У нас вы можете посмотреть бесплатно S. Moniuszko, Znasz-li ten kraj/Znajesz nen krôj? - Karolina Borowczyk / Witosława Frankowska или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Dziewiąta pieśń projektu "Mickiewicz." Stanisław Moniuszko, "Znasz-li ten kraj/Znajesz nen krôj?" Znasz-li ten kraj, Gdzie cytryna dojrzewa? Pomarańcz blask Majowe złoci drzewa? Gdzie wieńcem bluszcz Ruiny dawne stroi, Gdzie buja laur I cyprys cicho stoi? Znasz-li ten kraj? Ach, tam, o moja miła! Tam był mi raj, Pókiś ty ze mną była! Znasz-li ten gmach, Gdzie wielkich sto podwoi, Gdzie kolumn rząd I tłum posągów stoi? A wszystkie mnie Witają twarzą białą: ”Pielgrzymie nasz, Ach, co się z tobą stało!” Znasz-li ten kraj? Znasz-li ten brzeg, Gdzie po skalistych górach Strudzony muł Swej drogi szuka w chmurach? Gdzie w głębi jam Płomieniem wrą opoki, A z wierzchu skał W kaskadach grzmią potoki? Znasz-li ten kraj? Ach, tu, o moja miła! Tu byłby raj, Gdybyś ty ze mną była! Znajesz nen krôj? Tłumaczenie na język kaszubski: Tomasz Fopke Znajesz nen krôj, dze kwiatë cytrónowé? Strzód lësców skrzą sã jabka òranżowé Dze lubkò wiater blónczi nëkô zgòdą A z mërtë wińc jak laùr dobëcô wòłô Znajesz ten krôj? Ach, tam, nômilszô mòja! Tam béł mie rôj Póczi të ze mną bëła! Znajesz bùdink, Dze jizbë sã stolëmią Dze słupów sta I rzma sztaturów w niebò? A wszëtczé mie Witają biôłim licã: „Wanogò weńdz, Ùgòscëc dôj sã dzysô!” Znajesz ten krôj? Znajesz nen brzég, Dze kamiznë tak przitczé Pòstrzód nich kóń I stegnë w górã żimczé Dze z kùlów zdrok Wëpłiwô mitczim kamã A wòdny włos Zaplotłi strużk copama Znajesz ten krôj? Ach, tam, nômilszô mòja! Tam béłbë rôj Czejbë të ze mną bëła! Karolina Borowczyk - mezzosopran Witosława Frankowska - fortepian Tomasz Fopke - konsultacje językowe Stanisław Moniuszko (1819-1872) Polski kompozytor, czołowy przedstawiciel polskiej opery narodowej. Urodził się w 1819 roku w Ubielu na terenie dzisiejszej Białorusi. Edukację muzyczną rozpoczął w dzieciństwie pod okiem matki, a kontynuował po przeniesieniu się rodziny do Mińska u Dominika Dziewanowskiego, a potem — w Warszawie — u Augusta Freyera. Tuż przed wybuchem powstania listopadowego rodzina wróciła do Ubiela, skąd w 1836 roku Moniuszko pojechał do Berlina, by tam kształcić się u Carla Rungenhagena przy prowadzonej przez niego Singakademie. Po ukończeniu studiów w 1840 roku wrócił do kraju. Ożenił się z poznaną kilka lat wcześniej Aleksandrą Müllerówną, z którą zamieszkał w Wilnie, gdzie zarabiał na życie, pracując jako organista w kościele św. Jana. Jednocześnie podejmował się działań artystycznych mających na celu animację życia muzycznego Wilna. Organizował m.in. w prywatnych salonach wykonania swoich oper i operetek. W 1847 roku pod wpływem znajomości z Włodzimierzem Wolskim, przedstawicielem warszawskiego środowiska literackiego, napisał dwuaktową operę Halka. Podobnie jak wcześniejsze dzieła, zaprezentował Halkę w wersji koncertowej w Wilnie. Rozgłos zyskała jednak tylko lokalny. Nawiązane wcześniej kontakty z przedstawicielami warszawskiego mieszczaństwa i arystokracji, m.in. z Józefem Sikorskim, redaktorem naczelnym pisma „Ruch Muzyczny”, jak i dyrektorem teatrów rządowych, gen. Ignacym Abramowiczem, przyniosły niebawem istotną zmianę w jego życiu i karierze. Przełom nastąpił w 1858 roku, kiedy to odbyła się premiera nowej, czteroaktowej wersji Halki, po której Moniuszko otrzymał nominację od dyrektora teatrów rządowych na stanowisko dyrygenta oper polskich w warszawskim Teatrze Wielkim. Od tej pory co roku dawał Moniuszko nowe premiery swoich dzieł. Na koniec 1858 roku przygotował Flisa, w 1860 dał Hrabinę, w 1861 — Verbum nobile. Coraz bardziej gęstniejąca atmosfera przed wybuchem powstania styczniowego w Warszawie opóźniła premierę kolejnej opery. Pierwszy raz wystawiono ją dopiero w 1865 roku. Był to Straszny dwór, uznawany obok Halki za najwybitniejsze dzieło Moniuszki. Do historii Stanisław Moniuszko przeszedł jako „ojciec polskiej opery narodowej”, a także czołowy przedstawiciel gatunku pieśni w muzyce polskiej. Śpiewniki domowe jego autorstwa obejmują ponad dwieście pieśni (wśród nich najpopularniejsza jest Prząśniczka), stanowiąc wartościowy kontrapunkt do romantycznej twórczości pieśniowej Franciszka Schuberta i Roberta Schumanna. Stanisław Moniuszko zmarł na atak serca 4 czerwca 1872 roku w Warszawie, pochowany jest na Cmentarzu Powązkowskim. W Ubielu w latach 80. XX wieku powstało muzeum jego imienia, a spuścizna w większości zgromadzona została w Archiwum Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, którego był współzałożycielem. Moniuszko pozostaje jednak prawie nieznany jako twórca muzyki kameralnej, baletowej, utworów fortepianowych i organowych. Źródło: https://moniuszko200.pl/pl/biografia-... Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu. Projekt ma na celu nagranie serii mało znanych bądź nieznanych pieśni do testów Adama Mickiewicza z kręgu literatury polskiej i obcej. Nagranie zostało wykonane w jednym ujęciu, bez wycinania i strojenia. Strona projektu: / mickiewicz-106659298130492