ANNIE HALL: AŞK SOLAR - Woody Allen, Nostalji ve Nevroz I Objet a I Yalın Alpay I 13 скачать в хорошем качестве

ANNIE HALL: AŞK SOLAR - Woody Allen, Nostalji ve Nevroz I Objet a I Yalın Alpay I 13

#Avangart #Dersflix #işbirliği #özelders www.dersflix.com #dersflix #instagram https://instagram.com/dersflix.egitim... Dersflix'e ücretsiz özel ders başvurusu için: https://docs.google.com/forms/d/e/1FA... Yalın Alpay, Objet a'nın bu bölümünde senaryo yazımını, yönetmenliğini ve başrol oyunculuğunu Woody Allen'ın üstlendiği 4 Oscar ödüllü Annie Hall filmini inceliyor. Filmi, yakın zamanda yaşamını yitiren, filmin bir diğer başrol oyuncusu Diane Keaton'ın anısına bir saygı olarak gündemimize aldık. Yalın Alpay'ın anlatısına göre Annie Hall filmi, romantik komedi kategorisinin yerleşik biçimlerini bozarak, bir ilişki anlatısından çok, o ilişkiyi anımsayan bir zihnin işleyişini öne çıkarıyor. Film, olayları kronolojik olarak aktarmak yerine, serbest çağrışımla birbirine bağlanan sekanslar halinde ilerliyor. Bu tercih, anlatıyı neden–sonuç ilişkilerinden uzaklaştırarak izleyiciyi doğrusal bir hikâyeye değil, nevrotik ve çağrışımsal bir düşünme biçimine tanık olmaya çağırıyor. Yalın Alpay, Woody Allen tarafından canlandırılan Alvy Singer karakterini, hayatı sabitleme arzusu ve değişime karşı geliştirdiği savunma mekanizmalarıyla öne çıkan bir kişi olarak ele alıyor. Buna göre, değişimin her formu Alvy'de ölüm kaygısını tetiklemektedir ve Alvy bu kaygısını, mizah, düşünce ve kavramsallaştırma üzerinden yönetmeye çalışmaktadır. Böylece Alvy için entelektüellik, bilgi üretimi olmaktan çok, hayata karşı koruyucu bir kalkan işlevindedir. Alpay'a göre, Diane Keaton'un canlandırdığı Annie Hall karakteri ise, Alvy'nin bu zihinsel kapanmasının karşısında yer alır. Değişime açıklığı, bedensel tepkileri, yeni deneyimlere duyduğu isteklilik ve hayatla teması, hikâyenin dinamik yönünü oluşturuyor. Yaşamdan haz al(ama)ma kapasitesini merkezine yerleştiren film, nostaljik bir geçmişteki "mutluluğunu" ve "anlamı" arayan Alvy'nin, aşkı bir çözüm değil, zihinsel yapıların sınırını açığa çıkaran bir deneyim olarak düşünmesini ele alıyor. Bu nedenle finalde yer alan “Aşk solar” ifadesi, filmin romantik tonundan değil, düşünsel yapısından doğuyor. Ayrıcalıklardan yararlanmak için bu kanala katılın:    / @avangarttv   00:00 Giriş – Annie Hall, Diane Keaton’a ithaf ve Oscar bağlamı 02:14 Romantik komedi mi, anti-romantik komedi mi, yapı­söküm mü? 03:07 Kişisel bağ: Genç Yalın’ın Alvy ile özdeşimi ve nostalji katmanı 04:46 Lineer olmayan zaman, çağrışım mantığı ve filmdeki zamansallık 07:03 Woody Allen’ın kariyer kırılması: fiziksel komediden zihinsel filme 08:11 Psikanaliz çerçevesi: Seyirci psikanalist, Alvy analizde 09:33 Romantik komedi klişelerinden kopuş ve “mutlu son”un iptali 11:28 Nostalji tanımı: Yitmiş bir zamanın şimdiden daha güzel algılanması 12:07 Sponsor arası – DersFlix: Öğrencinin öğretmenini seçmesi (reklam bölümü) 17:08 Alvy Singer portresi: nevrotik, çelimsiz, özgüvensiz antikahraman 19:26 “Çeyrek entelektüel” Alvy: neden 1. sınıf bir entelektüel değil? 20:16 Çocuk Alvy, evrenin genişlemesi ve ölüm fikriyle depresyon 22:35 Değişime direnç: rutinler, ritüeller ve hayatı durdurma arzusu 24:12 Kavramsal dünyada yaşamak: zihnin, bedenin ve dünyanın gerilimi 25:48 Dış dünyayı düşman olarak algılamak ve savunma mekanizması olarak mizah 27:13 New York’tan çıkamayan adam: panik, fobiler ve alanı sabitleme çabası 30:58 Komedinin dönüşümü: Charlie Chaplin’in fiziksel komedisinden Woody Allen’ın zihinsel komedisine 35:13 Woody Allen’ın kendi yorumuna göre filmin “başarısızlığı” ve montaj tercihi 36:33 Oscar törenine gitmeyen adam: caz, klarnet ve heykelcikleri umursamamak 38:49 Güvenilmez anlatıcı: Alvy’nin taraflı bakışı ve “aşk solar” kaçışı 41:32 Annie Hall karakteri: hayatı olumlayan, değişime açık, bedensel tepki veren figür 43:21 Annie Look: maskülen karışımlı stil, Charlot göndermesi ve moda etkisi 45:19 Alvy’nin Annie’yi “yukarı çekmesi” ve bunun bedeli: hızla gelişen Annie 50:51 Terapi sahnesi: rüyalar, Singer soyadı ve boğulma metaforu 52:34 Alvy’nin dünyaya fazla ve eksik geldiği alanlar: kavramlar vs. beden 55:29 Filmin iki ana ekseni: nostalji ve psikanalitik süreç 57:03 Kamera kullanımı: statik vs. hareketli kamera, ıstakoz sahnesi ve canlılık 57:56 Woody Allen – Konigsberg – Kant paralelliği: hayatı sabitleme takıntısı 59:33 Nevrozun evrenselliği: Dostoyevski, Egon Schiele ve deliliğin temsili 1:01:09 İçimizdeki nevrotik nüveler: özdeşlik, utanç ve rahatlama 1:05:09 “Mazide kaldı” şarkısı ve filmin duygusal çerçevesi 1:06:28 Evlenme teklifi, reddediliş ve gerçek ayrılık 1:07:34 Yıllar sonra New York’ta karşılaşma sahnesi: cam, ikiye ayrılan kadraj 1:08:26 Son monolog: aşk solar, yumurta metaforu ve irrasyonel ısrar 1:11:08 Kapanış: anlam arayan varlık olmak ve “aradığını yitirdiğinde bulmak”