เจอแก่นพบรากหรือยัง скачать в хорошем качестве

เจอแก่นพบรากหรือยัง

พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระพุทธจี้กง เมตตา ตอน "เจอแก่นพบรากหรือยัง" ทีมกาลัญญุตา JK A&P ศิษย์เอ๋ย ! ทำไมอาจารย์ต้องถามพวกเจ้าว่า พบแก่นรากหรือยัง ? ถ้าพวกเจ้าค้นพบแล้ว ก็จะรู้ถึงรากเดิมของตนเอง ย่อมสามารถเข้าถึงหลักสัจธรรม อันเป็นพื้นฐานดั้งเดิมได้ดี พวกเจ้าย่อมตระหนักได้ว่า สมควรจะกระทำ ดำเนินการเช่นไรดี ซึ่งย่อมปราศจากการยึดมั่นถือมั่นต่อความคิดทิฐิของตนเองอย่างดื้อรั้น พวกเจ้าย่อมปราศจากการโต้แย้ง แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกัน ฉะนั้น ทุกสิ่งอย่างจะมีแต่ความผ่อนคลายอิสรเสรี เช่นนี่ก็นับได้ว่า เป็นการดำเนินชีวิตที่งามสง่าอย่างเป็นธรรมชาติ พวกเจ้าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีกว่ามั้ยล่ะ ? พวกเราอย่าได้เสียเวลา เสียพลังไปถกกับผู้อื่นกันอยู่เลย พวกเจ้าพึงรู้ว่า ความอยากต่อการแสดงความโอ้อวดในแง่ความสามารถส่วนตนชั่วขณะหนึ่งนั้น สิ่งที่จะติดตามมาภายหลัง ย่อมมีแต่เคราะห์ภัย เข้ามารุมเร้าพวกเจ้าเอง เข้าใจกันหรือเปล่า ? เรื่องราวมากมาย เกิดจาก ความหยุมหยิมต่อการได้รับและการสูญเสีย ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางความถูกผิดอันเป็นทวิภาวะ ซึ่งไร้ประโยชน์และไร้ความหมายสิ้นดี ในเมื่อศิษย์ต้องการบำเพ็ญธรรมแล้ว ก็ต้องมีความถูกต้องชัดเจน หากบำเพ็ญได้อย่างถูกต้องชัดเจนอย่างจริงจังแล้ว จึงจะสามารถเก็บเกี่ยวผลลัพธ์ที่แท้จริงได้ดี ศิษย์เอ๋ย พึงตระหนักรู้ต่อคำกล่าวที่ว่า โรคภัยไข้เจ็บเข้าทางปาก แต่เคราะห์ภัยร้ายออกทางปาก ไม่ระวังในอาหารการกิน ย่อมนำมาซึ่งโรคภัยไข้เจ็บ แต่การไม่ระวังวาจาคำพูด ย่อมนำมาซึ่งเคราะห์ภัยได้มากมาย ฉะนั้น ยามจะกล่าววาจา พึงกล่าวแต่คำพูดของอริยเมธี จึงจะสามารถผูกบุญสัมพันธ์ได้ จึงจะเป็นปัจจัยต่อการบรรลุเป็นอริยปราชญ์เมธีได้ หากปากของพวกเจ้า มีไว้เพื่อกล่าวแต่สิ่งไร้สาระ นินทากล่าวร้ายผู้อื่น พูดแต่วาจาที่สร้างบาดแผลให้ผู้อื่นแล้วละก็ คงมีแต่สร้างบาปสัมพันธ์ไว้กับหมู่กลุ่มเท่านั้นเอง ดังนั้นจงใช้จิตใจ ที่มีความเคารพนับถือต่อผู้คนและตนเอง มาผันแปรให้เป็นพลังชีวิต พลังใจ และพลังธรรม ในการดำเนินชีวิตประจำวัน ศิษย์เอ๋ย อาจารย์ จึงเน้นให้ศิษย์ทั้งหลาย หารากแก่นธรรมแท้ให้เจอ เมื่อเจอแล้ว จงให้รากธรรมของตน หยั่งลึกให้มากที่สุด เฉกเช่นต้นไม้ที่รากหยั่งลึก ลมฝนพัดกระหน่ำก็ยังไม่เสียหาย เข้าใจหรือเปล่า ? หากเรายังเป็นต้นไม้ที่อ่อนแอ โอนเอนโซเซโซซัด ล่ะก็ ย่อมยากจะเป็นร่มเงาให้ผู้อื่นคลายทุกข์ร้อนได้ ย่อมยากจะให้มวลสัตว์พักพิงอาศัยได้ ดีไม่ดี จะกลายเป็นต้นไม้ที่หักโค่นทำร้ายผู้อยู่ใต้ต้นไม้ ให้รับบาดเจ็บอีกด้วย (มิใช่เพื่อทำการค้าหรือหากำไร มิใช่เพื่อการกุศล โฆษณาที่เห็นเกิดขึ้นเอง มิได้นำม่เป็นรายได้ แต่เป็นเพียงเผยแผ่ธรรมะ เป็นทานเท่านั้น)