İstasyonun Şafağında Bir Sığınak скачать в хорошем качестве

İstasyonun Şafağında Bir Sığınak

Gece olunca peronun sessiz köşesinde, Bir umut belirir, yavaşça, usulca. Çelikten yapraklar açılır şefkatle, Kucaklar yorgun bedeni, soğuk rüzgârı keser. Betondan yükselen bir insanlık türküsü, İçi yumuşak, sıcak; bir yuva sanki. Katlanmış katranlar, yalnızlık ve korku, Yerini alır huzur dolu bir akşam vakti. Şafak sökmeden, usulca geri çekilir, Gündüzün kalabalığına yer açar. Ama bıraktığı iz, sıcacık bir anı, Onurla, saygıyla herkese anlatır. Bir fiş, bir şarj, küçük bir temas yeter, "Sen değerlisin," der, sessizce mermer. Yenilik budur işte, hız değil; insan, Kucaklayan herkesi, bu şehir, bu vatan. ___ Söz ve ses: Yaşar Kaya (yazarlık takma adım: Mirzali Zazaoğlu)    • Felsefe, Din, Siyaset, Tarih, Kültür, Çevr...      / @mirzalizazaoglu1