У нас вы можете посмотреть бесплатно چطور یک ایرانی پدر دستور زبان عربی شد؟ или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
حمایت مالی اختیاری از کانال دیپ استوریز https://hamibash.com/deep.war / deeppodcastiran ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ :music by @incompetech_kmac Kevin MacLeod @ScottBuckley under Creative Commons Attribution: https://creativecommons.org/licenses/... ___________________________________________________________________________________ اگر طراح هر کدام از طرحهای استفاده شده در این ویدئو رو میشناسید یا خودتون طراح آثار هستید، به ما ایمیل بزنید تا اسمتون رو به عنوان طراح اعلام کنیم. If you own any of the arts that we used in this video, or you know the artist of any of them, please contact us via email to give you the credit. [email protected] ـــــــــــــــــــــــــــــ اگر به شهرِ شیراز سفر کرده باشید، در جنوب خیابانِ لطفعلی خان زند، یک گذرگاهِ تاریخی وجود داره. گذرگاهی معروف به سنگِ سیاه که به محلهای میرسه با همین نام. در این محله آرامگاهی قرار داره. آرامگاهِ یکی از نوابغ ایرانی. نابغهای که کمتر کسی اون رو میشناسه. یک فیلسوفِ ایرانی که تحولی بزرگ در دستورِ زبان عربی بوجود آورد. اسمِ این فرد سیبویه بود. که البته تفلظِ صحیحش سیبویِ قبل از پرداختن به داستانِ زندگی سیبویه، بهتره یک مقدار راجع به زبان عربی صحبت کنیم. زمانیکه اعراب ساسانیان رو شکست دادن، تاثیر خیلی زیادی بر فرهنگ و زبان فارسی گذاشتن. اما مشابه این داستان برای اعراب هم اتفاق افتاد. یعنی زمانیکه اعراب، ایران رو در اختیار گرفتن، زبان و فرهنگِ ایرانی هم تاثیر خیلی زیادی روی اعراب گذاشت. ایرانیان تا قبل از اسلام در قالب یک امپراتوریِ قدرتمند، قرنها بر بخشی از جهان فرماندهی میکردن. اونا در زمینه فرهنگ و ادب همیشه یک عامل تاثیرگذار بر روی تمدنهای بعد از خودشون بودن. تاثیرِ ایرانیها بر فرهنگِ و زبانِ عربی، تازه بعد از اسلام مشخص شد. یعنی خیلی از این آثار که نشون میداد ایرانیها بر اعراب تاثیر گذاشتن، بعد از اسلام نوشته شدن. ولی بدون شک، این داستان قبل از ظهور اسلام هم اتفاق افتاده بود. یعنی فرهنگِ ایرانِ باستان، تاثیرِ خیلی زیادی روی قبائل عرب داشت. اونم زمانیکه اسلام هنوز ظهور نکرده بود. بعد از اسلام اعراب و ایرانیها با همدیگه ادغام شدند. حالا ایرانیها تونستن اون جلوههای فکری و تمدنی چند هزار ساله رو واردِ فرهنگ و زبانِ عربی کنند. این حرکت به قدری رشد کرد که سهمِ ایرانیها در ادبیاتِ عرب در دورانِ اسلام، اگر بیشتر از خودشون نبود، کمتر هم نبود. جالبه که قبل از اسلام و در سالهای اولیهی ظهور اسلام، تعداد افرادی که در حجاز سواد خوندن و نوشتن داشتن، به بیست نفر هم نمیرسید. پس طبیعیه که هیچ اثرِ مکتوبی از اونها به جا نمونده باشه. چون اصلا آثارِ زیادی وجود نداشت. گفته میشه قبل از اسلام، اعراب هفت قصیده بلند داشتند که این هفت قصیده رو روی دیوارِ کبعه آویزون کردن و بهش هفت آویخته یا هفت سبعهی معلقه میگفتند اکثر افراد فکر میکنن که خطِ امروزی ایران از خطِ اعراب گرفته شده. در حالیکه داستان کاملا برعکسه. یعنی این خطِ ایرانی بود که در ابتدای کار روی خطِ عربی تاثیر گذاشت. اینو کی گفته؟ این رو ما از نوشتههای ابن عباس فرزندِ عبدالمطلب متوجه میشیم. طبقِ این منبع خطِ عربی از یک شهرِ ایرانی به نامِ انبار واردِ حجاز در عربستان میشه. حتی خطِ کوفی هم در بین ایرانیها و توسط ایرانیها پدید اومده بود. از اونجاییکه اعراب اکثرا چادرنشین بودن و به صورت قبیلهای زندگی میکردن، زبانِ عربی هم بیشتر با مفاهیم زندگیِ قبیلهای سر و کار داشت. واژههایی که مربوط به گل و گیاه و سبزه و زندگی شهری باشن، درش خیلی کم بود. اسم بسیاری از گلها و حتی رنگها یا با کلمهی فارسیش یکیه ، یا ریشهی فارسی داره اما چی شد که زبانِ عربی که روزگاری فقط و فقط برای صحرا نشینانِ عربستان بود به یکباره تبدیل به یک زبانِ جهانی شد و آثارش رو در جای جای جهان میتونیم مشاهده کنیم. جوریکه نویسندگانِ بزرگی مثلِ ابن سینا، زکریای رازی، ابوریحان بیرونی و سایر دانشمندان، آثارشون رو به زبان عربی نوشتن یکی از دلایل اصلیش همین دانشمندان ایرانی بودن. چون این آثار مهم به زبان عربی نوشته شد و بعد هم به جایجای جهان رفت. به همین دلیل تونست تاثیر خودش رو روی سایر ملتها بذاره. به عنوان مثال ما یک نویسنده بزرگی داریم به نامِ ابنِ مقفع. ایشون یک کتابی داره به اسمِ ادب الکبیر که یکی از بهترین نمونههایِ نثر ادبی به شمار میره. چون تا قبل از این کتاب، نثر عربی به اون شکل وجود نداشت. ادب الکبیر یک کتابیه که بر پایهی سنتِ نوشتاری ایرانی بوجود اومده. یعنی نوعِ نگارشش کاملا داره فرهنگِ ایرانی رو نشون میده و فقط زبانش عربیه در واقع زبان عربی با حملهی اعراب به کشورهای دیگه، به اکثرِ اون کشورها تحمیل شد. مصر، عراق و چند کشور دیگه عرب زبان شدن در حالیکه در ابتدا زبانشون عربی نبود. در ایران هم تاثیرات خودش رو گذاشت و زبانِ پهلوی دوره ساسانی از بین رفت. کلمات عربی هم نفوذ خیلی زیادی در زبان فارسی پیدا کردند. ولی به هیچ عنوان ، جایگزین زبان فارسی نتونست بشه. دلایلش زیاد بود ولی دو تا از مهمترینهاش یکی شاهنامه فردوسی بود و دومیش وجودِ یعقوبِ لیث صفاری ما قبلا هم زندگینامه فردوسی و هم زندگینامه یعقوب لیث صفاری رو در دیپ پادکست ساختیم. لینکش هر دو ویدیو رو در کامنت اول خدمتتون میذارم. ولی راهِ این افراد ادامه پیدا کرد. در سالهای بعد شعرای بزرگی ظهور کردن. افرادی مثل حافظ و سعدی. که اینها هم باعث شدن زبان فارسی زنده بمونه و روز به روز قویتر بشه. ولی به هر حال زبان ادبی و حتی زبانِ اداری، تا مدتهای زیادی زبانِ عربی بود. همینها باعث شد تا زبانِ عربی تاثیر زیادی بر روی زبانِ فارسی بذاره. ایرانیها خط و الفبای عربی رو قبول کردن. بعد هم بر