หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรื่องที่มาแห่งคาถาเงินล้าน และเคล็ดวิธีการสวดให้เห็นผล ตอนที่1 скачать в хорошем качестве

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรื่องที่มาแห่งคาถาเงินล้าน และเคล็ดวิธีการสวดให้เห็นผล ตอนที่1

คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้านี้ เป็นคาถาที่ หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ให้ความสำคัญมาก  ท่านจะนำพระคาถาบทนี้ บอกกล่าวเผยแพร่ให้กับญาติโยมเสมอ ไม่ว่าจะไป ณ สถานที่ใด จะกล่าวยกย่องคุณแห่งพระคาถานี้ และแนะนำให้ผู้ที่นั่งฟังอยู่นำไปฝึกฝนปฏิบัติ พระคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้านี้ หลวงพ่อปานเรียนมาจาก ครูพึ่ง (ท่านอยู่จังหวัดนครศรีธรรมราช )ระหว่างที่ธุดงค์ไปยังภาคใต้ ราวปี พ.ศ. 2472 หลวงพ่อพบกับครูพึ่งที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ขณะนั้น หลวงพ่อปานอายุ 55 ปี ครูพึ่งเป็นฆราวาส อายุ 99 ปี แต่ยังดูแข็งแรง รูปร่างเพรียว แต่งตัวดีมีสง่า นุ่งผ้าม่วง สวมเสื้อราชปะแตน ถุงเท้ายาวสีขาว รองเท้าคัทชู สวมหมวกสักหลาด ถือไม้เท้าเลี่ยมทอง ถ้อยคำสนทนาระหว่างหลวงพ่อกับครูพึ่งฟังดูเหมือนผู้ที่คุ้นเคยกันทั้งที่ไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน สร้างความประหลาดใจให้กับพระอุปัฎฐากและคณะที่ร่วมเดินทางไปด้วย ทราบภายหลังว่าท่านทั้งสองสื่อสารกันทางจิตตั้งแต่อยู่ที่ประจวบคีรีขันธ์ และนัดหมายมาพบหน้ากันเมื่อหลวงพ่อปานเดินทางมาถึงจังหวัดนครศรีธรรมราช ครูพึ่งเล่าว่า เมื่อตอนอายุ 50 ปี ได้พบกับพระธุดงค์รูปหนึ่ง เกิดความเลื่อมใสศรัทธา จึงนิมนต์ให้ท่านพำนักอยู่ด้วยหลายวันเพื่อจะได้มีโอกาสปรนนิบัติและบำเพ็ญกุศล ก่อนพระธุดงค์รูปนั้นจะออกเดินทางต่อ ได้มอบ พระคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า ให้กับครูพึ่งพร้อมทั้งอธิบายวิธีปฏิบัติ ท่านว่าพระคาถาบทนี้เรียนสืบต่อกันมาตั้งแต่ต้นตระกูล ไม่มีใครยากจน อย่างจนที่สุดก็พอเลี้ยงตัวรอด มีกินมีใช้ไม่ขาดมือ แต่หากทำเป็นกรรมฐาน จะร่ำรวยเป็นเศรษฐี พระคาถาบทนี้เป็นของพระปัจเจกพุทธเจ้า ครูพึ่งท่านรักษาศีลเป็นปรกติอยู่แล้ว เมื่อได้พระคาถาบทนี้มา ก็เริ่มภาวนาจนเป็นสมาธิ พร้อมทั้งใส่บาตรทุกเช้าตามที่พระธุดงค์แนะนำ เดือนแรกผ่านไปก็เริ่มเห็นผล เช่น หุงข้าวจำนวนปรกติ คนในบ้านรับประทานเท่าเดิม ใส่บาตรเพิ่มขึ้น แต่ข้าวกลับเหลือจนต้องลดปริมาณข้าวที่หุงลงครึ่งหนึ่ง การค้าการขายก็ดีขึ้นตามลำดับ คนอื่นเขาทำกันขาดทุน แต่พอครูพึ่งลองไปทำบ้างกลับได้กำไรดี จับอะไรก็เป็นเงินเป็นทอง ตอนนี้ครูพึ่งอายุมากแล้ว ไม่ได้ทำอะไร แต่หากใครเขาจะแต่งงาน ไปบอกท่าน ท่านช่วยรายละ 100 บาท งานโกนจุก บวชพระ ท่านทำบุญครั้งละ 100 บาท ขอทานไปขอ ให้รายละ 1 บาท ที่ว่ามานี้ไม่ใช่เงินจำนวนเล็กน้อย สมัยนั้นค่าเงินสูง เงินเพียงหนึ่งสตางค์ก็มีค่ามาก ก๋วยเตี๋ยว 2 ชาม 5 สตางค์ เงินเดือนพลทหารได้เดือนละ 4 บาท ข้าราชการถ้าได้เงินเดือน 20 บาทก็สูงมากแล้ว เมื่อกลับจากธุดงค์ หลวงพ่อปานแวะพักที่วัดสระเกศซึ่งเป็นวัดที่ท่านเคยเรียนหนังสืออยู่ ชาวบ้านที่กรุงเทพฯ เคารพนับถือหลวงพ่อปานมาก เมื่อทราบข่าวก็นำข้าวปลาอาหารมาถวาย ระหว่างฉันภัตตาหาร