Η Έξωση του Όθωνα скачать в хорошем качестве

Η Έξωση του Όθωνα

Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου (1853 - 1856), ο Όθων νόμισε ότι ήρθε η στιγμή για την απελευθέρωση των αλύτρωτων περιοχών. Έστειλε στρατιωτικά τμήματα στη Θεσσαλία, Ήπειρο και Μακεδονία για να υποκινήσουν τους πληθυσμούς σε επανάσταση. Η Τουρκία αντέδρασε. Αγγλία και Γαλλία πίεσαν τον Όθωνα να υποχωρήσει, αλλά εκείνος δεν κάμφθηκε. Οι Αγγλογάλλοι τότε έβγαλαν αγήματα στον Πειραιά, ανέτρεψαν την κυβέρνηση και υποχρέωσαν τον Όθωνα να δεχθεί Υπουργείο Κατοχής. Στο μεταξύ, οι ξένοι στρατιώτες μετέδωσαν στον ελληνικό λαό χολέρα που μάστιζε την Αθήνα για 5 περίπου μήνες και οδήγησε στον θάνατο 3.000 από τους 30.000 κατοίκους της. Οι βασιλείς, παρά την υπόδειξη να εγκαταλείψουν την Αθήνα, έμειναν στη θέση τους, έδειξαν αξιοθαύμαστο θάρρος και απέκτησαν μεγάλη δημοτικότητα. Εμφανίζεται όμως μια νέα γενιά πολιτικών που πρεσβεύει ότι η συνταγματική κατάκτηση, που επετεύχθη με την Επανάσταση της 03/09/1843 και την παραχώρηση Συντάγματος το 1844, δεν θα έπρεπε να μείνει νεκρό κεφάλαιο. Ο Όθων αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, απομονώνεται και η δημοτικότητά του εξατμίζεται. Αντί να προσαρμοστεί, ανασύστησε την απολυταρχία. Επαναστατικά κινήματα εκδηλώθηκαν στο Ναύπλιο και στην Κύθνο που καταπνίγηκαν στο αίμα. Το βασιλικό ζεύγος για να ανακτήσει τη λαϊκή εμπιστοσύνη άρχισε την 01/10/1862 περιοδεία στην Πελοπόννησο. Οι αντιπολιτευόμενοι εκμεταλλεύτηκαν την απουσία του, κινήθηκαν δραστήρια και 2 κινήματα, ξέσπασαν ταυτόχρονα. Σχηματίστηκε επιτροπή που κήρυξε έκπτωτη τη δυναστεία και συγκάλεσε εθνοσυνέλευση. Ο Όθων, επιστρέφοντας στον Πειραιά, συνάντησε τις αποδοκιμασίες του πλήθους και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Ελλάδα. Πέθανε μετά από 5 χρόνια στη Βαυαρία και θάφτηκε με ελληνική στολή. Ο πρώτος βασιλιάς αγάπησε πραγματικά την Ελλάδα. Εγκολπώθηκε την πολιτική της Μεγάλης Ιδέας, θεωρώντας τον εαυτό του βασιλιά όλου του Ελληνισμού. Του έλειπε ο ρεαλισμός και δεν μπόρεσε να σταθμίσει επακριβώς και τις δικές του και του τόπου τις δυνατότητες. Έπαιρνε τις επιθυμίες του για πραγματικότητα και κινήθηκε στο χώρο της χίμαιρας. Η διαφορετική ιδιοσυγκρασία του τον εμπόδισε να έλθει σε εγγύτερη ψυχική επαφή με τους υπηκόους του. Την πολιτεία του διέκρινε αβουλία, διστακτικότητα και αδυναμία προσαρμογής στα νέα ρεύματα. Τελικά απομονωμένος από τον πολιτικό κόσμο, τον στρατό, τη νεολαία και τις Μεγάλες Δυνάμεις βάδισε στο κενό.