Wszystko o ZASOLENIU na przykładzie BAŁTYKU || Niepodręcznik Oceaniczny, odc. 17. скачать в хорошем качестве

Wszystko o ZASOLENIU na przykładzie BAŁTYKU || Niepodręcznik Oceaniczny, odc. 17.

W polskich obszarach morskich, które obejmują zarówno rejon otwartego morza, jak i wody przybrzeżne oraz przejściowe (również obszar Zalewu Szczecińskiego i Zalewu Wiślanego) prowadzony jest od wielu lat monitoring środowiska. Badania obejmują zarówno pomiar parametrów takich jak zasolenie, stężenie tlenu, odczyn wody, zawartość biogenów, jak i poziomu chlorofilu, skład fitoplanktonu i zooplanktonu, a także pomiar hałasu w wodzie i stężenia substancji niebezpiecznych, w tym metali ciężkich, czy izotopów promieniotwórczych. W filmie przyjrzymy się tematowi zasolenia wód Morza Bałtyckiego, wpływu zasolenia na organizmy morskie. Bałtyk ma charakter półzamkniętego morza z dużym dopływem rzek, które wysładzają jego wody. Średnie zasolenie wód oceanicznych wynosi 35 gramów soli na 1 kg wody morskiej, natomiast Morza Bałtyckiego – 7,5 grama soli na każdy 1 kg wody. Na zasolenie zarówno Morza Bałtyckiego jak i każdego innego zbiornika morskiego na świecie składa się mieszanina różnych soli, m.in.: chlorku sodu, chlorku potasu, siarczanu wapnia, chlorku magnezu, czy siarczanu magnezu. Wagowo przeważa chlorek sodu, czyli sól kuchenna, której używamy do solenia potraw. Woda morska jest bogata w wiele pierwiastków, również mikroskładników, występujących w postaci jonowej. Niezwykle charakterystyczne dla wody morskiej jest to, że zbiorniki położone w różnych częściach świata, różnią się między sobą zasoleniem, czyli stosunkiem ilości soli do ilości wody. Natomiast stosunek wagowy pierwiastków tworzących sole w wodzie morskiej pozostaje wszędzie STAŁY. Zasolenie mierzymy z wykorzystaniem salinometrów. Obecnie obowiązującą jednostką zasolenia w oceanografii jest psu (jednostka praktycznego zasolenia), gdzie 1 psu odpowiada w przybliżeniu zawartości 1 grama soli na 1 kg wody morskiej. Zasolenie możemy oznaczać również w promilach, gdzie 1 promil odpowiada zawartości 1 grama soli w 1 kg wody morskiej. W Bałtyku ze względu na jego półzamknięty charakter zasolenie wód morskich zmienia się, gdy przesuwamy się od zachodu, w kierunku północnego-wschodu. W rejonach położonych blisko połączenia z Morzem Północnym, które ma charakter oceaniczny, wody Morza Bałtyckiego osiągają zasolenie na poziomie ponad 20 psu. W rejonach polskiego wybrzeża zasolenie jest niższe – około 7 psu, a w okolicach Zatoki Botnickiej, czy Fińskiej zasolenie spada na ich krańcach do 3 psu. Tak niskie zasolenie w Bałtyku powoduje, że tylko część typowo morskich zwierząt może w nim żyć i się rozmnażać. Nie mniej z powodu konieczności adaptacji do środowiska tak odmiennego od oceanicznego, osobniki gatunków typowo morskich ulegają zjawisku pauperyzacji czyli karlenia i nie osiągają swoich maksymalnych rozmiarów. Tak dzieje się zarówno z małżami, jak i skorupiakami, a nawet z rybami. W odcinku 17 „Zasolenie wód” serii Niepodręcznik Oceaniczny opowiada Anna Judek z Akwarium Gdyńskiego. Tematykę zasolenie wód Morza Bałtyckiego podejmujemy podczas zajęć pn. „Chemia wody”. Zajęcia te trwają do 90 minut i prowadzone są w grupach do 25 osób. Więcej informacji na temat oferty płatnych zajęć, prowadzonych w Centrum Edukacji Akwarium Gdyńskiego znajdziecie pod linkiem: https://akwarium.gdynia.pl/dla-grup/ #NiepodręcznikOceaniczny to oddolna inicjatywa, którą wraz z Instytutem Oceanologii PAN, Sopockim Towarzystwem Naukowym i Today We Have rozpoczęliśmy w 2020 roku. Tak powstała seria, której kolejne odcinki wspólnie tworzymy nadal! Gościmy tu osoby, którym bliska jest troska o środowisko naturalne: naukowców, edukatorów, nurków, aktywistów. Wszystkie dotychczasowe odcinki znajdziesz na: https://oceanliteracy.pl/category/nie...