Bir Sıvama Tekniği Olarak Tevil ve Tefsir скачать в хорошем качестве

Bir Sıvama Tekniği Olarak Tevil ve Tefsir

Bir açımlama-yorumlama biçimi olarak tevil ve tefsir, edebiyattan sanata, din ve siyasetten bilim ve felsefeye varıncaya değin, entelektüel yaşamın en temel etkinliklerinden biridir. Sıvama sözcüğü, burada dilsel veya görsel metinler karşısında yansız durumda olamayan bilincin, bilginin ve görgünün evrimi gereği zamanın yıkıcılığına maruz kalan metinlerin boşluklarını doldurmaları, ortaya çıkan tutarsızlıkları, çelişkileri yokluğa çözmeleri anlamında kullanılmaktadır. Bu çabalar bilindiği kadarıyla en önce felsefenin eleştirileri karşısında Homeros'un metinlerinin yorumlanmasıyla başlamış ve doğal olarak tüm kutsal metin yorumlarında benzer yöntemler kullanılagelmiştir. Bir tabloda çıplak bir kadının yatağının yanında bulunan bir köpeğin anlamı nedir? Sanat tarihçileri o köpeğin gerçekte bir köpek değil, aksine bir şehvet veya sadakat simgesi olduğunu söyleyeceklerdir. Bir rahip inananlara ikram ettiği ekmek ve şarabın, gerçekte ekmek ve şarap olmayıp isanın bedenini ve kanını (ruhunu) simgelediğini iddia edecektir. Ne ki karındeşen jack da insanları kendi iyilikleri için, örn. bir an önce cennet nimetlerine kavuşmaları amacıyla doğradığını söyleyerek kendisini savunacaktır. Bu simgeleştirme ediminin sınırı nedir? gerçekten de böyle bir sınır var mıdır? Dileyenin dilediği anlamı vermesi kabul edilebilir mi? Nasıl ve ne ölçüde? Unutmayalım, bir tek kullanımında birçok anlama gelen bir sözcük hiçbir anlama gelmez. Bu söyleşide Kur'an yorumlarına uygulanan "sıvama" işlemlerinin ciddiyetini sorgulayacak ve dindar bilincin "murad-ı ilahi" kavramından yüz çevirişinin öyküsünü ele alacağız. Not: Söyleşileri sürdürebilmek için desteklerinizi bekliyoruz, lütfen kanalımıza "abone" ve "üye" olmayı unutmayınız! Katıl butonu için:    / @ducanecundiogluresmikanal   Düzenli dersler için: https://felsefedersleri.com