GÖZNE'DEN NAMRUN'A-MANZARALI KÖY YOLLARI скачать в хорошем качестве

GÖZNE'DEN NAMRUN'A-MANZARALI KÖY YOLLARI

Gözne' Toros Dağlarının güney yamaçlarında Mersin il merkezine sadece 28 kilometre uzaklıkta oluşu ve merkeze her mevsim açık asfalt yolla bağlı oluşu sebebiyle popüler bir yerleşim yeridir. Mahalle deniz düzeyinden 1045 metre yüksekliktedir. Kışın sadece kendi nüfusu olan bu yerde, yazın nüfus nüfus çok daha artmaktadır. 11 Ocak 1956'da belediye teşkilatı kurulan Gözne, Büyükşehir belediyesi yasası uyarınca belediye hizmetleri Toroslar merkez ilçe belediyesine aktarılmış ve mahalle olmuştur. Gözne yaylası, Mersin’e en yakın yaylalardan biri olmanın ötesinde, sevdanın şehre en çabuk ulaştığı yerdir. Akşam iş yorgunluğunu sırtından indirip yaylanın serinliğine koşanlar, sabah sevdiğinin gülüşünü yanına alıp yeniden Mersin’e iner. Çünkü burası, kalbin nefes aldığı, aşkın serin rüzgârlarla tazelendiği bir duraktır. Ayvagediği ise meyvelerin aşkla olgunlaştığı yayladır. Dalında kızaran incir, narın utangaç tebessümü, hurmanın tatlı sabrı köylü pazarında sevgiyle dizilir. O pazarda dolaşırken sadece meyve almaz insan; toprağın bereketini, emeğin sıcaklığını, samimiyetin en saf hâlini de alır. Çapar köylerinde maki çalılıkları arasında yetişen narlar, hurmalar ve incirler, hayvancılıkla iç içe bir yaşamın, doğayla kurulan sevda bağının kanıtıdır. Böğrüeğri köyü, yamaçta kurulmuş şirin bir kalp gibidir. Ayva, nar ve hurma burada sadece meyve değildir; her biri sevdayla büyüyen bir hatıradır. Yayla rüzgârı ahırların önünden geçerken, doğa ile insanın birbirine nasıl sarıldığını fısıldar. Boztepe, yazlıkçıların umutlarını bohça yapıp çıktığı, yaz aşklarının filizlendiği yayladır. Akşam serinliğinde edilen sohbetler, yıldızların altında paylaşılan hayallerle daha da güzelleşir. Kisecik ise saklı bir cennet gibi, vadisinin derinliklerinde sevdayı saklar. Körmenliğe geldiğinizde, çam ağaçlarının arasındaki, küçük parçalar halindeki tarlalarda, emekçi insanları görürsünnüz. Domatesi ve karpuzuyla meşhur bu topraklar, yazın en tatlı anılarını bağrında taşır. Ergeneye vardığında, yol seni Namrun’a, yani kalbin en serin yerine ulaştırır. Ve Çamlıyayla… Namrun’un ta kendisi… Çam kokusunun aşkla karıştığı, kevenin, kekiğin, ladinin, katranın ve kır çiçeklerinin mis gibi koktuğu yerdir. Burada nefes almak bile sevmektir. Toprak sevgiyi öğretir, rüzgâr özlemi alır götürür, çam ağaçları ise sadık bir yar gibi sessizce başında bekler. Bu yaylalar zinciri, sadece coğrafya değildir; sevdanın haritasıdır. Her köyde bir hatıra, her yolda bir umut, her esintide sevdiğinin adı gizlidir. Çünkü bu topraklarda doğa aşkla konuşur, insan sevgiyle yaşar. Köylerden geçerken gördüğüm o eski evler, kalbimin bir köşesini usulca aralar; çocukluğum koşarak çıkar karşıma. Yıkık duvarların arasından başını uzatan incir ağaçları gelir aklıma; dallarından kopardığımız çatal çubuklarla yaptığımız oyuncak arabalar, hayallerimiz kadar hızlı giderdi. Tuzu biberi karıştırıp üstüne bol bol bandırarak yediğimiz o firik bademler, yokluğun içindeki bereketti sanki. Ayağımızda altı yırtık, yamalı lastik ayakkabılar vardı; var mı yok mu hissedemezdik ama canımız hiç acımazdı. Çünkü gönlümüz rahattı, kalbimiz zengindi. Her şey sadeydi, her şey gerçekti; azla yetinmenin, birlikte gülmenin mutluluğu vardı. Şimdi özlemle anıyorum o günleri; çünkü sevgi vardı, samimiyet vardı ve biz gerçekten mutluyduk. #gözne #namrun #çamlıyayla #aşk #torosdağları #huzur #mutluluk #gezdostum #geziyorum #köyhayatı #travel #keşfet