Χένρι Τζέιμς - Το στρίψιμο της βίδας скачать в хорошем качестве

Χένρι Τζέιμς - Το στρίψιμο της βίδας

Τίτλος πρωτότυπου: "The Turn of the Screw" (1898) Το στρίψιμο της βίδας είναι μια γοτθική νουβέλα τρόμου του 1898 από τον Henry James που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε επεισοδιακή μορφή στο Collier's Weekly από τις 27 Ιανουαρίου έως τις 16 Απριλίου 1898. Στις 7 Οκτωβρίου 1898, συλλέχθηκε στο The Two Magics, που εκδόθηκε από τον Macmillan στη Νέα Υόρκη και τον Heinemann στο Λονδίνο. Η νουβέλα ακολουθεί μια γκουβερνάντα που, φροντίζοντας δύο παιδιά σε ένα απομακρυσμένο εξοχικό σπίτι, πείθεται ότι είναι στοιχειωμένα. Το The Turn of the Screw θεωρείται έργο τόσο γοτθικής όσο και τρομακτικής φαντασίας. Στον αιώνα που ακολούθησε τη δημοσίευσή της, η κριτική ανάλυση της νουβέλας υπέστη αρκετές σημαντικές αλλαγές. Οι αρχικές κριτικές το θεωρούσαν μόνο ως μια τρομακτική ιστορία φαντασμάτων, αλλά, στη δεκαετία του 1930, ορισμένοι κριτικοί πρότειναν ότι τα υπερφυσικά στοιχεία ήταν αποκυήματα της φαντασίας της γκουβερνάντας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, η επιρροή του στρουκτουραλισμού οδήγησε στην αναγνώριση ότι η ασάφεια του κειμένου ήταν το βασικό χαρακτηριστικό του. Οι μεταγενέστερες προσεγγίσεις ενσωμάτωσαν τη μαρξιστική και φεμινιστική σκέψη, αν και η εγκυρότητα αυτών των μεταγενέστερων προσεγγίσεων αμφισβητείται. Η νουβέλα έχει προσαρμοστεί αρκετές φορές, συμπεριλαμβανομένου ενός έργου του Μπρόντγουεϊ (1950), μιας όπερας δωματίου (1954), δύο ταινιών (το 1961 και το 2020) και μιας μίνι σειράς (2020). Οι πρώτες κριτικές τόνισαν τη δύναμη της νουβέλας να τρομάζει και οι περισσότεροι είδαν την ιστορία ως μια λαμπρή, αν και απλή, ιστορία φαντασμάτων. Σύμφωνα με τον μελετητή Terry Heller, οι περισσότεροι πρώιμοι κριτικοί είδαν το μυθιστόρημα ως ένα τρομερό κομμάτι γοτθικής μυθοπλασίας. Μια πρώιμη κριτική του The Turn of the Screw δημοσιεύτηκε στο The New York Times Saturday Review of Books and Art, δηλώνοντας ότι άξιζε να συγκριθεί με το Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde (1886) του Robert Louis Stevenson. Ο κριτικός το σημείωσε ως μια επιτυχημένη μελέτη του κακού, αναφερόμενος στην επιρροή των φαντασμάτων πάνω στα παιδιά και την γκουβερνάντα. Ο μελετητής Terry Heller σημειώνει ότι τα παιδιά εμφανίστηκαν σε περίοπτη θέση στην πρώιμη κριτική επειδή η νουβέλα παραβίασε ένα βικτοριανό τεκμήριο παιδικής αθωότητας. Οι αντιλήψεις του κειμένου όπου τα φαντάσματα είναι πραγματικές οντότητες αναφέρονται συχνά ως «ερμηνεία εμφάνισης». Κατά συνέπεια, ένας «μη εμφανίσιμος» έχει την αντίθετη προοπτική. Σε ένα δοκίμιο του 1918, η Βιρτζίνια Γουλφ έγραψε ότι η δεσποινίς Τζέσελ και ο Πίτερ Κουίντ δεν κατείχαν «ούτε την ουσία ούτε την ανεξάρτητη ύπαρξη των φαντασμάτων». Ο Γουλφ δεν πρότεινε ότι τα φαντάσματα ήταν ψευδαισθήσεις, αλλά - με παρόμοιο τρόπο με άλλους πρώτους κριτικούς - είπε ότι αντιπροσώπευαν την αυξανόμενη συνειδητοποίηση της γκουβερνάντας για το κακό στον κόσμο. Η δύναμη της ιστορίας, υποστήριξε, ήταν να αναγκάσει τους αναγνώστες να συνειδητοποιήσουν τα σκοτεινά μέρη που θα μπορούσε να πάρει το μυαλό τους η μυθοπλασία. Το 1934, ο κριτικός λογοτεχνίας Edmund Wilson υποστήριξε ότι τα φαντάσματα ήταν ψευδαισθήσεις της γκουβερνάντας, η οποία πρότεινε ότι ήταν σεξουαλικά καταπιεσμένη. Ως αποδεικτικά στοιχεία, η Wilson επισημαίνει το παρελθόν της ως κόρη ενός εφημέριου της υπαίθρου και υποδηλώνει ότι είναι ερωτευμένη με τον εργοδότη της. Πριν από το άρθρο του Wilson, μια άλλη κριτικός - η Edna Kenton - είχε γράψει με παρόμοιο αποτέλεσμα, αλλά η φήμη του Wilson ως κριτικού λογοτεχνίας μετατόπισε εντελώς τη συζήτηση γύρω από τη νουβέλα. Ο Wilson άντλησε σε μεγάλο βαθμό από τα γραπτά του Kenton, αλλά εφάρμοσε ρητά φροϋδική ορολογία. Για παράδειγμα, επεσήμανε ότι ο Quint είδε για πρώτη φορά την γκουβερνάντα σε έναν φαλλικό πύργο. Μια προσεκτική ανάγνωση του κειμένου σε μήκος βιβλίου δημιουργήθηκε το 1965 χρησιμοποιώντας τη φροϋδική ανάλυση του Wilson ως θεμέλιο. Χαρακτήριζε την γκουβερνάντα όλο και πιο τρελή και υστερική. Ο Leon Edel, ο βιογράφος του James με τη μεγαλύτερη επιρροή, έγραψε ότι δεν είναι τα φαντάσματα που στοιχειώνουν τα παιδιά, αλλά η γκουβερνάντα. Το έργο υπάρχει ελευθέρα διαθέσιμο εδώ: https://www.gutenberg.org/ebooks/209 Μετάφραση Κοσμάς Πολίτης Ανάγνωση Γρηγόριος Καλογιάννης Η ηχογράφηση δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή, αναδημοσίευση και ενσωμάτωση, με αναφορά στην πηγή και τους δημιουργούς.