У нас вы можете посмотреть бесплатно ASD-14.Ενα δίφυλλο или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Στίχοι,ερμηνεία,μίξη: ASD Παραγωγή: Wak1 Download link: 1.http://www.mediafire.com/download/i7u... 2. http://www.4elements.gr/fel/articles/... Ρίχνω στις σκέψεις μου αιθάλη σώψυχα μου βγάζω πάλι πάλι στο ρυθμό στη ζάλη στην κραιπάλη κατανάλωση αλκοόλ στην βιοπάλη Βρίσκομαι στα ίδια μέρη απο ανάγκη την ημέρα στο φαράγγι και το βράδι στο παγκάκι κι οσο μιλάμε γεμίζει η πλατεία μ' αποτσίγαρα μπύρες και κρασιά απ τα περίπτερα Χαμογελάμε ενω κυλάνε τα πάντα τόσο μίζερα Είμαστε εδώ κάνουμε τα ίδια βήματα Ακόμα δεν μας άλλαξε το σύστημα μα ούτε κι εμείς δεν το αλλάξαμε στο ελάχιστο όνειρο άπιαστο για κάθε απροσάρμοστο μ' ανάρμοστο τρόπο συμπεριφοράς αστοί σε κρίνουν απ τα ρούχα που φοράς κι όταν μιλάς μην τους κοιτάς είσαι κατώτερος έτσι σε θέλουν να πιστεύεις να 'σαι σκλάβος να παλεύεις ν' αποδείξεις πως δεν είσαι ο χειρότερος κι αν πεθάνεις είσαι απλά στατιστικά ένας λιγότερος Τι killah p ,τι Καλτεζάς, τι Γρηγορόπουλος? δεν έχει σημασία ζωές χωρίς αξία είμαστε το καθήκον που εκτελεί η αστυνομία είμαστε τα καθίκια που εκτελεί η αστυνομία κρεμάλα στους ναζί ανατροπή στην κοινωνία Ανάβω ενα δίφυλλο σήμερα θέλω να πετάξω σαν πουλί στο δειλινό μα είμαι εδω στον κόσμο σας τον κίβδηλο κι οσο βλέπω την σαπίλα τοσο πέφτω στο κενό Έχοντας αναλάβει υπέρογκες ευθύνες εδω και 10 μήνες τρυπάνε την καρδιά βαθιά σαν σφήνες και γυρνάνε ασταμάτητα σαν σπείρες όσες φορές και να τσιμπήσουν επιβιώνουνε σαν σφήγκες Αντέξαμε όλες τις πλημμύρες μα η φθορά έμενε πάντα σαν καθρέφτης ραγισμένος Πέτρες πέφταν πάνω στις απρόσεκτες βιτρίνες μες στην πόλη σου παράσιτο και ξένος ειμαι ψυχή εγκλωβισμένη μέσα σε υλικό δραπετεύω ανα στιγμές μα είναι δώρο δανεικό με μάτια κατακόκκινα στου μπάτσου το φακό οχι πάλι σκηνικό βόλτα με το μπατσικό νύχτα στα κρατητήρια εγκέφαλος υπο ναρκωτικών επήρρεια διάλογοι ρατσιστικοί προσωπικά βασανιστήρια κι ένα συκώτι διαλυμένο απ 'τα τόσα δηλητήρια Τελικά τα πάντα είναι ομοιοκαταληξία όμοια κατάληξη όλοι,θάνατος-ανυπαρξία Αρα μην απορείς που φτύνω αισθήματα σε ρίμες φονώ μέρη μου ανα στίχο και στοιβάζονται σελίδες Κάθε φορά πονάω,κάθε φορά λυτρώνομαι Πιάνω το μικρόφωνο πριν πέσω μα δεν σώνομαι Στον βυθό με βρίσκω σε σκέψεις ν' αναλώνομαι σηκώνομαι με πόνο με κόπο και ορθώνομαι Αλήθεια,σ' ευχαριστώ που ήσουν δίπλα μου και που έφυγες το καταλαβαίνω δεν ήμουνα ποτέ αυτός που θα 'θελα να ήμουν οι σκέψεις μου βλέπουν τον εαυτό μου δεδομένο