Скачать с ютуб مناظره و نقد کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر، سوزنچی و ترکاشوند в хорошем качестве

مناظره و نقد کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر، سوزنچی و ترکاشوند

مناظرۀ امیرحسین ترکاشوند و دکتر حسین سوزنچی دربارۀ لزوم و اندازۀ حجاب پوشیدگی زنان در تاریخ فقه گفت‌وگوی فقهی دربارۀ پوشش زنان از لزوم پوشیدگی زن در برابر مرد بیگانه شروع می‌شود و پس از این، اندازۀ پوشیدگی زنان است که به موضوع کنکاش و کاوش تبدیل می‌شود و در کانون مناقشه می‌نشیند. دربارۀ میزان پوشیدگی سر و تن زنان نیز گفته‌اند که موی سر و بدن زن در برابر مرد بیگانه باید پوشیده باشد اما شماری از پژوهشگران تاریخ فقه، به‌تازگی دیدگاه‌ دیگری را بیان کرده‌اند که واکنش‌برانگیز بوده‌ است. کتاب «حجاب شرعی در عصر پیامبر»، نوشتۀ امیرحسین ترکاشوند، یکی از نمونه‌های برشمردنی در این زمینه است. کتابی که امکان نشر رسمی نیافت اما در ۱۲اردیبهشت۱۳۹۰ به‌صورت گسترده‌ای در فضای مجازی منتشر شد و در دسترس کاربران ایرانی قرار گرفت. وی در پیش‌گفتار کتابش می‌نویسد: «در این تحقیق درصدد هستم تا تصور مسلمانان در مورد میزان حجاب شرعی زنان مؤمن آن روزگار را منطبق بر واقعیت کنم، و در این راستا مواضع واجب‌الستر و نواحی جایزالکشف آنان را تبیین نمایم.» و درنهایت به این دیدگاه می‌رسد که در دوران پیامبر میزان پوشیدگی لازم برای زنان، پوشاندن تن از زیر گردن تا زیر زانو و بازوان بوده است: «حرام‌نبودن کشف وجه، کف، مو، گردن، ساعد، قدم و ساق، مطابقت با احکام جاری در صدر اسلام دارد.» کتاب او تا امروز بارها ازسوی استادان رشته‌های فقه و تاریخ ارزیابی و نقد شد؛ ازجمله در ۱۴اردیبهشت۱۳۹۵، دکتر آذرتاش آذرنوش در دانشکدۀ الاهیات دانشگاه تهران نگاه او را بررسی کرد. دکتر حسین سوزنچی نیز، ۲۶فروردین۱۳۹۲، در مقاله‌ای به‌نام نقدی بر کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر، اثر نام‌برده را ارزیابی کرد و نوشت: «تعالیمی که از طریق آیات و روایات به دستمان رسیده، جای تردیدی برای ما نگذاشته که حجاب شرعی لازم برای یک زن مسلمان، پوشاندن تمام بدن غیر از صورت و دستان وی (تا مچ) است؛ و این مطلب به‌قدری واضح بوده که امروزه، نه فقط بین مسلمانان، بلکه در تمام دنیا، پوشیدن این حجاب، علامتی برای شناسایی یک زن مسلمان به حساب می‌آید.» دکتر سوزنچی در این مقالۀ خود می‌پرسد که آیا دلایل نویسندۀ کتاب، توان اثبات برداشت‌های نویسنده از آیات و روایات را دارد و آیا دقت‌های لازم در بررسی و گزارش نظرات فقها انجام شده است؟ و در پاسخ بیان می‌کند: «وی اگرچه در بحث‌هایش به کتاب‌های متعددی ارجاع داده، اما علاوه بر اشتباهاتی که در ترجمۀ عبارات عربی مرتکب شده، برای اثبات واقعی‌بودن فرضیه‌اش، ساده‌ترین اصول رایج در روش‌های تحقیق تاریخی را کنار گذاشته است.» اینک برای اولین بار این دو رودرروی یکدیگر نشستند تا گفت‌وگو کنند و هر یک، گفتۀ دیگری را ارزیابی کند. آنچه می‌بینید، مناظرۀ امیرحسین ترکاشوند، نویسندۀ کتاب حجاب شرعی در عصر پیامبر، و دکتر حسین سوزنچی، دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه باقرالعلوم(ع) است که ۲۳اسفند۱۳۹۶در مؤسسه فهیم شهر قم برگزار شد. نظر ترکاشوند در بیان مشکلات اساسیِ دیدگاه سنتی: ✔️غفلت از کارکرد تزئینی و زیبای‌محورانه‌ی جامه و لباس که قرآن خواستار شده (حجاب زنان قاجار که حجاب ایده‌آلِ فقهی است هدمِ این کارکرد است) ✔️نظرِ قطعی و صریح‌شان درباره‌ی زن، این است که او مطلقاً نباید از خانه بیرون آید و باید پرده‌نشین شده و در خانه حبس شود ✔️مردان را با وضع احکام بسیار محدودکننده در خصوص زنان، به سمتِ بی‌ظرفیت‌شدن سوق دادند و آستانه تحریک‌شان را به صفر رساندند ✔️تفاوت وحشتناک میان حجاب مردان با حجاب زنان (حجاب مردان نزدیک به صفر درصد حجاب زنان نزدیک به صد در صد) ◽️دلایلِ ترکاشوند بر وجه شرعی نداشتن روسری؛ و وجه تشریفاتی، رسومی، آدابی، تشخصی و عرفی داشتنِ آن: ✔️معافیت کنیزهای مسلمان از آن ✔️جواز معافیّت زنان یائسه و پنجاه سال به بالا از آن ✔️رسم بودنِ برداشتن روسری در مجالس سوگ و عزاداری ✔️معافیت زنان ذِمّی و غیر مسلمانی که در جامعه مسلمان زندگی می‌کنند ✔️ستر اجمالیِ سر، و موضوعیت نداشتنِ خصوصِ مو! ✔️پذیرشِ معافیّت زنانی که تن به روسری نمی‌دهند