У нас вы можете посмотреть бесплатно Czego NIGDY Ci Nie Powiedziano o SEKSUALNOŚCI w nazistowskich Niemczech или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
W samym sercu Trzeciej Rzeszy seksualność przestała być sferą prywatną i stała się narzędziem politycznym oraz środkiem absolutnej kontroli. Reżim regulował pożądanie z taką samą bezwzględną precyzją, z jaką organizował armie i deportacje: ciała były nadzorowane, relacje dozwolone lub zakazane, a intymność zamieniana w akta urzędowe. Od obozów koncentracyjnych po front wojenny życie seksualne było zarządzane przez lekarzy, biurokratów i oficerów, redukując kobiety i mężczyzn do użytecznych lub zbędnych zasobów w ideologicznej machinie, która nie dopuszczała żadnej autonomii jednostki. W obozach przemoc seksualna przybrała formy systemowe: domy publiczne dla więźniów, upokarzające inspekcje, eksperymenty medyczne, pokazowe kary oraz bezpośrednia eksploatacja kobiet wybieranych ze względu na ciało. Przymusowa nagość, przemoc i celowe niszczenie więzi emocjonalnych były metodami mającymi złamać tożsamość. Więźniowie uznani za „dewiantów”, zwłaszcza homoseksualiści, doświadczali jeszcze większego okrucieństwa, stając się stałymi ofiarami nadużyć i eksterminacji. Macierzyństwo było kontrolowane, karane lub eliminowane – w zależności od tego, czy wpisywało się w rasowe cele reżimu. Tymczasem nazistowska elita żyła według podwójnych standardów, naznaczonych ekscesami, prywatnymi przyjęciami i nadużyciami ukrywanymi za językiem biurokracji. Dygnitarze głoszący czystość rasową organizowali spotkania, podczas których władza była sprawowana nad bezbronnymi ciałami, a tacy przywódcy jak Goebbels czy Göring wykorzystywali swoją pozycję, zamieniając cudze pożądanie w walutę dominacji. Nawet Hitler stworzył publiczny wizerunek, w którym zaprzeczenie pożądania stało się częścią politycznego mitu. Na wszystkich poziomach seksualność była używana jako broń: do nagradzania, karania, podporządkowywania i niszczenia – pozostawiając dziedzictwo traumy, które przez dziesięciolecia pozostawało przemilczane.