6. آشنایی با فیبر های نوری و نحوه کار با دستگاه Fusion و سوکت زدن انواع کابل های فیبر نوری скачать в хорошем качестве

6. آشنایی با فیبر های نوری و نحوه کار با دستگاه Fusion و سوکت زدن انواع کابل های فیبر نوری

فیبر نوری یکی از فناوری‌های اصلی انتقال داده در شبکه‌های مدرن است که با انتقال نور در هسته شیشه‌ای یا پلاستیکی خود، داده‌ها را با سرعت بالا و بدون تداخل الکترومغناطیسی جابه‌جا می‌کند. فیبرهای نوری برای شبکه‌های بزرگ و زیرساخت‌هایی که نیاز به سرعت بالا و پهنای باند زیاد دارند، ایده‌آل هستند. انواع فیبرهای نوری فیبرهای نوری سینگل‌مود (Single-Mode Fiber - SMF): دارای هسته‌ای با قطر کوچک‌تر (معمولاً 8 تا 10 میکرون). انتقال نور از یک مسیر مستقیم با کاهش پاشش نور. مناسب برای فواصل طولانی و ارتباطات پرسرعت. فیبرهای نوری مالتی‌مود (Multi-Mode Fiber - MMF): دارای هسته‌ای بزرگ‌تر (50 یا 62.5 میکرون). انتقال نور از چندین مسیر (مود) که برای مسافت‌های کوتاه مناسب است. به‌صرفه‌تر و پرکاربرد در شبکه‌های داخلی ساختمان و دیتا سنترها. سوکت‌زدن فیبر نوری و انواع کانکتورها سوکت‌زدن فیبر نوری شامل اتصال کانکتور به انتهای کابل فیبر نوری است. این کانکتورها به دو صورت اصلی دسته‌بندی می‌شوند: کانکتورهای سینگل‌مود (برای فیبرهای تک‌مود): مانند FC/PC، SC/UPC، LC. کانکتورهای مالتی‌مود (برای فیبرهای چندمود): مانند SC/UPC، LC/UPC، MTP/MPO. رایج‌ترین کانکتورهای فیبر نوری: SC (Subscriber Connector): مناسب برای شبکه‌های سینگل‌مود و مالتی‌مود؛ دارای سیستم اتصال سریع. LC (Lucent Connector): سایز کوچک و مناسب برای فضای محدود. ST (Straight Tip): نوع اتصال سریع، مخصوصاً در کاربردهای صنعتی. مراحل کار با دستگاه فیوژن (Fusion Splicer) دستگاه فیوژن اسپلیسر برای اتصال دائم دو کابل فیبر نوری استفاده می‌شود و با استفاده از فرآیند ذوب و فیوژن، دو کابل را به هم وصل می‌کند. این روش دقت و کیفیت اتصال بالایی دارد و مناسب برای کاربردهای حساس است. ۱. آماده‌سازی فیبر نوری: پوست‌گیری فیبر: ابتدا روکش خارجی فیبر را با استفاده از ابزار مخصوص (Stripper) جدا کنید تا هسته اصلی آشکار شود. تمیزکاری: سطح فیبر را با الکل ایزوپروپیل و دستمال مخصوص تمیز کنید تا هیچ گردوغبار یا آلودگی روی فیبر باقی نماند. ۲. برش فیبر (Cleaving): با استفاده از دستگاه Cleaver، فیبر را با دقت برش دهید. برش باید دقیق و تمیز باشد تا هنگام فیوژن، اتصالی بدون نقص به دست آید. ۳. قرار دادن فیبر در دستگاه فیوژن: فیبرها را در گیره‌های مخصوص دستگاه فیوژن قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که فیبرها به‌درستی و با فاصله مناسب تنظیم شده‌اند. ۴. شروع عملیات فیوژن: دستگاه را راه‌اندازی کرده و عملیات فیوژن را آغاز کنید. دستگاه با استفاده از جریان الکتریکی و حرارت، دو انتهای فیبر را ذوب کرده و به هم متصل می‌کند. دستگاه پس از فیوژن، میزان افت سیگنال را بررسی کرده و نتایج را نمایش می‌دهد. ۵. محافظت از نقطه اتصال: نقطه اتصال را با استفاده از اسپلایس پروتکتور پوشش دهید و در حرارت‌گیر (Heat Shrink) قرار دهید تا فیبر در مقابل ضربه و کشش محافظت شود. نصب کانکتور روی فیبر نوری (کانکتور زدن دستی) اگر دستگاه فیوژن در دسترس نباشد، می‌توان از کانکتورهای مخصوص استفاده کرد که نیاز به اتصال مکانیکی دارند: پوست‌گیری فیبر و تمیزکاری آن. برش دقیق فیبر با Cleaver. قرار دادن فیبر در کانکتور و محکم کردن آن با چسب اپوکسی یا مکانیزم قفل مکانیکی. آزمایش اتصال برای اطمینان از عملکرد کانکتور. نکات مهم در کار با فیبر نوری و فیوژن اسپلیسر تمیزکاری فیبرها: تمیزی فیبرها و دستگاه اهمیت زیادی دارد. انجام تست OTDR: بعد از اتصال، برای سنجش افت سیگنال و اطمینان از کیفیت اتصال، تست OTDR انجام دهید. محافظت از کابل‌ها: فیبرهای نوری شکننده هستند؛ بنابراین از داکت و محافظ‌های مناسب استفاده کنید. با کار دقیق و توجه به نکات فنی در استفاده از فیبر نوری و دستگاه فیوژن اسپلیسر، می‌توان شبکه‌های فیبر نوری پایدار و باکیفیت را راه‌اندازی کرد که برای انتقال داده‌های پرسرعت و فواصل طولانی مناسب‌اند.