Η ΑΝΔΡΕΙΑ, ΠΡΩΤΗ ΗΘΙΚΗ ΑΡΕΤΗ (Αρετή Ανδρείας Νο 1) скачать в хорошем качестве

Η ΑΝΔΡΕΙΑ, ΠΡΩΤΗ ΗΘΙΚΗ ΑΡΕΤΗ (Αρετή Ανδρείας Νο 1)

Περισσότερες πληροφορίες: georgecharalampidis.gr ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ " ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ" [VI] Ὅτι μὲν οὖν μεσότης ἐστὶ περὶ φόβους καὶ θάρρη, ἤδη φανερὸν γεγένηται Θα πρέπει να έχει ήδη γίνει κατανοητό ότι η Ανδρεία, όπως κάθε μία από τις δώδεκα Ηθικές Αρετές, μπορεί να εκληφθεί ως μεσότητα, με έλλειψη τον φόβο και υπερβολή το θράσος. φοβούμεθα δὲ δῆλον ὅτι τὰ φοβερά, Είναι προφανές, ότι φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε γεγονότα και καταστάσεις τα οποία μας τρομάζουν και θεωρούμε ότι θα μας κάνουν να αισθανθούμε φόβο, φοβερός = τρομακτικός, που φοβίζει. ταῦτα δ’ ἐστὶν ὡς ἁπλῶς εἰπεῖν κακά· για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, αυτά (ταῦτα) που φοβόμαστε σχετίζονται με την έννοια του κακού. διὸ καὶ τὸν φόβον ὁρίζονται προσδοκίαν κακοῦ. Γι αυτό και θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον φόβο, ως την «αναπόφευκτη αναμονή του κακού.» προσδοκῶ = προσμένω μετά δέους ή ελπίδας, αναμένω. φοβούμεθα μὲν οὖν πάντα τὰ κακά, Ως συνέπεια λοιπόν αυτής της κατάστασης, αυτό που φοβόμαστε πάντοτε είναι όλες τις κακές καταστάσεις που δεν θα θέλαμε να συμβούν στην ζωή μας, οἷον ἀδοξίαν πενίαν νόσον ἀφιλίαν θάνατον, όπως για παράδειγμα, φοβόμαστε το να μην καταφέρουμε να κάνουμε τίποτα σπουδαίο (ἀδοξία), φοβόμαστε την φτώχια (πενία), φοβόμαστε την ασθένεια (νόσον), φοβόμαστε το ενδεχόμενο να μείνουμε μόνοι μας χωρίς φίλους (ἀφιλία), φοβόμαστε, τέλος, τον θάνατο. ἀδοξία = έλλειψη δόξας, κακή φήμη, αφάνεια, ασημότητα. ἀφιλία = έλλειψη φιλίας. ἀλλ’ οὐ περὶ πάντα δοκεῖ ὁ ἀνδρεῖος εἶναι· Όμως, ένας πραγματικά ανδρείος άνθρωπος, δεν πρέπει να τα θεωρεί όλα αυτά κακά. δοκῶ = πιστεύω και θεωρώ, νομίζω. ἔνια γὰρ καὶ δεῖ φοβεῖσθαι καὶ καλόν, Διότι υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που φοβόμαστε να κάνουμε κάτι καλό, Δηλαδή κάποια από αυτά που όλοι θεωρούμε ως κακά, για τον ανδρείο είναι καλά. τὸ δὲ μὴ αἰσχρόν, και αν δεν το κάνουμε θα πρέπει να ντρεπόμαστε, οἷον ἀδοξίαν· όπως για παράδειγμα, πρέπει να φοβόμαστε το να παραμείνουμε στην ζωή μας ασήμαντοι. αἰσχρόν = που φέρνει ατίμωση, ντροπή, αισχύνη. Υβριστικό, κακό. ὁ μὲν γὰρ φοβούμενος ἐπιεικὴς καὶ αἰδήμων, Διότι αυτός που φοβάται μήπως δεν καταφέρει να κάνει τίποτα σημαντικό στον ζωή του, γίνεται συγκαταβατικός (ἐπιεικής) και (αἰδήμων) σεμνός, ἐπιεικής = που στην κρίση και την τιμωρία σφαλμάτων ή αδικημάτων είναι ήπιος, ο συγκαταβατικός, πράος. αἰδήμων = που διακρίνεται από αισχύνη και σεμνότητα. ὁ δὲ μὴ φοβούμενος ἀναίσχυντος. ενώ αντίθετα αυτός που δεν το φοβάται, γίνεται αναιδής (ἀναίσχυντος) και δεν αισθάνεται καμμία ντροπή για ό,τι και αν κάνει. Υπάρχει ο φόβος της αποτυχίας, αλλά υπάρχει εξίσου και ο φόβος της επιτυχίας. λέγεται δ’ ὑπό τινων ἀνδρεῖος κατὰ μεταφοράν· Βεβαίως υπάρχουν πολλοί, (τινων) που συγχέουν (μεταφοράν) αυτές τις δύο έννοιες (διότι δεν έχουν μάθει να τις διαχωρίζουν) και αυτόν τον αναιδή άνθρωπο, τον αποκαλούν (λανθασμένα) ανδρείο. Άλλο η αναίδεια και άλλο η ανδρεία. ἔχει γάρ τι ὅμοιον τῷ ἀνδρείῳ· Διότι υπάρχουν περιπτώσεις που η συμπεριφορά του αναιδή, ομοιάζει με την συμπεριφορά του ανδρείου, ἄφοβος γάρ τις καὶ ὁ ἀνδρεῖος. ως προς το ότι και οι δύο δεν φοβούνται (ἄφοβος). πενίαν δ’ ἴσως οὐ δεῖ φοβεῖσθαι οὐδὲ νόσον, Θα έπρεπε όμως ο αναιδής, κατά τον ίδιο τρόπο με τον ανδρείο (ἴσως) να μην φοβάται ούτε την φτώχια, αλλά ούτε και την ασθένεια, οὐδ’ ὅλως ὅσα μὴ ἀπὸ κακίας μηδὲ δι’ αὑτόν. να μην φοβάται καθόλου (οὐδ΄ ὅλως) και τίποτα (ὅσα) καθώς δεν έχει πλέον κακία μέσα του. Αυτός είναι ο λόγος που μας έδωσε προηγουμένως τον ορισμό του φόβου ως την «αναπόφευκτη αναμονή του κακού», ακριβώς για να καταλάβουμε ότι κάποιος δεν φοβάται αν δεν έχει μέσα του κακία, διότι σε αυτήν την σπάνια περίπτωση δεν μπορεί ούτε να είναι φτωχός αλλά ούτε και ασθενής. ἀλλ’ οὐδ’ ὁ περὶ ταῦτα ἄφοβος ἀνδρεῖος. Διότι αν κάποιος εξακολουθεί να φοβάται ότι θα μπορούσε να είναι φτωχός και άρρωστος, τότε κατά ανάγκη δεν είναι ανδρείος. λέγομεν δὲ καὶ τοῦτον καθ’ ὁμοιότητα· Κάποιον που δεν φοβάται όλα αυτά λοιπόν, τον λέμε και ανδρείο, διότι αυτά τα δύο χαρακτηριστικά ομοιάζουν.