SOJA. Obniża testosteron? Zawiera estrogeny? Chroni przed rakiem? скачать в хорошем качестве

SOJA. Obniża testosteron? Zawiera estrogeny? Chroni przed rakiem?

Miniatury filmów zostały wykonane samodzielnie przez autora niniejszego kanału lub pobrane na zasadzie CC0 (Creative Commons Zero) z domen publicznych i w żaden sposób nie naruszają niczyich praw autorskich. Soja jest rośliną bogatą w białko (40-50%), kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 (15-20%) oraz witaminy B1, B2, B6, PP, magnez, cynk, mangan, miedź, żelazo.Zawiera także błonnik i substancje antyodżywcze, takie jak inhibitory trypsyny i antytrypsyny (inhibitory proteaz). Ulegają one całkowitemu zniszczeniu pod wpływem gotowania, pieczenia oraz częściowej degradacji w wyniku procesów fermentacyjnych. Soja zawiera izoflawonoidy – genisteinę i daidzeinę, które są fitoestrogenami. Fitoestrogeny pod względem chemicznym nie można zaklasyfikować do estrogenów, ponieważ mają inną budowę chemiczną. Izoflawony sojowe (IS) są w rzeczywistości selektywnymi modulatorami receptorów estrogenowych, głównie ER-Beta (SERM), rozmieszczonych w nerkach, jelicie, kościach, tkance tłuszczowej. Pod wpływem flory bakteryjnej jelit u 20-30% powstaje bardzo aktywny fitoestrogen – ekwol. Wpływ działania fitoestrogenów na organizm człowieka jest wielostronny: 1. Łagodzą objawy menopauzy, takie jak zmiany nastroju, uderzenia gorąca. 2. Hamują uwalnianie wapnia z kości, przeciwdziałając osteoporozie. 3. Wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. 4. Działają przeciwnowotworowo na komórki prostaty, piersi i jelita grubego. Należy jednak pamiętać, że działanie to jest 100-1000 razy słabsze od 17Beta-estradiolu. Fitoestrogeny mogą być zarówno agonistami, jak również antagonistami receptorów estrogenowych. Wiadomo, że w niektórych przypadkach raka piersi mogą nie wykazywać żadnego działania ochronnego (rak ER-ujemny). Nie powinny być stosowane jednocześnie z terapią antyestrogenami, takimi jak tamoksifen. Spożycie fitoestrogenów sojowych w Europie wynosi 1-3 mg na dobę. W Japonii dla przykładu 25-100 mg na dobę. Korzystne efekty zdrowotne obserwuje się przy spożyciu 50-100 mg na dobę. W badaniach na zwierzętach oraz w pojedynczych opisach przypadków badań na ludziach, zwykle stosowane były wielokrotnie wyższe dawki, nawet powyżej 300 mg na dobę. Można stąd wnioskować, że niekorzystny wpływ na układ hormonalny u mężczyzn, spowodowany nasileniem działania estrogenowego oraz osłabieniem działania dihydrotestosteronu, jak również związany ze zwiększoną syntezą globulin wiążących hormony płciowe (SHBG), występuje dopiero w dużo wyższych dawkach. Fitosterogeny są nierozpuszczalne lub trudno rozpuszczalne w wodzie, dlatego w większej ilości występują w produktach pełnotłustych (na przykład nieodtłuszczonej mące sojowej). Izolaty białka sojowego, przeznaczone dla sportowców, zawierają zwykle mniejszą ilość estrogenów, tym mniejszą, im bardziej są odtłuszczone. Należy pamiętać, że białko sojowe, chociaż jest pełnowartościowe, to jednak ma niższą wartość biologiczną (BV), strawność, wydajność wzrostową oraz wskaźnik wykorzystania białka netto (NPU). Co ciekawe, nasiona lnu, w postaci zmielonej i jako olej lniany, zawierają znacznie większą ilość fitoestrogenów, jak również więcej ich rodzajów, zwanych lignanami lnianymi. Na ich bazie produkuje się preparaty stosowane w leczeniu objawów menopauzy. Piśmiennictwo: 1. Riaz, Mian N. Boca raton, CRC Press, 2006. 2. Circle, Sidney J. Avi Publishing, 1972, 104-163. 3. Song T. J. Agricult. Food Chem., 1999, 47, 1607-1610. 4. Reynolds K. The Am. J. of Cardiology, 2006, 98, 633-40. 5. Oseni T. Planta Med., 2008, 74, 1656-1665. 6. De Lemos: Annals of Pharmacotherapy, Harvey Whitney Books, 2001, 35, 1118-1121. 7. Yan Lin: The Am. J. of Clin. Nutr., 2009, 89, 1155-63.