Story part 1း အုန္းသီး ဘယ္ကစ (ကရင္ရိုးရာ ဒ႑ာရီပုံျပင္) အုန္းသီးနာမည္ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း အေၾကာင္းရင္း။ скачать в хорошем качестве

Story part 1း အုန္းသီး ဘယ္ကစ (ကရင္ရိုးရာ ဒ႑ာရီပုံျပင္) အုန္းသီးနာမည္ ျဖစ္ေပၚလာရျခင္း အေၾကာင္းရင္း။

အုန္းသီးကို ပိုးကရင္ဘာသာျဖင့္ ဖေလာင္းသာဟု ေခၚသည္။ သို႔ေသာ္ ေရွးအခါက အလကားအသီးဟုေခၚသည္။ ေနာင္ကာလေရြ႔လ်ားသျဖင့္ ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ထိုအလကားသီးဟူေသာ ပေလာင္းသာကို ဖေလာင္းသာဟူ၍ အသံေျပာင္းလဲေခၚဆိုလာၾကသည္။ အဆုိရိွေလသည္။ ယင္းပေလာင္းသာေခၚ အုန္းသီးျဖစ္ေပၚလာရျခင္းအေၾကာင္း၏ ဒ႑ရီပုံျပင္တစ္ခု ပိုးကရင္တို႔၌ရိွသည္။ ေရွးေရွးေသာအခါက ရြာတစ္ရြာတြင္ ပသတ္ေလာင္းေခၚ စိတ္သေဘာထားရိုးေျဖာင့္သူတစ္ဦးႏွင့္ ပသတ္ေလာင္းေခၚ စိတ္သေဘာထားရိုးေျဖာင့္သူတစ္ဦးႏွင့္ ပသတ္ကိုင္ေခၚ စိတ္သေဘာထားဆိုးယုတ္သူတစ္ဦးရိွေလသည္။ ပသတ္ေလာင္းသည္ အမည္ႏွင့္ လိုက္ေအာင္ စိတ္သေဘာထားရိုးေျဖာင့္သျဖင့္ ရြာသူရြာသားအေပါင္းတို႔သည္ သူ႔အားခ်စ္ခင္ေလးစားၾက၏။ သူသည္ ဆင္းရဲေသာသူျဖစ္ေသာ္လည္း သူ၏ရိုးေျဖာင့္ျခင္း၊ တည္ၾကည္ျခင္းကို ေလးစားၾကေသာအားျဖင့္ ရြာသားမ်ားက သူ႔အား ၀ိုင္း၀န္းကူညီေထာက္ပံ့ျပီး အပူပင္မရိွ ေအးခ်မ္းစြာ ေနေလသည္။ ပသတ္ကိုင္သည္ အမ်ားက မွည့္ထားေသာ နာမည္အတိုင္း စိတ္ေကာင္းမရိွသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေပါင္းသင္းျခင္းမရိွေပ။ သူသည္ ဥစၥာဓန ေပါၾကြယ္၀ေသာ္လည္း စိတ္ထားယုတ္ညံ့သျဖင့္ ရြာသူရြာသားမ်ားလည္း သူႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံျခင္းမျပဳဘဲ သူ႔အားကြင္းေရွာင္၍ သြားေလသည္။ တစ္ေန႔၌ စိတ္ယုတ္မာရိွေသာ သူမ်ား၏ အေတြးအေခၚအတိုင္း ေတြးမိသည္မွာ ငါပစၥည္းဥစၥာခ်မ္းသာေသာ္လည္း ရြာသူရြာသားမ်ားက ပစၥည္းဥစၥာမရိွတဲ့ ပသတ္ေလာင္းေလာက္ ငါ့ကို ဂရုမစိုက္ေပ။ ငါသည္ရြာသူရြာသားအေပၚ ၾသဇာမေညာင္းႏိုင္ဘဲ သူေသမွ ရြာသားမ်ားငါ့ဆီကို လာၾကမည္ဟု ေတြးေလသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ပသတ္ကိုင္သည္ ပသတ္ေလာင္းထံသြား၍ သူငယ္ခ်င္း နင့္ကိုၾကည့္ရတာ ဆင္းရဲႏံုျခာေသာေၾကာင့္ ငါနင့္ကိုသနားေၾကာင္း၊ ငါတတ္ႏိုင္သမွ် မင္းကိုေထာက္ပံ့ခ်င္ေၾကာင္း၊ လာမည့္သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ျမိ့ဳသုိ႔ ကုန္သြယ္ရန္သြားပါမည္။ သင္သည္ ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္အတူ ကုန္သြယ္ဖက္လိုက္ခ်င္ေစေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ ပသတ္ေလာင္းက ငါ့မွာ ကုန္သြယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံလည္းမရိွဘူး။ နင့္ေနာက္လိုက္ျပီး ရသည့္ေငြမ်ားကို တစ္ေယာက္တစ္၀က္ ခြဲေ၀ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဟု ျပန္ေျပာေသာအခါ ပသတ္ကိုင္က နင္ငါ့ကိုယံုေစခ်င္တယ္။ သူငယ္ခ်င္း နင္ဆင္းရဲႏံုခ်ာေနရတာကို ငါမၾကည့္ရက္ေၾကာင္း ပသတ္ေလာင္းယံုေအာင္ ေျပာေလသည္။ စိတ္ထားျဖူစင္ေသာ ပသတ္ေလာင္းလည္း တစ္ပါးသူရဲ့စကားကို အယံုလြယ္ျပီး လိုက္သြားေလသည္။ သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္ ရြက္လြင့္လာေသာ သေဘၤာၾကီးသည္ ပင္လယ္ျပင္က်ယ္ၾကီးအတြင္းသို႔ ေရာက္ေလသည္။ သူသည္ ထိုေန႔မွစ၍ ပသတ္ေလာင္းအား စကားမေျပာေတာ့ပဲ အစားအေသာက္ခ်ိန္တြင္ ပသတ္ေလာင္းအား စားေသာက္ရန္မေခၚပဲ မိမိဘာသာစားေလသည္။ သူ၏တပည့္သေဘၤာသားမ်ားကလဲ ပသတ္ေလာင္းအား အစာမေကြ်းရန္ တားျမစ္ထားသည္။ အကယ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူက ပသတ္ေလာင္းကို ထမင္းခိုးေကြ်းခဲ့ေသာ္ သူေသဒဏ္ေပးမည္ဟု ခ်ိန္းေျခာက္ထားေသာေၾကာင့္ သူတပည့္မ်ားက ပသတ္ေလာင္းကို သနားေသာ္လည္း မေကြ်းရဲခဲ့ပါ။ ပသတ္ေလာင္းသည္ ပထမ၌ ထမင္းစားရန္သူအားေမ့ေန၍ မေခၚသည္ဟု ထင္ေသာ္လည္း အခ်ိန္ၾကာလာေသာအခါ အလြန္ဆာေလာင္သျဖင့္ ပသတ္ကိုင္ထံ သြားျပီး ထမင္းေတာင္းစားေလသည္။