У нас вы можете посмотреть бесплатно Entrega partitura Albert Palm na Stanley Palm , Minister Irene Dick i otro invitado 1 или скачать в максимальном доступном качестве, видео которое было загружено на ютуб. Для загрузки выберите вариант из формы ниже:
Если кнопки скачивания не
загрузились
НАЖМИТЕ ЗДЕСЬ или обновите страницу
Если возникают проблемы со скачиванием видео, пожалуйста напишите в поддержку по адресу внизу
страницы.
Спасибо за использование сервиса ClipSaver.ru
Albert Telésforo Palm 1903-1958 De veelzijdige musicus en componist Albert Telésforo Palm werd op 5 januari 1903 geboren in het huis gelegen aan de Ijzerstraat nummer 43 te Otrobanda op Curaçao. Hij kreeg de voornamen Telésforo Albert, maar ging door het leven als Albert Telésforo. Albert Palm begon op achtjarige leeftijd met het nemen van pianolessen bij zijn vader Rudolf Palm (1880-1950). Later nam hij ook cellolessen bij de Curaçaose musicus en componist Paul Quirino de Lima (1861-1926). Bij de oprichting in 1939 van het Curaçaosch Philharmonisch Orkest werd hij door zijn vader, die één van de medeoprichters was van dit orkest, overgehaald om zich ook te bekwamen in het spelen van de contrabas. Reeds op 13-jarige leeftijd begon Albert zijn vader daadwerkelijk bij te staan als invaller- organist en later als vaste organist in de synagoge en in de vrijmetselaarsloge Igualdad en als pianist in diens orkest. Als pianist, maar ook als cellist en contrabassist speelde Albert Palm in diverse muziekensembles, waaronder als cellist in het IDO (In De Olie) orkest van de Shell, als contrabassist in een klassiek kamerorkest en als contrabassist in het Curaçaosch Philharmonisch Orkest. Albert Palm had ook zijn eigen ensemble waar hij tijdens feestelijke avonden mee optrad. Toen de stomme film haar intrede deed op Curaçao, werd de muzikale begeleiding van deze films in Salon Habana (later Cinelandia) verzorgd door één van de vele salonorkesten die Curaçao in die tijd nog rijk was. De bezetting van zo’n orkest bestond gewoonlijk uit dwarsfluit, klarinet, saxofoon, viool, cello, contrabas en piano. Speciaal voor de uitvoeringen in Salon Habana, werd het orkest uitgebreid met trompetten. Albert Palm trad dan vaak op als pianist in het orkest. In de gevallen waarin hij meedeed schreef hij ook de arrangementen uit voor het orkest. Wanneer buitenlandse vocalisten en Zarzuelagezelschappen Curaçao aandeden werd vaak dankbaar gebruik gemaakt van het talent van Albert Palm als begeleider aan de piano. Door zijn aanleg om à vue nieuwe stukken gelijk van het blad te kunnen spelen, was hij bij zulke gelegenheden in staat om na een enkele repetitie in de middag, gelijk dezelfde avond op te treden. Als cellist maakte Albert Palm in de jaren ’40 ook deel uit van een gelegenheidsorkest dat jaarlijks in de kersttijd werd samengesteld en gedirigeerd door de Curaçaose musicus en componist Jacobo Palm (1887-1982). Hoogtepunt was altijd de uitvoering tijdens de kerstnachtmis. Voorafgaande aan de uiteindelijke uitvoering werd er in de ochtenden flink gerepeteerd. Voor Albert Palm, die in die tijd op het laboratorium van de Shell werkte, stuitte dit begrijpelijkerwijs op problemen bij zijn chef. Een telefoontje echter van Jacobo Palm naar de bisschop en vervolgens van de bisschop naar de toenmalige directeur van de Shell ir. Jan Noorduyn, hielp. Albert Palm werd voortaan in de ochtend met de directiewagen van de raffinaderij naar de St. Anna basiliek gebracht om aldaar te kunnen repeteren voor de uitvoering tijdens de nachtmis. Een oponthoud van werkzaamheden voor muziek werd in die tijd als doodnormaal ervaren... Muziek speelde in de 19e en de eerste helft van de 20e eeuw een buitengewoon belangrijke rol in de Curaçaose gemeenschap. Op het werk had Albert Palm de gewoonte om de medewerkers op het laboratorium de nieuwe “hits” te laten neuriën of fluiten. Dit noteerde hij dan op één of meer van de in het laboratorium voorhanden zijnde ponskaarten. Bij hem thuis stond er een tafel in een hoek opgesteld die speciaal gereserveerd was voor muziekpapier. Maar er lagen op die tafel ook allerlei stukjes karton en normaal papier met door Albert voorziene notenbalken op die tafel. Dit als gevolg van het feit dat hij zijn