ហេតុដែលនៅឱ្យអភ័យវង្សក្បត់នឹងរាជការខ្មែរ សុខចិត្តធ្វើជាកញ្ជះដាច់ថ្លៃរបស់ស្ដេចសៀម скачать в хорошем качестве

ហេតុដែលនៅឱ្យអភ័យវង្សក្បត់នឹងរាជការខ្មែរ សុខចិត្តធ្វើជាកញ្ជះដាច់ថ្លៃរបស់ស្ដេចសៀម

លោកសាស្ត្រាចារ្យ ឥន សុផល បានបញ្ជាក់បន្ថែមក្នុងសៀវភៅលោកថា ការកាត់ខេត្តបាត់ដំបង និងខេត្តសៀមរាប ឱ្យស្ថិតក្រោមការត្រួតត្រារបស់អភ័យវង្សយ៉ាងដូច្នេះ គឺមកពីស្ដេចសៀម រាមាទី១ មិនទុកព្រះទ័យថា អភ័យវង្សធ្វើការសហការមិនជិតស្និទ្ធជាមួយសម្តេចព្រះនារាយណ៍រាជាធិរាជរាមាធិបតី អង្គអេង ពីព្រោះតែអភ័យវង្សធ្លាប់ជាមហាមន្ត្រីចាស់របស់សម្ដេចព្រះរាមរាជា ក្សត្រអង្គមុន ដែលត្រូវបក្ខក្បត់ធ្វើគុតនៅជិតក្រុងឧដុង្គ ម្យ៉ាងទៀត បានជាអភ័យវង្សមិនព្រមបម្រើសម្តេចព្រះនារាយណ៍រាជាធិរាជរាមាធិបតី អង្គអេង នៅឧដុង្គ ក៏ព្រោះតែអភ័យវង្ស បែន មិនព្រមឱនក្បាលសំពះចៅហ្វ៊ាទឡ្ហៈ ប៉ុក ដែលជាមហាមន្ត្រីវាំងនៅបម្រើរាជកិច្ចព្រះរាជាខ្មែរ នាំឱ្យអាប់ឱនកិត្តិយសជាស្ដេចត្រាញ់ដ៏ធំ ដូច្នេះហើយទើបថ្វាយសារសុំរាជានុញ្ញាតឱ្យគោរពចំពោះព្រះចៅសៀមតែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះ​ ពោលគឺឡើងទៅជួបស្ដេចសៀមដោយផ្ទាល់ ដោយមិនចាំបាត់ឆ្លងការស្ដេចខ្មែរ​ ឬមហាមន្ត្រីនៅក្រុងឧដុង្គ។ ប៉ុន្តែចំពោះព្រះរាជសាររបស់ស្ដេចសៀម ព្រះចៅរាមាទី១ ដែលលើកឡើងពីបញ្ហារបស់អភ័យវង្ស បែន ខាងលើនេះ ធ្វើឱ្យសម្តេចព្រះនារាយណ៍រាជាធិរាជរាមាធិបតី អង្គអេង មិនពេញព្រះទ័យនោះឡើយ ពីព្រោះព្រះអង្គមិនចង់ទឹកដីខ្មែរបន្តបាត់បង់ចេញពីមាតុប្រទេសទៀតនោះទេ ទាល់តែ ព្រះចៅរាមាទី១ ស្ដេចសៀម បញ្ជាព្រះរាជសារមកជាលើកទី២ ទើបព្រះអង្គអេងបង្ខំព្រះទ័យយល់ព្រម នាឆ្នាំ១៧៩៥។ មួយឆ្នាំក្រោយមក ពោលគឺនៅឆ្នាំ១៧៩៦ សម្តេចព្រះនារាយណ៍រាជាធិរាជរាមាធិបតី អង្គអេង ព្រះរាជាដ៏កម្សត់វេទនានៃព្រះនគរកម្ពុជាយើង ទ្រង់ក៏មានប្រឈួនជាទម្ងន់ រហូតដល់សោយទិវង្គតនៅរាជធានីក្រុងឧដុង្គ ក្នុងព្រះជន្មត្រឹមតែ២៦វស្សា។ សូមបញ្ជាក់បន្ថែមថា ក្នុងពេលបានធ្វើជាស្ដេចត្រាញ់ត្រួតត្រាខេត្តព្រះដំបង និងខេត្តព្រះនគរនោះ ចៅពញាអភ័យវង្ស បែន និងទាយាទរបស់ខ្លួន បានខិតខំបម្រើស្មោះស្ម័គ្រខ្លាំងណាស់ចំពោះស្ដេចសៀម ប្រទេសសៀម គ្មាននឹកនាអាឡោះអាល័យចំពោះជាតិសាសន៍ខ្មែរ ទឹកដីខ្មែរដ៏កម្សត់ ដែលធ្លាប់ផ្ដល់កំណើតឱ្យដូនតាខ្លួននេះសោះឡើយ។ ត្រកូលក្បត់ជាតិសាសន៍មួយ ថែមទាំងបានកេណ្ឌប្រជារាស្ត្រខ្មែរមួយម៉ឺននាក់ ឱ្យទៅជីកប្រឡាយនៅឯខាងប្រទេសសៀម ធ្វើឱ្យប្រជារាស្ត្រដ៏កម្សត់នៃយើងនេះរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងពេនពេក។ បើតាមព្រះថេរដីការបស់ព្រះមហាវិមលធម្មសិរីសុវណ្ណោ ពិន សែម អភ័យវង្ស បែន និងទាយាទរបស់ខ្លួន៤ជំនាន់តមកទៀត បានគ្រប់គ្រងខេត្តបាត់ដំបង និងខេត្តសៀមរាបអស់រយៈពេល១១៦ឆ្នាំ គឺចាប់ពីឆ្នាំ១៧៩១ដល់ឆ្នាំ១៩០៧ ដែលអ្នកស្រុកខ្មែរយើងនិយមហៅថា បាត់ដំបងសម័យលោកម្ចាស់ ហើយពូជផៅចុងក្រោយនៃត្រកូលក្បត់ជាតិសាសន៍នេះ​ គឺមានឈ្មោះថា ឈុំ អភ័យវង្ស ឬ កថាថន ឈុំ ឬហៅតាមគោរមងារ ចៅពញាអភ័យភពេស្សរា។ នៅពេលបារាំងនិងខ្មែរទាមទារទឹកដីខេត្តបាត់ដំបង ខេត្តសៀមរាប និងខេត្តសិរីសោភ័ណពីសៀមមកវិញបាន នាឆ្នាំ១៩០៧នោះ កថាថន ឈុំ ក៏បានលក់វិមាននិងមហាភូមិគ្រឹះរបស់ខ្លួនដែលទើបសាងសង់ថ្មីទៅឱ្យពួកបារាំង ហើយបានដឹកជញ្ជូនទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើនចូលទៅប្រទេសសៀម ដោយលោកស្នើសុំស្ដេចរាមាទី៥ រស់នៅក្នុងខេត្តបស្ចិមបុរី ឬប្រាជិនបុរីបច្ចុប្បន្ន រហូតដល់ពេលមរណភាព៕ #history #king #angkor #angkorwat #cambodia #siemreap #phnompenh #queen #culture #civilization