Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 2 скачать в хорошем качестве

Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 2

Святлана Алексіевіч — Апошнія сведкі. Частка 2 Дакументальна-мастацкая хроніка «Галасы Утопіі» — пяць кніг, у якіх «маленькі чалавек» сам апавядае пра свой лёс. Гэта адметны жанр — шматгалосыя раманы-споведзі, у якіх з малых падзей складваецца вялікая гісторыя. Перад слухачом — апошняя аўтарская рэдакцыя цыкла ў найноўшым беларускім перакладзе. Пісьменніца паводле свайго творчага метаду дапрацавала хроніку: скасавала цэнзурныя праўкі, далучыла новыя эпізоды, а таксама старонкі з уласнага дзённіка. «Апошнія сведкі» — другая кніга хронікі. Успаміны пра Другую сусветную вайну дзяцей — самых бесстаронніх і самых няшчасных яе сведак. Вайна, убачаная дзіцячымі вачыма, выявілася яшчэ больш пераканаўчай і ўражальнай, чым адлюстраваная жаночымі поглядамі ў кнізе «У вайны не жаночы твар». Пераклад Барыса Пятровіча. Чытаюць: Крысціна Дробыш, Алена Баярава, Сяргей Чуб, Алег Гарбуз Музыка: Дмітрый Фрыга Гукарэжысёры: Павел Сініла, Дзмітрый Фрыга Выдавец: Фонд Kamunikat.org, Міжнародны саюз беларускіх пісьменнікаў #kamunikat #СвятланаАлексіевіч #ГаласыУтопіі 00:00:23 «Бо мы — дзяўчаткі, а ён — хлопчык…» 00:05:44 «Ты мне не брат, калі гуляеш з нямецкімі хлопчыкамі…» 00:16:55 «Мы нават забылі гэтае слова…» 00:28:51 «Вам трэба ехаць на фронт, а вы закахаліся ў маю маму…» 00:41:47 «У апошнія хвіліны яны выкрыквалі свае імёны…» 00:43:43 «Усе ўчатырох упрэгліся мы ў гэтыя саначкі…» 00:48:52 «Гэтыя два хлопчыкі сталі лёгенькімі, бы вераб’і…» 00:54:02 «Саромеўся, што чаравікі ў мяне дзявочыя…» 01:05:55 «Я крычала і крычала… Не магла спыніцца…» 01:09:58 «Усе ўзяліся за рукі…» 01:14:18 «Мы нават не ведалі, як хаваюць… А тут аднекуль успомнілі…» 01:17:01 «Сабраў у кошык…» 01:21:54 «Кацянятаў яны вынеслі з хаты…» 01:26:45 «Запомні: Марыупаль, Паркавая 6…» 01:28:52 «Я чула, як у яго спынілася сэрца…» 01:36:46 «Уцёк на фронт за сястрой, старшым сяржантам Верай Рэдзькінай…» 01:38:44 «У той бок, адкуль узыходзіць сонца…» 01:47:22 «Белая кашуля ў цемры далёка свеціцца…» 01:53:50 «На чыстую падлогу, якую я толькі што вымыла…» 01:58:28 «А ці глядзеў на гэта Бог? І што ён думаў…» 02:00:36 «А белы свет — ненаглядны…» 02:09:00 «Прыносілі доўгія вузкія цукеркі… Падобныя да алоўкаў…» 02:11:21 «Скрынка была якраз яму па росце…» 02:13:30 «Баялася ўбачыць гэты сон…» 02:15:17 «Я хацела быць адна ў мамы… І каб мама мяне песціла…» 02:18:28 «А яны не танулі, як мячыкі…» 02:27:42 «Запомніў сіняе-сіняе неба… І нашы самалёты ў гэтым небе…» 02:32:03 «Як спелыя гарбузы…» 02:37:04 «Мы елі… парк» 02:44:35 «Хто будзе плакаць, таго будзем страляць…» 02:47:05 «Мамачка і татачка — залатыя словы…» 02:51:13 «Прынеслі яе па кавалачках…» 02:56:00 «У нас якраз вывеліся кураняты, я баяўся, што іх заб’юць…» 02:57:08 «Кароль хрэсці, кароль бубновы…» 03:06:22 «Вялікі сямейны фотаздымак…» 03:08:00 «Дык я вам хоць бульбачкі ў кішэні насыплю…» 03:10:53 «Ма-ма мы-ла ра-му…» 03:15:33 «Ён даў мне кубанку з чырвонай стужачкай…» 03:24:00 «І страляю ўверх…» 03:26:14 «У першы клас мама насіла мяне на руках…» 03:29:47 «Сабака, міленькі, даруй… » 03:38:24 «А яна ўцякала: «Гэта не мая дачка! Не мая-а-а!» 03:40 24 «Хіба мы — дзеці? Мы былі мужчынамі і жанчынамі…» 03:43:42 «Не аддавай чужому дзядзьку татавага касцюма…» 03:45:56 «Ноччу я плакала: дзе мая вясёлая мама?..» 03:48:44 «Ён не дае мне паляцець…» 03:52:38 «Усім хацелася пацалаваць слова “Перамога”…» 03:54:13 «У кашулі з татавай гімнасцёркі…» 03:56:15 «Я ўпрыгожыла яе чырвонымі гваздзікамі…» 04:02:41 «Я доўга чакаў нашага татку… Усё маё жыццё…» 04:04:15 «Ля той мяжы… Ля тога краю…»