Masturbacja - zachowania masturbacyjne u dziecka скачать в хорошем качестве

Masturbacja - zachowania masturbacyjne u dziecka

To, że nasze dziecko masturbuje się, w pewnych okolicznościach, jak i również w pewnym zakresie, jest traktowane jako zachowanie rozwojowe. Badania tutaj pokazują, że ok. 40-50% dzieci już w wieku przedszkolnym oraz wczesnoszkolnym próbuje masturbacji. To są najczęściej zachowania przejściowe, które wynikają z potrzeby rozładowania jakieś napięcia, a czasem z potrzeby pewnej walki ze swymi złymi emocjami, bądź z lękiem czy pewnym pobudzeniem nim spowodowanym. Jeśli mówimy o tej masturbacji rozwojowej, to mamy na myśli masturbację taką, która rzeczywiście przemija. Nasze dziecko przestaje się w pewnym momencie interesować takim rodzajem stymulacji, ponieważ znajduje sobie ciekawszą aktywność. Są również oczywiście typy masturbacji, nie mające charakteru rozwojowego. Wtedy, gdy dziecko jest dość nadpobudliwe, gdy w pewien sposób próbuje eksperymentować z własnym ciałem, bądź – gdy dochodzi do jakiś uszkodzeń ciała, które związane są z dotykaniem genitaliów w pewien nietypowy sposób. Mowa tutaj o, na przykład, wkładaniu – w przypadku dziewczynek – do pochwy różnych przedmiotów, bądź nakładanie na penisa przez chłopców różnych przedmiotów: kółek, czy klocków. Zachowania takie zawsze wymagają interwencji. Gdy dziecko masturbuje się w taki sposób, nie możemy już mówić o masturbacji rozwojowej, ponieważ zachowanie to może prowadzić do różnych uszkodzeń ciała, a nawet do infekcji narządów płciowych. W związku z tym niezbędna jest konsultacja ze specjalistą. Gdy zauważymy, że nasze dziecko masturbuje się i jest bardzo pochłonięte tą czynnością i bardzo trudno jest je od niej oderwać, bądź reaguje agresją na różne próby odwrócenia uwagi – to już jest za późno, aby zaproponować mu inną aktywność. Zawsze wtedy będzie dążyło do tego, aby swoją aktywność skończyć, ponieważ po prostu jest to przyjemne dla niego. W sytuacji takiej zasugerowałabym rodzicom, aby zostawić dziecko w spokoju. Powinno ono dokończyć tę czynność. Warto również zadbać o to, aby było to miejsce, gdzie nie można dziecka obserwować, aby go nie zawstydzać. Trzeba osłonić dziecko, chronić, a nie stwarzać mu dodatkowego stresu. Taki dodatkowy stres, który związany jest z nietypowym zwracaniem uwagi, bądź z krzykiem na dziecko, w takiej sytuacji może powodować, iż napięcie będzie narastać, a potrzeba jego rozładowania właśnie przez masturbację stanie się jeszcze większa.Jeżeli dziecko masturbuje się, to podstawowa zasada brzmi: nie róbmy z tego jakiegoś wielkiego wydarzenia. Zwykle dziecko, w przypadku tej masturbacji rozwojowej, po jakimś czasie samo przestaje prezentować takie zachowania. A jeśli już się zdarzą, to nie krzyczmy i nie karzmy dziecka. Kara lub już nawet sama wizja kary od rodziców, którzy widzą takie zachowanie jest czymś, co w dużej liczbie przypadków raczej je nasili. Nie ma bowiem dowodów, że dziecko, które się masturbuje ma w okresie dorosłości, jakieś problemy natury psychicznej, psychologicznej czy seksuologicznej. Jednak jeżeli jest karcone, czasem nawet niestety bite za to masturbowanie się, to gdy dorośnie może mieć takie utrwalone przekonanie, że dotykanie swoich genitaliów jest czymś bardzo złym i spotka je za to kara. Wtedy możemy mieć do czynienia z zaburzeniami seksualnymi i takie problemy są udokumentowane. dr n. med. Katarzyna Bajszczak - psycholog, seksuolog, seksuolog dziecięcy, psychoterapeuta, psycholog dzieci i młodzieży Więcej w Portalu Zdrowia Dziecka #portalzdrowiadziecka.pl pytania wysyłaj na adres [email protected]