"Η στάχτη" Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) скачать в хорошем качестве
"Η στάχτη" Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη)
10 years ago
Η στάχτη
Τάσος Λειβαδίτης
Καρυοφυλλιά Καραμπέτη
ελληνική ποίηση
greek poetry
tasos livaditis
εποχές και συγραφείς ΕΤ!
τα μοναχικά βήματα
ερωτικό
αν θες να λέγεσαι άνθρωπος
ασφαλής κατεύθυνση
τα λυρικά
Μίκης Θεοδωράκης
την πόρτα ανοίγω το βράδυ
ποιήματα
τραγούδια
αλλά τα βράδυα
ο ποιητής των μεγάλων ονείρων
μία γυναίκα
ποιητικές διαδρομές
ο αιώνιος διάλογος
λυκόφως
αποχαιρετισμός
αυτός που σωπαίνει
αυτό το αστέρι είναι για όλους μας
φυσάει
σε παλιό στυλ
Не удается загрузить Youtube-плеер. Проверьте блокировку Youtube в вашей сети.
Повторяем попытку...
Повторяем попытку...
Скачать видео с ютуб по ссылке или смотреть без блокировок на сайте: "Η στάχτη" Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) в качестве 4k
У нас вы можете посмотреть бесплатно "Η στάχτη" Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
-
Информация по загрузке:
Скачать mp3 с ютуба отдельным файлом. Бесплатный рингтон "Η στάχτη" Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) в формате MP3:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
"Η στάχτη" Ποίηση Τάσου Λειβαδίτη (Καρυοφυλλιά Καραμπέτη)
«Η στάχτη» – Ποίηση του Τάσου Λειβαδίτη, απαγγέλει η Καρυοφυλιά Καραμπέτη- Μιαρές ασήμαντες λεπτομέρειες που καθορίζουν σιγά σιγά τη ζωή σου. Ποια ζωή σου; Φιλοδοξίες, έρωτες, ενοχές, πανάρχαια χρέη σπατάλησαν τη ζωή σου. Τι έμεινε; Η στάχτη των περασμένων κάθεται στα έπιπλα, θολώνει τα τζάμια, τους καθρέπτες και πάνω τους γράφω καμιά φορά τα ονόματα εκείνων που έφυγαν. Και άλλοτε στέκομαι στο παράθυρο και κοιτάζω τους περαστικούς, να πηγαίνουν στην λήθη. Οι γυναίκες κλαίνε θυμούμενες τα ψιθυρισμένα λόγια από παλιά ειδύλλια Όλοι ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε έναν δρόμο. Για να πάμε που; Λοιπόν, πού ζήσαμε; Ούτε εδώ, ούτε εκεί. Φτηνά ξενοδοχεία σε μακρινές συνοικίες Με τα τραχωματικά λαμπιόνια, τους βρώμικους νιπτήρες Όπου πάνω τους ακούμπησαν και έκλαψαν ανύποπτοι ακόμα μελλοντικοί δολοφόνοι, οι αυτόχειρες. Μια νύχτα του καλοκαιριού, παιδί ακόμα, βγήκα από το σπίτι και ξάπλωσα στον κήπο. Και όπως κοίταξα τον ουρανό, Θεέ μου! Τι απεραντοσύνη; Πόσα άστρα! Με έπιασε πανικός. Από τότε ξέρω πως δεν θα προφτάσω
Comments
