Nieuwe asielwet kost IND jaarlijks 25 tot 60 miljoen euro meer скачать в хорошем качестве

Nieuwe asielwet kost IND jaarlijks 25 tot 60 miljoen euro meer

Nieuwe asielwet kost IND jaarlijks 25 tot 60 miljoen euro meer Deel dit artikel De invoering van een tweestatusstelsel, waarin onderscheid wordt gemaakt tussen twee groepen asielzoekers, zal de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) jaarlijks tussen de 25 en 60 miljoen euro extra gaan kosten. De bijkomende kosten voor rechtspraak daarover zijn nog niet berekend, maar naar verwachting zal 75 procent van de mensen die wordt ingedeeld in de groep die zo snel mogelijk terug moet naar het land van herkomst, in beroep gaan tegen het besluit. Dat schrijft minister Faber in antwoord op Kamervragen van het Tweede Kamerlid Piri (GroenLinks-PvdA) over zorgen over de extra belasting die een tweestatusstel geeft bij de IND en de rechtbanken. Die hebben, zoals Faber schrijft, nu al te maken met "grote voorraden aan vreemdelingenzaken en lange doorlooptijden". Het tweestatusstel houdt in dat er onderscheid wordt gemaakt tussen asielzoekers die persoonlijk gevaar lopen, bijvoorbeeld vanwege hun religie of seksuele geaardheid, en mensen die op de vlucht zijn voor oorlog of (natuur-)geweld. Die tweede groep moet terugkeren als het weer rustig is in het land van herkomst en krijgt in Nederland minder rechten. Dit zou de grootste groep asielzoekers zijn. Meer personeel nodig Het nieuwe stelsel vraagt in elk geval om meer personeel bij de IND. Faber schat dat er 120 tot 279 formatieplaatsen bij moeten komen, wat jaarlijks dus al met al zeker 25 miljoen euro gaat kosten. De minister denkt dat er naast deze structurele kosten ook incidentele kosten zullen zijn, bijvoorbeeld voor aanpassing van de interne systemen. Het tweestatusstelsel is onderdeel van de asielnoodmaatregelenwet die minister Faber wil invoeren. Die ligt die nu bij de Raad van State voor advies en wordt daarna, met eventuele aanpassingen, naar de Tweede Kamer gestuurd. Faber heeft de Raad voor de Rechtspraak gevraagd om de kosten en gevolgen voor de rechtbanken in kaart te brengen.