Скачать с ютуб Το γερμανικό καταφύγιο στα Καστελλάκια Ρεθύμνου. в хорошем качестве

Το γερμανικό καταφύγιο στα Καστελλάκια Ρεθύμνου.

Στα Καστελλάκια Ρεθύμνου συναντάμε το ένα από τα δύο καταφύγια πολέμου που υπάρχουν στα προάστια της πόλης του Ρεθύμνου. Το ένα που είναι και το μεγαλύτερο βρίσκεται στον Άγιο Ιωάννη τον Ευλιγιά και ήταν υπεύθυνο για την επιτήρηση του δυτικού παραλιακού μετώπου της πόλης. Την επίβλεψη του ανατολικού παραλιακού μετώπου της πόλης την είχε αναλάβει το καταφύγιο στα Καστελλάκια που είναι λίγο πιο μικρό. Βρίσκεται μέσα στον οικιστικό ιστό στα Καστελλάκια σε μια μικρή ρεματιά που υπάρχει μέσα στον οικισμό. Τα Καστελλάκια είναι χτισμένα σε κορυφή λόφου στο νότιο άκρο της πόλης και προσφέρουν την καλύτερη θέση ελέγχου της ευρύτερης περιοχής. Το ίδιο το όνομα Καστελλάκια που μας έρχεται από την Ενετοκρατία δηλώνει ακόμα και σήμερα το φρουριακό χαρακτήρα της περιοχής. Καστελλάκια σημαίνει μικρά φρούρια και η θέση είναι ιδανική για οχυρωματικά έργα. Το γερμανικό καταφύγιο στα Καστελλάκια παραμένει εντελώς άγνωστο σήμερα παρά το ότι βρίσκεται ελάχιστα μέτρα από τα σπίτια της περιοχής. Η ρεματιά που το κρύβει καλά είναι σήμερα πνιγμένη στα βάτα και κάθε απόπειρα προσέγγισης της περιοχής εισόδου του είναι επίπονη. Μέχρι και πριν λίγα χρόνια το καταφύγιο το χρησιμοποιούσαν οι ντόπιοι (όπως και όλα τα καταφύγια στην Κρήτη) σαν χώρο αποθήκευσης σκευών και εργαλείων, πολλά από τα οποία βρίσκονται ακόμη παρατημένα στο εσωτερικό του. Το καταφύγιο διαθέτει δύο διαφορετικές εισόδους και το σχήμα του έχει το κλασσικό Π που συναντάμε σε αντίστοιχα καταφύγια στην Κρήτη. Η διάνοιξή του έγινε με τη χρήση ντόπιων οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε καταναγκαστικά έργα από τους βάρβαρους δυνάστες της Κρήτης. Η νότια είσοδός του είναι κλειδωμένη με παλιά μεγάλη μεταλλική πόρτα. Αυτό που κάνει πραγματικά ξεχωριστό το καταφύγιο στα Καστελλάκια είναι το εξής γεγονός. Στη μέση της διαδρομής που ενώνει την μία έξοδο με την άλλη το καταφύγιο συναντά φυσικό σπήλαιο. Από ότι φαίνεται το σπήλαιο αυτό δεν είχε έξοδο στην επιφάνεια της γης πριν να γίνει η διάνοιξη της γαλαρίας. Λογικά οι εργάτες καθώς έσκαβαν και τρυπούσαν το βουνό φτιάχνοντας τη γαλαρία στα σπλάχνα του έπεσαν σε μια μεγάλη αίθουσα σπηλαίου. Η αίθουσα αυτή είναι και σήμερα ορατή και βατή στο κέντρο του καταφυγίου και συγκεκριμένα στο μόνο σημείο που έχει γίνει κατακρίμνηση της οροφής και η προσπέλαση απαιτεί σύρσιμο στο έδαφος. Το καταφύγιο και πριν τη μεγάλη αίθουσα του φυσικού σπηλαίου δημιουργεί σταλακτιτικά σε πολλά σημεία του ειδικά στο βόρειο τμήμα του. Το γεγονός αυτό δηλώνει ότι ολόκληρος ο λόφος είναι γεμάτος με υπόγεια σπήλαια τα οποία δεν έχουν έξοδο στο φως. Το ασβεστολιθικό υλικό της περιοχής είναι το πλέον ύποπτο στην Κρήτη για τη δημιουργία σπηλαίων και αξιόλογων καρστικών μορφών. Ένα ακόμα σημαντικό γεγονός είναι ότι μέσα στο βράχο του σκαμμένου βουνού καθώς περπατά μέσα στη στοά ο επισκέπτης συναντά πολλά απολιθώματα. Τα βράχια είναι γεμάτα με αρχαία θαλάσσια απολιθώματα που δείχνει την γεωλογική ιστορία του τόπου. Στο σημείο αυτό καλό θα είναι να θυμίσουμε ότι όλο το παραλιακό μέτωπο στην πόλη του Ρεθύμνου αποτελεί το πλουσιότερο πεδίο παλαιοντολογικού ενδιαφέροντος και απολιθωμάτων σε ολόκληρη της Ευρώπη. Αυτός είναι κι ο λόγος που στην πόλη του Ρεθύμνου συναντάμε το μοναδικό παλαιοντολογικό μουσείο στην Κρήτη. Επιστρέφοντας πίσω στο μεγάλο φυσικό σπήλαιο που δημιουργείται στο κέντρο του σπηλαίου πρέπει να πούμε ότι δεν είναι εύκολη η εξερεύνησή του. Μετά την πρώτη σχετικά ευρύχωρη αίθουσα που έχει κάποιο τμηματικά κατεστραμμένο διάκοσμο δημιουργούνται μικρότερες σχισμές και τρύπες. Εισχωρώντας με δυσκολία σε αυτές τις σχισμές φτάνουμε σε νέα μικρά και στενά δωμάτια. Τα δωμάτια αυτά δημιουργούνται πιο ψηλά από τον κεντρικό διάδρομο και είναι ανηφορικά. Το σπήλαιο σήμερα είναι ελάχιστα ενεργό και στο μεγαλύτερο τμήμα του έχει σταματήσει η δημιουργία διακόσμου. Έχει ένα αξιόλογο αριθμό από νυχτερίδες και άλλα σπηλαιόβια όντα.