У нас вы можете посмотреть бесплатно Vlog 19 Camperreis SPANJE in het najaar.Bijzondere avonturen in Park Natural de la Serra de Mariola или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Via Hellín naar Jumilla. We zien al van grote afstand de Castillo de Jumilla hoog boven de omgeving uitsteken. In Jumilla stoppen we voor de lunch. Nog een halfuurtje rijden naar Yecla. In Yecla parkeren we de camper op de camperplaats. In de schaduw vinden we een mooie stek. Eind van de middag wandelen we nog even naar het centrum van Yecla. Via de RM-425 verlaten wij de stad. We rijden door Villena en gaan de CV-81 op. Marloes heeft een camperplaats gevonden in Bocairent. De camperplaats ligt in het Park Natural de la Serra de Mariola. We nemen de afslag naar de CV-794. De weg gaat direct omhoog. Gemiddeld 8% stijging. Het is geen heel brede weg. Rustig rijden komen we boven. Volgens de navigatie moeten we hier een onverharde weg op. De weg ziet er niet heel berijdbaar uit. Misschien van de andere kant proberen, we rijden een stukje door. Ook hier gaat het een onverharde pad op. Ik loop een stukje het pad op, het is goed berijdbaar. We moeten nog ongeveer 700 meter. We dalen af door het bos en hobbelen voorzichtig verder. Bij Casa Miré staat de poort open. Niemand te zien. We zetten de camper op één van de vier plaatsen neer. Terwijl we lunchen komt de eigenaresse ons hartelijk welkom heten. Zij woont hier nu twee jaar samen met haar echtgenoot en hun twee zonen. Een idyllisch plekje om je nacht door te brengen. Afgelopen nacht was het hier -2•C, benieuwd voor de komende nacht. De volgende dag gaan we met de fietsen op pad. De eerste 700 meter gaan we al stuiteren over de onverharde pad naar de mooi geasfalteerde weggetje, de CV-794. De weg golft door het landschap, we dalen af van 900m naar 680m. Met name het laatse 1,5 km dalen we met max. 10%. We moeten continue in de remmen knijpen. We komen heelhuids beneden aan. Dit belooft wat voor de terugweg. Maar dat is voor later. We parkeren de fietsen, zetten deze op slot en vast aan de stenen muur. De stad in gaat direct omhoog. Het oude centrum ligt boven op een heuvel. Doet in mijn ogen Italiaans aan. We lopen onder de 19e-eeuwse toegangspoort door naar het oude stadsdeel. De poort, L’arc de Bocairent, dient tevens als aquaduct. We gaan even naar het toeristenbureau, nemen een plattegrond mee. Deze vouw ik op en stop deze in mijn broekzak, we gebruiken het verder niet. We lopen eerst richting de grotten. Het pad loopt langs een kloof. Aan de andere zijde zien wij de Ermita del Sant Crist liggen boven op een hoge heuvel. Als we de bocht omgaan zien we de Covetes dels Moros al. De Covetes dels Moros zijn een groep kunstmatige grotten met vensterachtige openingen, gelegen in het midden van een verticale rotswand, ongeveer 300 meter van het stadscentrum. Ze bestaan uit ongeveer vijftig openingen , die elk toegang geven tot een aparte kamer. De openingen zijn verdeeld over drie of vier niveaus. Het gebruik van deze grotten lopen sterk uiteen: grafkamers uit de oudheid, graanschuren, Visigotische kloosters, enzovoort. Wij gaan de grotten niet bekijken, we hebben.ook niet de juiste schoenen aan. We lopen verder en gaan de middeleeuwse wijk in. Wat een prachtige wijk. Sluip door, kruip door steegjes. Steeds hoger. Hier en zijn ze de woningen aan het renoveren. Wat een sfeer hangt hier, je waant je zo terug in de tijd. Dwalend door de oude straatjes met de lieflijke pleintjes en de vele fonteintjes kun je je zo in de Middeleeuwen wanen. De prachtige uitzichten over de omringende bergen zorgen voor een magisch effect. Wat een prachtige dag vandaag