فال حافظ غزل ۴۴۷ | پیامی که امروز منتظرش بودی! скачать в хорошем качестве

فال حافظ غزل ۴۴۷ | پیامی که امروز منتظرش بودی!

غزل شماره ۴۴۷ حافظ احتمالا حاصل کار ایام جوانی شاعر و مربوط به سال‌هایی است که این شاعر خوش سلیقه، آثار جاویدان نظامی مطالعه می‌نموده است. غزل خطاب به دوست قدیمی و یک شیخ است که گویا وقتی حافظ راه عشق و رندی برمی‌گزیند، با حافظ کینه‌ورزی کرده است. بیت آخر شاهدی بر این ادعاست که خواجه شیراز، قرآن را از حفظ بوده است.  بیا با ما مورز این کینه داری که حق صحبت دیرینه داری نصیحت گوش کن کاین در بسی به از آن گوهر که در گنجینه داری ولیکن کی نمایی رخ به رندان تو کز خورشید و مه آیینه داری بد رندان مگو ای شیخ و هش دار که با حکم خدایی کینه داری نمی‌ترسی ز آه آتشینم تو دانی خرقه پشمینه داری به فریاد خمار مفلسان رس خدا را گر می‌دوشینه داری ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ به قرآنی که اندر سینه داری