Cahit Sıtkı Tarancı - Otuz Beş Yaş [Şiir] скачать в хорошем качестве

Cahit Sıtkı Tarancı - Otuz Beş Yaş [Şiir]

Otuz beş yaş... İnsan, kendi aynasında tanımadığı bir yüzle karşılaşınca, gençliğin ne kadar sessizce çekip gittiğini fark ediyor. Her çizgi, bir hatıranın izi; her susuş, bir veda gibi. Cahit Sıtkı Tarancı, bu şiirde sadece yaşın değil, ruhun da dönüm noktasını anlatır. “Yolun yarısı” der ama aslında insanın kendine dönme vaktidir o. Kırışan yüzlerde, solan heveslerde, bir ömürlük öğreniş gizlidir: Hayat, geç fark edilen bir mevsimdir. ● Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz; Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim: Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç fark ettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar. N'eylersin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanamadın olacak Kim bilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak. Taht misali o musalla taşında. ● 🎧 Seslendirme: Furkan Özdemir ✒️ Şiir: Otuz Beş Yaş – Cahit Sıtkı Tarancı 📌 Dinledikten sonra yorumlarda senin “yolun yarısı”nı anlatan bir cümle bırak.   / hisseyab