BJ4 - ศิลปินในคราบทหาร (Official Video) скачать в хорошем качестве

BJ4 - ศิลปินในคราบทหาร (Official Video)

#bj4 #rap #hiphop #oldschool #musicvideo #thailand Prod : ​⁠​⁠‪@DeeTYLER_song‬ Mix&Mas : ​⁠​⁠​⁠​⁠​⁠ ​⁠​⁠‪@barball6636‬ Edit : ​⁠​⁠​⁠​⁠ ​⁠​⁠‪@reflib73kthb‬ IG : apwrit_ Subtitle Verse.1 อายุ17กูเข้าไปเรียนโรงเรียนทหาร แม่งโคตรจะยากจะพากจะเพียรไม่ว่าเรียนหรือภาคสนาม บางเรื่องมึงก็ไม่ผิดแต่ไม่มีสิทธ์จะถากจะถาม เหมือนกับดอกไม้ที่รอที่วันโชและคงจะโตจากคราบกระถาง เพราะมาตรฐานคนเรามันต่างไม่ว่าจะโชคหรือวาสนา มึงอยากเป็นคนที่รวยโคตรๆที่ในบนโลกก็ยากจะหา วันนี้มึงอาจจะป่วยเพราะดวงมึงซวยจนลากมาหาม แต่นี่ไม่ใช่ในสิ่งที่ชิน “กูศิลปินในคราบทหาร” มึงเอาแต่ถามหาคุณภาพ แต่จุลภาค ยังกั้นประโยค ก็สุดแล้วแต่ตัวคุณจะทราบ มึงเอาที่อ้างมาขั้นประโยชน์ มึงมันคุมไม่อยู่ไม่รู้ทำไมถึงขั้นจะโกรธ บางคนก็ยังคงคิดไม่ได้หรือมีสมองไว้ขั้นกระโหลก กูรักhiphopแต่ว่าชีวิตน่ะมันไม่ง่าย เอาจริงกูอยากนั่งแร็พทั้งวันแต่ความเป็นจริงนะมันไม่ใช่ ปากกูบอกว่าไหวแต่ภายในใจกูแทบจะพ่าย เพราะว่าเงินทองมันเป็นคำตอบก็ยังลาออกจากมันไม่ได้ Verse.2 มองไปรอบๆกับวันเวลาและโลกที่เปลี่ยน หรืออาจจะเป็นเพราะเรานอกคอกผู้คนโดนรอบเลยไม่อยากเอี่ยว เพลงนี้ไม่มีนอกรอบกูต้องรอบคอบก่อนกูจะเสี่ยง ต่อให้ต้องฟัดต้องงัดกี่เหลี่ยมก็พร้อมจะเสี่ยงไม่เคยจะเกรี่ยง เพราะอาจจะเดี่ยวเวลาที่เดิน เป็นแค่ไอเสี่ยวคนเดียวที่เมิน ไม่ต้องเอาใครมาทาบมาเกี่ยวผมยังคงเปลี่ยวคนเดียวที่เดิม วันนี้ผมอาจจะเป็นเพียงแค่ไอส่วนที่ขาดที่เกิน ลึกๆในใจก็ยังคงเจ็บเพราะความสำเร็จยังวัดที่เงิน ผมเลยมานั่งตะหวาดไรห์ม ให้คนที่ฟังสะดับตาม จึงเขียนเพลงนี้จากกลอนของกูให้มันได้ดูสะอาดตา เพราะคำว่าไม่มีแดกกูเลยต้องแบกจนกัดกราม แต่เห็นข้อความของคนที่รักถ้าเหนื่อยก็พักและหลับตา เพราะเรือที่แล่นเร็วไปมันอาจจะหักคาลำ บางทีกูก็แค่อยากระบายเลยมานั่งจับวางคำ บางคำอาจยังไม่คุ้นให้คุณได้หลับตาฟัง ประกาศออกไปให้โลกได้รู้ว่ากูคือปรัชญาคำ Verse.3 เพลงนี้ที่กูจะบอกก็แค่ต้องการจะป่าวประกาศ ว่าในระบบหรือในระบอบมันไม่ใช่คำตอบมาจากกระดาษ บางคนก็เอาแต่โลภแต่บ้างก็โคตรจะอดจะอยาก เพราะความสำเร็จมันยากโคตรๆไม่ใช่เพราะโชคหรือจับฉลาก บางคนมีปากไว้วางเชิง ก็แค่ลำบากไปตามเดิม มึงมีชีวิตที่สุดจะด่างตามระยะห่างของทางเดิน เข้าใจว่าคนทุกคนล้วนแล้วก็ต่างต้องการเงิน แต่อายุไขมันมีวันเก่าดั่งคราบเขมาในรางเพลิง เผชิญคนเผชิญโชค จะเดินตรงหรือเดินโยก กูมีคำตอบที่อยู่ในใจกูแค่อยากออกไปเผชิญโลก ไอพวกที่ดีแต่ปากมันก็ไม่ต่างจากคนโง่ ก็รู้เงินทองเป็นสิ่งจำเป็นทุกคนก็เห็นอยู่ทนโถ้ แต่กูมีโล่เป็นเกราะกำบังที่มาจากใจที่สู้ต่อ เพราะแสงสว่างจากดวงอาทิตย์มันไม่มีทางจะวูบหรอก สุดท้ายทุกคนก็หายและดับสลายเป็นธูปหมอก ละถึงต่อให้ตัวกูจะตายแต่ยังไม่สายที่จะบรรเลง “ให้เพลงของกูได้พูดต่อ”