اثر ماندلا : حافظه کاذب مشترک یا تئوری توطئه ؟ скачать в хорошем качестве

اثر ماندلا : حافظه کاذب مشترک یا تئوری توطئه ؟

اثر ماندلا یا Mandela Effect به موقعیتی اطلاق می‌شود که در آن عده زیادی از مردم بر این باور باشند که یک رویداد رخ داده در حالی که واقعا رخ نداده است. این اصطلاح در سال ۲۰۰۹ توسط فیونا بروم (Fiona Broome) ابداع شد. او متوجه شد که او به همراه چند نفر دیگر معتقدند نلسون ماندلا در دهه ۱۹۸۰ درگذشته در حالی که زندگی او در واقع در سال ۲۰۱۳ پایان یافته است. نگاهی به ریشه‌های اثر ماندلا، چند مثال معروف و همچنین برخی توضیحات درباره‌ی این تلاقی عجیب تصورات، می‌تواند به روشن شدن این پدیده‌ی منحصر‌به‌فرد کمک کند. خاطرات دروغین توضیح محتمل‌ برای اثر ماندلا به چگونگی شکل‌گیری خاطرات کاذب برمی‌گردد. قبل از اینکه منظور از خاطرات کاذب را توضیح دهیم، بیایید به مثالی از اثر ماندلا نگاهی بیندازیم. این مثال به ما کمک می‌کند بفهمیم حافظه چگونه می‌تواند معیوب باشد و منجر به پدیده‌ای شود که ما در حال توصیف آن هستیم. الکساندر همیلتون (Alexander Hamilton) که بود؟ اکثر آمریکایی‌ها در مدرسه یاد گرفتند که او یکی از بنیانگذاران ایالات متحده‌ی آمریکاست که رئیس‌جمهور نبوده. با این حال، وقتی در مورد رؤسای جمهور ایالات متحده سؤال می‌شود، بسیاری از مردم به اشتباه معتقدند که همیلتون رئیس‌جمهور بوده است. چرا؟ اگر توضیح ساده علوم اعصاب را در نظر بگیریم، الکساندر همیلتون در ناحیه‌ای از مغز رمزگذاری شده که نام رؤسای جمهور ایالات متحده در آن ذخیره می‌شود. بنابراین وقتی مردم سعی می‌کنند همیلتون را به یاد بیاورند، نورون‌ها در ارتباط نزدیک با یکدیگر قرار می‌گیرند و خاطره رؤسای جمهور را هم با خود به همراه می‌آورند. این توضیح بیش از حد ساده شده است، اما روند کلی را نشان می‌دهد. زمانی که خاطرات فراخوانده می‌شوند به جای به خاطر آوردن بی‌نقص، ممکن است تا حدی تحت تأثیر دیگر خاطرات قرار گیرند و در نهایت ممکن است نادرست به یاد آورده شوند. به این ترتیب، حافظه قابل اعتماد و خطاناپذیر نیست.