У нас вы можете посмотреть бесплатно بحثی درباره حرص و طمع؛ بحثی درباره کتاب روانشناسی طمع или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
------------ توضیحات ----------- کتاب دیگری که برای معرفی در سال جدید در نظر گرفته ام در اصل مجموعه پژوهش های خانم تری سه اونت جِنس است که با عنوان "روانشناسی حرص و طمع" به چاپ رسیده است. سه اونت جنس روانشناس اجتماعی در دانشگاه تیلبرگ هلند است و طی سال های اخیر پژوهش های متعدد و جالبی درباره حرص و طمعکاری انجام داده است. طمعکاری جستجوی افراطی مال، یک موقعیت یا پاداش است به گونه ایی که فرد در جریان این جستجو به دیگران آسیب می زند یا به حقوق آنها تعرض می کند و در عمل نیز هیچگاه از داشته های خود راضی نمی شود. حرص با شادکامی در تضاد است و افراد حریص از رضایتمندی کمتری در زندگی برخوردارند. پژوهش درباره حرص طی سالهای اخیر رشد زیادی داشته است که منجر به یافته ها و نظریات جالبی شده است. آیا حرص یک امر ذاتی و سرشتی است یا پدیده ایی موقعیتی؟ ایا برخی ذاتاً حریص هستند یا چینش محیط و وقایع موقعیتی به شکل گیری آن در افراد کاملاً طبیعی و سالم منجر می گردد. یکی از مفاهیم جالب که در جریان مطالعه بر روی حرص به آن اشاره شده است "بیش درآمدی" است: بسیاری از مردم بیش از آنکه فرصت پیدا کنند از آن استفاده کنند، درآمد دارند و مال می اندوزند. مکانیسم شکل گیری این مال اندوزان ناکام در کجاست؟ چرا برخی کماکان کار می کنند ولی از آن اندوخته های خود لذت نمی برند؟ کلاً افراد خسیس چرا اینگونه اند؟ برخی شکل گیری آنرا به محرومیت در دوره رشد نسبت می دهند. برخی نیز مفاهیم القایی محیطی و فرهنگی را دخیل می دانند. جالب اینکه برعکس، پژوهشهای زیادی از شکل گیری حرص بواسطه رفاه حکایت دارند! برخی پژوهشها نیز مدعی هستند که حرص بسیار مسری است. چگونه می توان حرص بشر را محدود کرد؟ آیا اصولاً این کار شدنی است؟ از طرفی عده ایی پیشرفتهای جهان مدرن را در حرص و بسنده نکردن افراد به داشته های خود می دانند. آیا این امر درست است؟ جالب اینکه مدلهایی از حرص و طمع در حیوانات هم وجود دارد و با مدخلات محیطی می توان حیواناتی طمعکار بار آورد! این رفتارها معادلهای زیستی-عصبی نیز در مغز دارند. امیدوارم در یکی از برنامه های زنده در سال جاری به این پدیده بپردازم و مروری نیز به این کتاب و پژوهش های معاصر داشته باشم. ------------ منابع تکمیلی ----------- #دکتر_آذرخش_مکری