07. Σκιάχτρο - Νεράιδα скачать в хорошем качестве

07. Σκιάχτρο - Νεράιδα

Facebook page: https://www.facebook.com/profile.php?... Spotify: https://open.spotify.com/artist/2xj9x... Παραγωγή: Tsekos/Σκιάχτρο Δειγματοληψία: Μαρία Παπαγεωργίου - Νεράιδα Μουσική: Γιώργος Κωνσταντινίδης Μίξη/Mastering: Tsekos Προγραμματισμός: Tsekos Artwork: Aristoteles Yaprakas Στίχοι Ώρα 5 προ μεσημβρίας. Απ’ το παράθυρό της μπαίνει ο Δίας κι από μέσα φέγγει εκείνη. Αυτό είναι για τα χνάρια που αφήσαμε στην Μηδείας. Αυτό είναι για τα βράδια στο στρώμα της Σεβαστείας πριν ανατείλει. Για ο,τι εξημέρωσες έχεις ευθύνη λες. Και γίναμε άνθρωποι ανάμεσα σε κτήνη. Εμπιστοσύνη δεν είναι να μάθεις ποιος σου κρύβει τί, μα να του δώσεις το κλειδί, να καταπιείς και το αντικλείδι. Κι ήταν το κασκόλ μου, το χαμένο της μαντήλι. «Αν της το κλέψεις δεν θα φύγει» λεν’ οι μύθοι και οι ηλίθιοι δεν βλέπουν πως τα πιο ισχυρά δεσμά ποτέ δεν είχαν ύλη. Απλά θυμήσου το τι σήμαιναν για σένα οι παιδικοί σου φίλοι. Άνθρωπος για άνθρωπο μπορεί να γίνει σπίτι, να ‘ναι η Ιθάκη, η Πηνελόπη, ταυτόχρονα να’ ναι και η Κίρκη. Σου ‘χει τύχει κάποιος να ‘ναι για ώρες δίπλα σου και όμως ταυτόχρονα να εξακολουθεί να σου λείπει; Έχω μια ανάσα τα πρωινά και της ανήκει η πιο σαγηνευτική καμπύλη, εκείνη που όπως γελά σχηματίζεται πάνω στα δυο της χείλη. O κόσμος μου. Κι η απόδειξη για μένα πως σίγουρα η Γη είναι κήλη. Πιο κοντά μαζί, σημαίνει μακρύτερα από όλους. Κι δεν δέθηκες ποτέ πραγματικά αν εξαρτήθηκε απ’ την πειθώ τους. Εγώ δεν φοβόμουν. Κι έχω φόβους πια. Φοβάμαι σημαίνει πως έχω στόχους μα αυτό είναι κατόρθωμα δικό σου. Όχι δικό τους. Κι είν’ τα τραγούδια μου αντικατάσταση στην χαλασμένη μου σχέση με τους ανθρώπους. Γνώρισα τόσους που ο εαυτός τους έρχεται κοντά μόνο αν τους βρίσκει μόνους. Μαζί με αυτούς και εγώ. Δεν ξέρω πότε, πώς και τί, γίνεται κάτι κι όλα αλλάζουν. Με έπιασα νύχτες σ’ άλλους να παραμιλώ κι είχαν το θράσος οι αφηγήσεις μου να θέλουν να σου μοιάζουν, είναι αστείο. Τα πιο όμορφα μάτια ξέρουν και πού να εστιάζουν. Κι είναι αστείο που λες, Γέμισε ο κόσμος συμβουλές, μεγάλα λόγια και ενοχές. Και εγώ φοβάμαι κάθε συναίσθημά μου ανεξάρτητο από το αν με θες. Μα έτσι κι αλλιώς η αγάπη δεν έχει εκδοχές, ε; Έχει εκδορές και αλήθεια. Εγώ κι η πιο κακιά σου σκέψη έχουμε ένα κοινό κι αυτό είναι η θέληση να σε κρατάμε το βράδυ σου ξύπνια. Μα στο υπόσχομαι πως θα μείνω μονάχα εγώ το επόμενο πρωινό. Κι θέλει αρχίδια να βρίσκεσαι πάντα εδώ, δίχως να με δεις σαν συνήθεια. Φτάνει στον δρόμο να παίζει η Νεράιδα κι εσένα να σ’ έχω δίπλα. Κι ως τον Διάολο θα πήγαινα έτσι κι αλλιώς κι η Εδέμ δίχως εσένα, με την κόλαση είν’ ίδια. Θα φύγουμε από εδώ αγκαλιασμένοι και την θέα μπροστά μας δεν θα κρύβουν τα απέναντι κτίρια. Αγάπη που δεν φαίνεται δεν πρέπει να αγαπιέται λένε κι όσα νιώθεις δείξ’ τα αυτά είναι τα μόνα πειστήρια. Έχω μια ευχή και δυο προκλήσεις: Οι στιγμές μας να εμπλουτίζουν τις κοινές μας αναμνήσεις. Κι αν ο έρωτας βγαίνει απ’ την λέξη ερώτημα απαιτεί κάθε στιγμή τις απαντήσεις. Στην άλλη μας ζωή ψυχή μου μην με μηδενίσεις. Το όνειρο αρχίζει αφού ξυπνήσεις…Νεράιδα.