ท่านก็พูดถึง พระคาถาพระปัจเจกโพธิ์โปรดสัตว์ (คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า) บอกว่า พระคาถาบทนี้ดีเหลือเกิน ทำให้คนมีลาภสักการะ แล้วก็เล่าเรื่องครูพึ่งว่าเดิมมีฐานะยากจน ต่อมาได้พระคาถาบทนี้จากพระธุดงค์ที่มาปักกลดอยู่ใกล้บ้าน บอกว่าเป็นพระคาถาของพระปัจเจกพุทธเจ้า ให้นำไปปฏิบัติ หลวงพ่อปานเล่าถึงคุณประโยชน์ของพระคาถาว่าใครเอาไปเจริญภาวนา ลาภสักการะจะมีมาไม่ขาดสาย ถ้าทำเป็นกรรมฐานได้จะเกิดลาภหนัก ท่านเล่าของท่านไป คนอยู่กันร่วมร้อย นั่งฟังกันเฉย ไม่มีใครใส่ใจ ส่วนเรื่องราวของคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้านี้ต่อไปจะเป็นอย่างไรโปรดติดตามรับฟัง ได้จากหลวงพ่อฤาษีลิงดําท่านได้เล่าให้ฟังไว้ในคลิปนี้ ต่อจากนี้ คัดบางส่วน มาจากหนังสือ "สมบัติพ่อให้" ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ) วัดท่าซุง อุทัยธานี ที่หลวงพ่อท่านได้อธิบายความหมายในแต่ละบทของพระคาถาเงินล้านไว้ดังนี้ ขอให้ทุกคนถ้าได้รับคาถานี้ ให้ตั้งใจปฏิบัติด้วยความจริงใจด้วย ความเคารพในพระพุทธเจ้า และให้ทุกคนตั้งใจนึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คิดว่า คาถาทั้งหมดนี้ จงปรากฏ อยู่ในจิตของเรา ลาภผลต่างๆ ให้ปรากฏแก่เรา ตามที่พระองค์ทรงต้องการนะ นึกถึง ท่านนะ สัมปจิตฉามิ คาถาสนองกลับ นาสังสิโม คาถาพระพุทธกัสสป บทแรก "พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ"  อันนี้ตัดอุปสรรค ที่ลาภจะมา แต่เขามาบอกว่า มีผลแน่นอน คือว่าแกจะไม่ยอมให้ลูกแกจน พูดง่าย ๆ ก็แล้วกัน พระพุทธเจ้า ก็ทรงยืนยันบอกว่า ให้หมด บทที่สอง "พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุเม"  คาถาบทนี้เป็นคาถาเงินแสนของท่าน บทที่สาม "มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันตุ เม"  บทนี้เป็นคาถาปลุกพระวัดพนัญเชิง บทที่สี่ "มิเตพาหุหะติ" เป็นคาถาเงินล้าน บทที่ห้า "พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิตถิโย พุทธัส สะ มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม"  เป็นคาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า บทที่หก "สัมปติฉามิ" บทนี้เป็นบทเร่งรัด บทสุดท้าย บทที่เจ็ด "เพ็ง ๆ พา ๆ หา ๆ ฤา ๆ"   พระปัจเจกพุทธเจ้ามาบอกหลวงพ่อ เมื่อ พ.ย.33 เป็นภาษาโบราณแต่เทียบกับ ภาษาไทย อ่านได้อย่างนี้ เป็นคาถามหาลาภ มีผลยิ่งใหญ่มาก ทั้งหมดนี้ต้องสวด เป็นบทเดียวกัน บูชาเรื่อย ๆ ไป การบูชา ถ้าบูชาเฉย ๆ มันเป็นเบี้ยต่อไส้ อย่าลืมนะ เวลาสวดมนต์ แล้วให้สวดคาถานี้ 9 จบเท่าเดิมนะ และเวลาภาวนานอนภาวนาก็ได้ ว่าเรื่อยๆ ไปจนกระทั่งหลับ ไปเลย ตื่นขึ้นมา ต่อจากกรรมฐาน นอนก็ได้ ใจสบาย ๆ นะ บางทีเผลอ ๆ ฉันก็ต้องว่า ของฉันเรื่อย ๆ ไป คาถาเงินล้านนี่ มาให้เมื่อปีฝังลูกนิมิต ท่านบอกว่า งานข้างหน้าจะหนักมาก หลังจากนี้เป็นต้นไป เงินจะใช้มากกว่า สมัยที่สร้างโบสถ์ อย่า ลืมนะ...เวลาว่างๆ นั่งนึกก็ได้เดินไปก็ได้ ไม่ห้ามเลยนะให้มันติดใจอยู่อย่างนั้น ให้ถือว่าเป็นกรรมฐานไปในตัวเสร็จเพราะ คาถาที่พระพุทธเจ้าบอก ทุกบทก่อนจะทำ ต้องนึกถึงท่าน ถือว่าเป็น พุทธานุสสติกรรมฐาน คัดมาจากหนังสือ "สมบัติพ่อให้" ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง อุทัยธานี