Marius Flothuis - Symfonische muziek, Op. 59 скачать в хорошем качестве

Marius Flothuis - Symfonische muziek, Op. 59

Marius Flothuis (1914-2001) Symfonische muziek : voor groot orkest, Op. 59 (1957) Orchestra: Concertgebouworkest Conductor: Eduard van Beinum dedicated to Eduard van Beinum and the Royal Concertgebouw Orchestra Program note (Dutch): Het werk bestaat uit vier delen, die twee aan twee zijn gegroepeerd; na het tweede deel volgt een korte onderbreking. Allegro. Het eerste deel heeft het karakter van een scherzo met trio. Het scherzo is gecomponeerd als een vrijwel ononderbroken crescendo. Het trio brengt in zekere mate ont-spanning, al worden hier tegen de lange strijkersmelodie op de achtergrond motieven uit het scherzo gehoord. De reprise van het scherzo verloopt analoog aan de expositie, maar begint op een ander dynamisch plan (piano inplaats van pianissimo); de instrumentatie is uitgebreid. Op het hoogtepunt laten hoorns, trompetten en trombones hun vermanende stem horen, dan volgt na een korte overgang, waarin de pauken op de voorgrond treden: Adagio molto expressivo, un poco strascinante, een driedelige treurmuziek, waarmee de eerste afdeling afgesloten wordt. Thematisch verwant hiermee is het begin van: Allegro agitato. Dit deel is heftig en nerveus van karakter. De opzet is vijfdelig, van de vijf afdelingen is de tweede slechts een snel voorbijgaande, de vierde echter een zeer uit-gebreide episode, de derde en vijfde zijn gewijzigde herhalingen van de eerste. Aan het eind van de vijfde wordt weer een hoogtepunt bereikt, weer laten de pauken zich solistisch horen, ditmaal echter om de weg vrij te maken voor: Andante maestoso, een passacaglia waarin het innerlijke evenwicht hervonden wordt. Violoncellen en contrabassen laten de basis horen van het passacaglia-thema dat daarna door twee harpen, fluit en basklarinet geïntroduceerd wordt. De zeven daarop volgende variaties veranderen slechts zeer weinig aan de harmonische structuur van het thema, des te meer daarentegen aan de melodische lijnen, terwijl bovendien elke variatie zijn eigen instrumentatie heeft. Een korte coda besluit het werk in positieve zin. - MARIUS FLOTHUIS Marius Flothuis was a Dutch composer and musicologist. After studying musicology with A. Smijers and K.P. Bernet Kempers at Amsterdam University he was assistant to the artistic director of the Concertgebouw Orchestra (1937-1942). During the later years of the war he was interned in concentration camps. After the war he worked as a librarian and music critic before returning to the Concertgebouw in 1953; two years later he was appointed artistic director. In 1974 he left this post to become professor of musicology at Utrecht University until his retirement in 1982. From 1980 to 1994 he was president of the Zentralinstitut für Mozartforschung in Salzburg. Although Flothuis had no instruction in composition, in 1922 he wrote a cadenza for Haydns keyboard concerto in D, and this was followed by several piano pieces and an incidental score for Sophocles Philoktetes; all the music composed before 1934 has been withdrawn. Important works of the 1940s and 1950s include the Horn Concerto (1945), the charming Four Trifles (1948) the Sonata da Camera for flute and harp (1951) and the lyrical String Quartet no.1 (1952), winner of the Professor van der Leeuw Prize. Symfonische muziek (1957) is a brilliant score somewhat in the vein of César Franck. The first three movements are cyclical, with a single motif linking a vivid scherzo-like Allegro, a funeral march and a tempestuous Allegro agitato, while the finale is a passacaglia built on a related theme. In the symphonic song Hymnus, awarded the Johan Wagenaar Prize, Flothuis presents an accurate musical realisation of the hope and despair permeating Ingeborg Bachmanns poem An die Sonne. Flothuiss music is in general lyrical and intimate, tonal and extensively contrapuntal.