordu sual; Uzamadı dedikodu, kıyl ü kal, Zannedersem dinliyordu Zülcelal İçlerinde kadı yoran olmadı. Musa Tur’a, İsa hûra büründü, Eyyûb hasta, Yakûb yasta göründü. Hepsine de hicran eli süründü, Halil gibi bir put kıran olmadı. Yusuf yapmış, Mısır’dayken saati, Saplı, sapsız, işler hâlâ sanatı. Sordu Züleyha’ya nedir hikmeti? Dedi: Senden sonra kuran olmadı. Akıl dedikleri bu yırtık yelken, Hava bekler, kim bu rüzgârı çeken? Sabahcılık, akşamcılık der iken Ayılmaya vakit, zaman kalmadı. Hakkın birliğinde yoktur şekimiz, Bize hazır her noktadan tekimiz. Bekri Mustafa’yla kaldık ikimiz, Çünkü bizden namlı mihman kalmadı. Nuh gemiden vapura dedi peki, Duman tüttü attı yelken, küreği. Hacı Bektaş bulut gibi dedi ki: Hangimizin işi duman olmadı? Ali deyip bir noktaya gittiler, Mevlânâ’nm Neyzen'ine yettiler. Hepsi birden kalkıp semâ ettiler Dediler ki: Böyle devran olmadı. Neyzen Tevfik 11 Kânunusâni 1337 Tıp Fakültesi Hastanesi, Haydarpaşa #Şiir #GünayAktürk #NeyzenTevfik