Скачать с ютуб Kabaret Tey® - Cały program 1989 r. - „Przeboje kabaretu TEY®, - Najlepiej nam było przed wojną”. 8K в хорошем качестве

Kabaret Tey® - Cały program 1989 r. - „Przeboje kabaretu TEY®, - Najlepiej nam było przed wojną”. 8K

Do przyszłych pokoleń piszę : Jeżeli chcesz rozumieć DZISIAJ, to musisz szukać we WCZORAJ! A wczorajszym ludziom chciałem odświeżyć Waszą młodość i dałem Wam coś, czego nie można kupić w żadnym sklepie. Jeśli masz ochotę i 2 minutki, to udostępnij i wesprzyj finansowo legalną Fundację: Fundacja Muzeum Kabaretu Tey, NIP 7792571471 Bank Santander, konto: 581090 13460000000158359226 Dziękujemy UDOSTĘPNIJ DALEJ! W 1988 roku minęło trochę czasu. Czasu, w którym odrobinę ucichły żale personalne, w którym publiczność przestała o TEY-u® tak głośno mówić. TEY® i TEYATR® przestały grać. Ale w październiku 1988 roku TEY® wyruszył w siedmiotygodniową trasę po USA i Kanadzie. Program „Przeboje kabaretu TEY®, czyli najlepiej nam było przed wojną” obejmował same hity i szlagiery. Znowu sypały się doskonałe recenzje i mówiono o tym, że prześwietny TEY® powrócił. Pokazali swój najlepszy styl i dawną klasę. Smoleń wypalał średnio sześćdziesiąt papierosów dziennie przed długie lata, stan jego zdrowia był wtedy już kiepski. Lekarz powiedział, że jeśli załatwią karetkę z tlenem i lekarzem, to zgodzi się wypuścić (warunkowo) Bodzia ze szpitala na przedstawienia i do nagrań w studiu telewizyjnym. Zapytany o taką możliwość kierownik produkcji stwierdził szybko, że nie ma środków na takie cele. TEY-owcy® obmyślili więc plan alternatywny – i wcale nie zajęło im to dużo czasu. Jaślar, Laskowik i Schuberth złożyli się na to z własnych pieniędzy. Krzysiek wspomina z rozrzewnieniem i nutą nostalgii – „Kręcimy te nasze rozmowy, jest pierwsza dłuższa przerwa. Rozglądam się, patrzę co robi Boguś… A ten stoi w drzwiach z tym lekarzem, obok niego butla z tlenem, gdyby coś mu się nagle stało i… kurzą!!!” Informacje, które pomogą, lub nie, zrozumieć niektóre żarty w skeczu “Kocioł”: 6 lutego 1989 r. w Pałacu Namiestnikowskim w Warszawie rozpoczęły się obrady Okrągłego Stołu. Porozumienia między opozycją solidarnościową a władzą, podpisane 5 kwietnia 1989 r., znacząco wpłynęły na upadek systemu komunistycznego i przemiany polityczne nie tylko w Polsce, ale również w całej Europie Środkowo-Wschodniej. Stanisław Ciosek W czerwcu 1988 r. objął funkcję zastępcy członka Biura Politycznego KC. Czesław Kiszczak minister spraw wewnętrznych (1981–1990), członek Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, Alfred Miodowicz W 1984 r. został przewodniczącym Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych (OPZZ), które było podporządkowane władzom komunistycznym. W latach 1986-1990 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Mieczysław Rakowski Po wprowadzeniu stanu wojennego Rakowski był jednym ze zwolenników rozwiązania PZPR lub zawieszenia jej działalności. W grudniu 1987 został członkiem Biura Politycznego KC PZPR 27 września 1988 został powołany na Prezesa Rady Ministrów. Jerzy Urban rzecznik rządu Jaruzelskiego, „Goebbels stanu wojennego”. W trakcie obrad Okrągłego Stołu pełnił funkcję rzecznika prasowego strony koalicyjno-rządowej. Rozpoznawalny po jego słynnym zdaniu: “Rząd sie sam wyżywi” i po jego charakterystycznych odstających uszach (podpowiedź - czerwone z uszkami). Stanisław Kociołek nazywany był niekiedy „katem Trójmiasta”, w związku z rolą jaką odegrał podczas wydarzeń na Wybrzeżu w grudniu 1970 roku. Był zwolennikiem twardego rozprawienia się z „Solidarnością”. Był uważany za czołowego przedstawiciela dogmatycznego skrzydła PZPR. W okresie 1982–1985 był ambasadorem PRL w Związku Radzieckim. Lech Wałęsa współzałożyciel i pierwszy przewodniczący NSZZ „Solidarność”. Zbigniew Sobotka sprawował funkcję zastępcy członka Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR. W 1989 brał udział w obradach Okrągłego Stołu po stronie partyjno-rządowej. Stefan Olszowski w latach 1970–1980 oraz 1981–1985 członek Biura Politycznego KC PZPR. Henryk Kisiel 1975–1980 zastępca członka, a następnie do 1981 członek Komitetu Centralnego PZPR. Zdzisław Maciej Rurarz 6 lutego 1981 Rurarz został nominowany na ambasadorem PRL w Japonii. Po ogłoszeniu stanu wojennego, 23 grudnia 1981 schronił się w ambasadzie USA w Tokio, prosząc o azyl polityczny. Następstwem ucieczki Rurarza do USA było odebranie mu przez władze PRL obywatelstwa, konfiskata majątku w kraju oraz zaoczne skazanie na śmierć „za zdradę ojczyzny. Nagranie przedstawienia ze stycznia 1989 roku zostało zamówione przez Kabaret Tey® w Telewizji Poznań na swój użytek. Członek kabaretu Tadeusz Osipowicz również nagrywał wideo bezpośrednio z konsoli za przyzwoleniem Zenona Laskowika i Krzysztofa Jaślara w celach archiwalnych, a audio na magnetofonach szpulowych Studer ze sceny. Mastering dźwięku wykonany został przez mojego syna Conrada Osipowicza w Blue Room Productions w Waszyngtonie. Aby uzyskać 8K ( 7680 × 4320 pikseli) używałem moich nagrań wideo w formatach VHS 333x480 pikseli i 720x 578 pikseli. Resztę pikseli pomagała mi stworzyć raczkujaca jeszcze w obecnym czasie sztuczna inteligencja AI. Dźwięk 96 kHz ( sampling rate - częstotliwość próbkowania) z taśm szpulowych BASF. Dziękujemy - Kabaret Tey®