„Głupie łzy” (Jarosław Mikołajewski) – tomik nominowany w konkursie poetyckim „KOS ” (2020) скачать в хорошем качестве

„Głupie łzy” (Jarosław Mikołajewski) – tomik nominowany w konkursie poetyckim „KOS ” (2020)

Decyzją Kapituły, której przewodniczyła Pani Iwona Smolka–Łastik, spośród ponad 170 nadesłanych i biorących udział w konkursie na najlepszy tom poetycki wydany w 2019 roku, do Nagrody Poetyckiej im. Kazimierza Hoffmana „KOS” nominowanych zostało pięć tomów. Wśród nich znalazł się tomik „Głupie łzy” Jarosława Mikołajewskiego . Wywiad z Jarosławem Mikołajewskim przeprowadziła Iwona Smolka. Nagranie zarejestrowano w Instytucie Książki w Warszawie. ---------- Jedna z najbardziej prywatnych, intymnych poezji. Bez maski, bez przybierania kostiumów, mówi o uczuciach. W niej toczy się rozmowa żywych ze zmarłymi, dziwne, często surrealistyczne sny mieszają się z rzeczywistością. W tej liryce odnajdziemy wszystkie stany emocjonalne – lęk i melancholię, ironię i radość, a także smutek, jaki towarzyszy przeczuciu śmierci. Jarosław Mikołajewski pisze lirykę oszczędną, używa słów z rozmysłem, wie, co może uczynić słowo i jakie są jego znaczenia. Czytam o płynących głupich łzach, a pod spodem tego wiersza odzywa się strofa Mickiewiczowska. I słyszę jak polały się łzy czyste, rzęsiste. Płacz nad zbyt wielkim pięknem, nad bezpowrotnie traconym światem, nad życiem, które mija w wierszu Mikołajewskiego kończy się westchnieniem tęsknoty. To wspomnienie dziecięcej radości, to jeden obraz bombki błyszczącej na choince równoważy smutek przemijania. Między czasem dorosłego a czasem dzieciństwa przebiega linia ryzyka, które potwierdza życie. Między zobaczonym wulkanem a morzem biegnie granica zagrożenia, a zarazem wiedzy o tożsamości. Potwierdzanie siebie i odnajdywanie się we wciąż ponawianej próbie dowodu na własne istnienie jest gestem łączącym w jedno różne przestrzenie i czasy. Dwie, jak sądzę, najważniejsze cechy wyróżniające tę lirykę z dziesiątków innych tomów – to czułość i współczucie. Obejmują one cały świat stworzony, biednych ludzi, zmęczonych i pozbawionych domu, uchodźców, zwierzęta i rośliny. W tych wierszach miłość to najczęściej – caritas. I to ona napełnia świat sensem, wskazuje cel życia. (Iwona Smolka) ---------- Nagroda poetycka im. Kazimierza Hoffmana „KOS ” została ustanowiona przez Kujawsko-Pomorskie Centrum Kultury w Bydgoszczy. Więcej informacji: www.kpck.pl/kos Konkurs został objęty honorowym patronatem Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.