Buzul Çağ Döngüleri скачать в хорошем качестве

Buzul Çağ Döngüleri

En son buzul çağı birkaç bin yıl önce sona erdi. Ve bugün dünya jeolojik tanımlara göre buzullararası dönemin sıcak bir aşamasında. Dünya şu anda güneşe göre 116.000 yıl öncekine benzer bir konumda. Son buz ilerlemesinden önceki buzullararası dönem… Bundan dolayı bazı uzmanlar başka bir buzul çağına doğru gidiyor olabileceğimizi öne sürüyor. Tarih tekerrür edebilir ve 5000 yıl içinde buzullar bir kez daha geniş kıtasal alanları kaplayabilir. Küresel ısınma ve iklim değişikliğinin bir sonucu olarak önümüzdeki iki ila üç yüzyıl içinde bir buzul çağının başlayabileceğini öngören bilim insanları da var. Tropikal bölgelerden doğan su, Kuzey Atlantik'te kutuplara doğru ilerleyerek, okyanus tabanı boyunca akarak tropiklere geri dönüyor. Buna Körfez Akıntısı deniyor. Atmosfer sıcaklıklarındaki artış, orta ve yüksek enlemlerde öyle yoğun yağışlara yol açabilir ki, Körfez Akıntısı'nı yavaşlatabilir. Bazı araştırmacılar atmosferik karbondioksitteki yıllık sadece %1'lik artışın Körfez Akıntısı'nı bir yüzyıl içinde durdurmak için yeterli olabileceğini tahmin ediyor. Bu olursa kutuplardaki buz güneye doğru genişlemeye başlayacak. Bu bizim geleceğimiz mi? Başka bir buzul çağına mı gidiyoruz? ve eğer öyleyse bu nasıl gerçekleşecek? - - İşlerin bu şekilde gelişip gelişmeyeceğini kesin olarak bilmiyoruz ama uzak geçmişte olup bitenlere bakabiliriz. Örneğin son iki milyon yılda en gelişmiş buz tabakalarının deniz seviyesinden 100 metre yüksekliğe indiği dönemler olduğunu biliyoruz. Sürekli kar yağışı bugüne göre 14 metre daha alçakta başladı ve okyanus yüzeyi mevcut seviyelerin 120 metre altındaydı. Sonrasında 500 metrenin altındaki orta enlemlerde buzullar yerini Avrupa kıtasının çoğunu kaplayan bozkırlara bıraktı. Manzara çoraktı ve ormanlar Kuzey Afrika ve Orta Doğu'nun ötesine uzanmıyordu. Ama esas soru şu: Tüm bunları nereden biliyoruz? Sonuçta o zamanlar termometre yoktu! Geçmiş buzul çağlarına dair kanıtlar jeolojiden geliyor. Buzul çağları ilk olarak Orta Avrupa'da kapsamlı bir şekilde incelendi. Özellikle de çeşitli buzullaşmalardan adını alan Tuna Nehri'ne akan bazı nehirler boyunca… Bugün artık gezegenimizde buzul çağlarının yaşandığına dair hiçbir şüphe yok. Ancak bunlardan bahseden ilk kişi 19. yüzyılın ortalarında İsviçreli bilim adamı Lewis Agassiz’ti. Kesin kanıtlarsa ancak yıllar sonra jeologların eski tabakaların geride bıraktığı ipuçlarını bulmaya başlamasıyla ortaya çıktı. Jeologlar, buzulların, akıntıyla taşınan ve ağırlıkları nedeniyle sıkışan küçük kayaların aşınması nedeniyle ana kaya üzerinde izler bırakabileceğini fark etti. Ayrıca, buzulların kayaları ve granüler malzemeleri konumlarından çok uzak yerlere taşıyabilecekleri de keşfedildi. 3.30 Bunun sonucunda moren adı verilen malzemeden ön veya yan tepeler oluştu. Hem karada hem de denizde bulunan kayaların etrafındaki aşınmış kayalardan ve deniz malzemelerinden elde edilen bilgilerin yanı sıra geçmişte kıtaların kaymasıyla ilgili çalışmalar sayesinde jeologlar bu eski buzul çağlarını ve bu dönemlerdeki buzul aktivitelerini tanımlamayı başardılar. Buz tabakalarının ekvatora doğru uzanımını hesaplayarak yoğunluklarını tahmin ettiler. Böylece bilinen en eski buzul çağının yaklaşık 2,4 milyar yıl önce başladığı keşfedildi. Huroniyen Buzul Çağı. Karbondioksitin atmosferden uzaklaştırılması sera etkisini azalttı. Ve üst atmosferde 0 bölgesini oluşturmak üzere birleşen oksijen emisyonu, gelen güneş enerjisine karşı bir kalkan oluşturdu. Bu faktörler gezegeni soğuttu ve dünyanın geniş alanlarına hızla yayılan kutup buz tabakalarının oluşmasına yol açtı. Bu eski buzullaşmanın birincil örneği Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri arasındaki Huron Gölü yakınlarında gözlemlenebilir. Kayaç deformasyonu olarak bilinen bir dizi kaya katmanında. Bunlar buzul eriyik suyunun oluşturduğu lacustron çökeltileridir. Buzul erimesinin en belirgin olduğu yaz aylarında, sonbahara kıyasla daha fazla miktarda su, daha kaba malzemeleri taşır. Kışın buzul erimesinin azalmasıyla birlikte çökelme sona erer. Örneğin İsveç'te son buzullaşmanın sonunun tam 10.182 yıl önce başladığını hesaplamak bu sayede mümkün olmuştur. - - Ancak Paleozoik dönemden günümüze kadar şiddeti değişen soğuk dönemler yaşanmıştır. En önemlilerinden biri, 700 ila 600 milyon yıl önce meydana gelen olay. Cryogenian Dönemi. Dünya aslında bir “kartopu” haline geldi ve bu yaklaşık 10 milyon yıl boyunca devam etti. O dönemde kara kütleleri küçüktü ve ekvatorun yakınında yoğunlaşmıştı. Bu, denizlerdeki suyun büyük miktarda buharlaşmasına neden oldu ve yağışlar, atmosferden büyük miktarda karbondioksiti uzaklaştırdı. Doğal sera etkisi kutup buz tabakalarının oluşumunu başlatacak noktaya kadar azaldı. Dünya'nın çekirdeğinden gelen ısı, okyanusların tamamen donmasını engelledi. Ancak ortalama eksi 50 santigrat derece olan sıcaklık, kutup bölgelerini kaplayan buzun 1 km kadar kalınlığa ulaşmasına neden oldu.