Bin Gül Çıkarırdım Sana - Nota Eşliğinde Karaoke (Ahenk: Kız Neyi - 4 Ses - A) скачать в хорошем качестве

Bin Gül Çıkarırdım Sana - Nota Eşliğinde Karaoke (Ahenk: Kız Neyi - 4 Ses - A)

Beste: Lemi Atlı Güfte: Yaşar Nabi Nayır Makam: Nihavent Usûl: Sengin Semâî Bin gül çıkarırdım sana kalbimdeki külden Bir gün beni ansaydın eğer sen de gönülden Bülbül gibi yanmazdı gönül sevdiği gülden Bir gün beni ansaydın eğer sen de gönülden LEM'Î ATLI - (1869 - 1945) Bestekârlığıyla Türk musikisinin son dönemine silinmez bir mühür vurmuş bulunmasının yanı sıra, eşsiz diye nitelenen sesiyle de Türk musikisi dünyasında kendine önemli bir yer edinmiştir. Lemi Atlı, tam adı Halid Lemi Atlı‘dır. 1869 yılında İstanbul‘da, Üsküdar’ın Sultantepesi semtinde doğmuştur. Şîzemû aşiretinden Çerkes İbrahim Hakkı Bey’in oğludur. Doğduktan bir hafta sonra annesi, iki yaşında iken de babası öldüğünden ablası tarafından büyütüldü. Ablası ile eniştesi, Lemi Atlı’nın iyi bir öğrenim görmesi için çok özen gösterdiler. “Soyadı Kanunu”nun çıkışından sonra “Şizemu” sözcüğünün Türkçe anlamı olan Atlı soyadını aldı. Tezgâhçılar İlkokulundan sonra, önce Fatih, sonra Soğukçeşme Rüştiyesi’ni okudu. 1887 yılında burayı bitirerek “Mülkiye Mektebi”ne kaydoldu ise de bitiremedi. İskender Hoca’dan Arabça, Farsça; bir İtalyan bayan öğretmenden Fransızca dersleri aldı. 1889 yılında “Dahiliye Nezareti Mektubu Kalemi” nde memuriyete başladı. 1894’de Zabtiye Nezâreti Mektûbî Müdürlüğü başkâtibi oldu. “Resmî Gazete” de yazarlık yaptı. Memuriyetinin ilk yıllarında başladığı Takvîm-i Vekayi yazarlığını 18 yıl sürdürdü. Memuriyet hayatına bir ara İzmir‘de devam eden Lemi Atlı 1907 yılında memuriyet hayatından çekilerek İstanbul‘ a yerleşti ve yalnızca musikiyle uğraşmaya başladı. Daha küçük yaşlarda kendisini abla ve eniştesinin evinde fasılların yapıldığı musiki ortamında buldu. Bu fasıllarda küçük Lemi’ nin şarkılara eşlik etmesindeki yeteneğini gören Sadık Bey’ in teşviki ile Enderuni Vasıf Bey’ den ders almaya başladı. Dahiliye nazırı Reşit Mümtaz Paşa’nın aracılığı ile ünlü bestekâr Hacı Ârif Bey’ den makam, usul ve feyiz dersleri aldı. Musiki öğrenmeye Hâfız Yusuf Efendi’den (1857-1925) aldığı derslerle başladı. 14 yaşındayken kendisini dinleyen Hacı Arif Bey‘den (1831-1885) takdir ve teşvik görüp öğrencisi oldu. Atlı’nın sanat hayatı ve anlayışı üzerinde önemli etkiler bırakan bu beraberlik, Ârif Bey’in öldüğü tarihe kadar sürdü. Henüz 14 yaşındayken bestelediği bir eserle musiki çevrelerinde tanınmaya başlayan Lem’i Atlı, Mahmud Celâleddin Paşa ve Said Halim Paşa gibi ileri gelen devlet adamları tarafından devlet çatısı altında değil, özel olarak himaye edildi. Dönemin önde gelen musiki ustaları arasında bulunan Hacı Faik Bey (1831?-1891), Bolâhenk Nuri Bey (1834-1910), Levon Hancıyan, Enderûnî Ali Bey (1830-1899) ve Rifat Bey’den (1820-1888) de faydalandı. ‘Muhteşem’ sıfatıyla nitelendirilen sesiyle mehtap âlemlerinin vazgeçilmez musikicisiydi. Okuduğu şarkı ve gazeller edebî eserlere bile konu olmuş, kendisine “Boğaziçi Bülbülü” lâkabını kazandırmıştı. Türk musikisinin en büyük şarkı bestekârlarından biri olan Lem’i Atlı, bestekârlık anlayışı bakımından Hacı Ârif Bey ekolüne bağlı kalmış, çağını yakalamış olan çok sayıdaki eseriyle kalıcı olma başarısını göstermiştir. Birikim-1943) ve Ârif Sami Toker (1926-1997) gibi bestekârlar da bulunan Atlı’nın, hayatının son yıllarında kaleme aldığı Hâtıralar’ı , yaşadığı dönemin ve öncesinin musiki dünyası konusunda önemli belgeleri içermektedir. 1888 yılında bestekarlığa başlayan Lemi Atlı musikiyi hep pratik yönden öğrendi, nota bilmezdi. İlk bestesi sözleri Reşit Mümtaz Paşa’nın olan Karcığar makamındaki “Hüsnüne edvârı nazın şan senin” şarkısını bestelediğinde daha henüz 19 yaşındaydı. Eserlerinin, dönemin ünlü okuyucuları tarafından plâklara okunup sahnelerde ve radyo mikrofonlarında seslendirilmesi, ününün ülke çapına yayılmasını sağlamıştır. Türk musikisi repertuvarında bulunan eserlerinin sayısı, 1’i saz eseri, kalanı sözlü eser olmak üzere 170 civarındadır. Lemi Atlı, dört kere evlendi ancak, hiç çocuğu yoktur. Kanlıca ve Rumeli Hisar’ında oturduktan sonra, ömrünün son yıllarını Suadiye’de yeğenlerinin yanında geçiren Lemi Atlı 25 Kasım 1945 tarihinde hayata gözlerini yumdu; Erenköy mezarlığında toprağa verildi.