Ντοκιμαντέρ Ιστορικά: Γιουγκοσλαβία, από τη συγκρότηση έως τη διάλυση (Μέρος Β') скачать в хорошем качестве

Ντοκιμαντέρ Ιστορικά: Γιουγκοσλαβία, από τη συγκρότηση έως τη διάλυση (Μέρος Β')

Μην ξεχνάτε να κάνετε εγγραφή στο κανάλι ‪@psagm25_nkours‬ Don't forget to #subscribe. Η συνεισφορά σας είναι σημαντική! Το δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ "Γιουγκοσλαβία: Η άλλη πλευρά του καθρέφτη" της σειράς "ZETA Productions & ARTE France" τοποθετείται στην καρδιά της εθνικιστικής έξαρσης μεταξύ των λαών της Γιουγκοσλαβίας. Βελιγράδι 25 Μαΐου 1987, έχουν ήδη περάσει επτά χρόνια από τον θάνατο του Τίτο, ωστόσο ο γιουγκοσλαβικός λαός εξακολουθεί να γιορτάζει μαζί κάθε χρόνο την επέτειο της γέννησής του. Αυτή όμως θα είναι η τελευταία φορά που γιορτάζεται η κοινή αυτή επέτειος. Η απώλεια του Τίτο έφερε την κεντρική κατάσταση σε δεινή θέση. Εκτός από ηγέτης της χώρας, ο Τίτο ήταν αυτός που λάμβανε την τελική απόφαση σε περιπτώσεις ιδεολογικών - εθνικών διαφορών μεταξύ των δημοκρατιών και επενέβαινε πάντοτε προς αποσόβηση των όποιων εχθροτήτων. Η απώλεια αυτού του συνδετικού κρίκου σε συνδυασμό με την πολιτική και οικονομική κρίση στην οποία βυθίστηκε η χώρα μετά τον θάνατό του, οδηγούν στην άνοδο του εθνικισμού και στα αιματηρά γεγονότα της δεκαετίας του 1990 τα οποία οδήγησαν και στην τελική διάσπαση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Η πρώτη κρίση συνταγματικής φύσεως ξεκινάει το 1981 με το Κοσσυφοπέδιο το οποίο σύμφωνα με το σύνταγμα του 1974 απολάμβανε ως επαρχία αυξημένη αυτονομία με τον Τίτο να της έχει παραχωρήσει ισότιμες εξουσίες με τις άλλες Δημοκρατίες χωρίς όμως να της έχει αποδώσει τον τίτλο της "Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας". Η πλειοψηφία των κατοίκων που ήταν αλβανικής καταγωγής ένιωθαν παραγκωνισμένοι και περιθωριοποιημένοι, ενώ την ίδια στιγμή η Σερβία δεν είχε αποδεχθεί ποτέ την αυτονομία του Κοσόβου. Αμέσως ξεσπούν ταραχές στην Πρίστινα οι οποίες αποκαλύπτουν και τα διαφορετικά κίνητρα της κάθε πλευράς. Στην πραγματικότητα οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου δεν είχαν το ίδιο όραμα με τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές δημοκρατίες θεωρώντας το δημιούργημα της Γιουγκοσλαβίας τεχνητό. Οι πολιτισμικές διαφορές μάλιστα σε συνάρτηση με την ελάχιστη ανάπτυξη του Κοσόβου σε σχέση με τις υπόλοιπες περιοχές επέτειναν το χάσμα. Ως αποτέλεσμα, ο γιουγκοσλαβικός λαϊκός στρατός επεμβαίνει προκειμένου να καταστείλει τις ταραχές και τα αποσχιστικά κινήματα. Στο σημείο αυτό εμπίπτει και ο ρόλος του διεθνούς παράγοντα και κυρίως, της Δύσης, η οποία καραδοκούσε να παρέμβει στη Γιουγκοσλαβία, πράγμα το οποίο και πέτυχε με την επιβολή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και την εφαρμογή ενός σκληρού προγράμματος λιτότητας τη δεκαετία του 80΄. Η οικονομία της ελεύθερης αγοράς, οι τεράστιες ανισότητες μεταξύ των περιοχών (π.χ. η Σλοβενία, Κροατία είχαν μεγαλύτερη ανάπτυξη) οδηγούν σταδιακά στο χάσμα, με αποκορύφωμα την εκλογή του Σλόμποταν Μιλόσεβιτς στην εξουσία και την αρχή της πτώσης και της διάλυσης. Απόρροια αυτής της κατάστασης ήταν ο πόλεμος της Βοσνίας με τις εθνικές εκκαθαρίσεις που συντελέστηκαν, οι ανεξαρτητοποίηση και άμεση αναγνώριση από τη Δύση των σοσιαλιστικών δημοκρατιών, η αποδυνάμωση και στοχοποίηση της Σερβίας, η απώλεια του Κοσόβου και ο βομβαρδισμός του Βελιγραδίου από το ΝΑΤΟ το 1999. Η διάλυση της κραταιάς Γιουγκοσλαβίας υπήρξε αποτέλεσμα πολλών παραγόντων κυρίως όμως, τη πρόθεσης της Δύσης να παρέμβει για ακόμα μια φορά στην πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης που λέγεται Βαλκάνια.